Βλέπω τους ανθρώπους γύρο μου να νευριάζουν να θυμώνουν και να καταλήγουν σε βροντώδεις ρητορικές κραυγές βρίζοντας θεούς και δαίμονες για αυτό που έγινε και αυτό που θα έρθει,για τους πολιτικούς που τελικά είναι ανίκανοι προδότες και κοιτάνε την πάρτη τους,για αυτό που κατάντησαν την Ελλάδα και την έχει φέρει προ της διαλύσεως της αμφιβάλλοντας ο Έλληνας μέχρι και για την φράση "η Ελλάδα δεν πεθαίνει ποτέ" λες και έχουμε την προστασία από κάποια αόρατη δύναμη και προφυλάσσει ετούτο τον τόπο.
Ποιος φταίει για το παρόν;σίγουρα οι πράξεις του παρελθόντος και τι προδικάζει το μέλλον;μα φυσικά το παρελθόν σε συνδυασμό με το παρόν.
Σε αυτό το παρόν που ζούμε τι κάνουμε για να διορθώσουμε τις πράξεις που θα προδικάσουν το μέλλον;
Οργή, καυστική σάτιρα, οχλόδης στην κατάληξη τους διαδηλώσεις, ανούσιες διαμαρτυρίες, συνδικάτα με πλούσιους συνδικαλιστές ,λίγο αμπελοφιλοσοφία από το διαδίκτυο, αρχαιοπληξία ,πατριωτικός υπερχρηστιανισμός,μήπως έχει χαθεί το μέτρο;
Εάν αφαιρέσουμε κάποιες οργανωμένες περιπτώσεις που πραγματικά δεν μπορούν να καπελωθούν από τίποτα και από κανέναν παρόλο που έγινε προσπάθεια από τους γνωστούς συκοφάντες δεν έχει γίνει κάτι που πραγματικά να δείχνει το δρόμο προς μία αναγέννηση νοοτροπίας της ελληνικής κοινωνίας,το 90% των κινήσεων διαμαρτυρίας μέχρι στιγμής έγινε από την διεκδίκηση προσωπικών συμφερόντων συγκεκριμένων ομάδων που θιγόντουσαν καθαρά οικονομικά ίσως και σε κάπια θέματα θεσμικά.
Εγώ θα συμφωνήσω ότι το οικονομικό ζήτημα είναι συμμαντικό αλλά μήπως έχουμε χάσει το δάσος και εστιαζόμαστε προς λάθος κατεύθυνση ;
Η ευημερία ενός κράτους βασίζετε σημαντικά στον τρόπο λειτουργίας του και νοοτροπίας που το διακατέχει και όταν εννοούμε ευημερία συμπεριλαμβάνονται πολλοί παράγοντες και δεν είναι μόνο το οικονομικό,δυστυχώς όμως για κάποιους το ζήτημα είναι καθαρά οικονομικό.
Ρώτησα κάποτε έναν συνάδελφο μου τι θεωρεί καλό για να ζήσει καλά ένας άνθρωπος σε μία κοινωνία και τι είναι καλό για τα παιδιά του,η απάντηση που μου έδωσε ήταν τόσο ξεκάθαρη που πραγματικά την πίστευε με όλο του το είναι,η απάντηση του ήταν η εξής"καλά λεφτά για μένα και τα παιδιά μου να τα έχουν όλα και να βολευτούν σε μια δουλειά όταν μεγαλώσουν και να παίρνουν περισσότερα από εμένα"εσείς πόσους Έλληνες ξέρετε που να σκέφτονται έτσι;εγώ γιατί πιστεύω ότι είναι πάρα πολλοί ;
Τι θέλει ένας γονιός από το παιδί του;
Εγώ προσωπικά θέλω να γίνει καλύτερος άνθρωπος από ότι είμαι εγώ,περισσότερη μόρφωση ακεραιότητα χαρακτήρα τιμιότητα ,να είναι σκεπτόμενος να έχει ανώτερη κρίση από εμένα να του δώσω όλα τα κριτικά εφόδια που θα του δώσουν του παιδιού μου την κατάλληλη προετοιμασία και για τα άσχημα και για τα καλά ώστε να μην καταρρεύσει στην πρώτη δυσκολία και σε συνδιασμό με όλα αυτά το κυριότερο αγάπη.
Φαίνονται πολλά;όχι δεν είναι γιατί όλα αυτά μεταδίδονται στο παιδί με την κάθε στιγμή που ο γονιός την περνάει με το παιδί του.
Και τι σχέση έχουν όλα αυτά με την οικονομική κρίση;
Ο καθένας μας έχει πάρει παιδεία από το σχολείο και την οικογένεια μας και στην ζωή μας γινόμαστε καθρέπτης της παιδείας μας από τις πράξεις μας μέσα στην κοινωνία,εμείς αναδείξαμε το σάπιο κατεστημένο της γραφειοκρατίας και το συντηρήσαμε σαν λαός,ακούσαμε ψεύτικες υποσχέσεις και τους ξαναβάλαμε στο τιμόνι της πατρίδας μας,γίναμε υπερκαταναλωτικοί με δύο αυτοκίνητα και 10 πιστωτικές κάρτες κοιτάγαμε να περνάμε καλά με διακοποδάνεια και αντί να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας ως καλύτεροι άνθρωποι τα "πνίξαμε" με υλικά αγαθά κάποιας πολυεθνικής(τρέξτε όλοι στο jumpo έχει εκπτώσεις) για αυτό κατάντησε η νεολαία χωρίς αξίες και πλανεύετε από τον κάθε τυχάρπαστο "μέντορα" θόλοκουλτουριάρη διεθνιστή και από τον κάθε πατριδοκάπηλο αρχαιόπληκτο υπερχριστιανό.
Για αυτό ας αναρωτηθούμε όλοι μας για τι σκοπό πρέπει να αγωνιστούμε σε αυτό το παρόν για να κάνουμε ένα καλύτερο μέλλον, για μένα η ανεξαρτησία της Ελλάδας είναι στο μέτρο της ελευθερίας αυτό έχουμε χάσει εμείς οι Έλληνες και παρακμάσαμε ,μήπως είναι η ώρα να αγωνιστούμε για ένα σκοπό πολύ ανώτερο;ένα σκοπό που πραγματικά ενώνει εμάς τους Έλληνες και ακμάζει τον άνθρωπο;
Ιωάννης Λ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου