Μόνο το περασμένο έτος, περίπου 5.200 άνθρωποι στο Ηνωμένο Βασίλειο, ενέκριναν την ισλαμική πίστη.
Στην φώτο η Lauren Booth, η κουνιάδα του πρώην πρωθυπουργού Τόνι Μπλερ τράβηξε τα φώτα της δημοσιότητας όταν ανακοίνωσε ότι ασπάστηκε την μουσουλμανική πίστη το περασμένο έτος. Ο αριθμός των μουσουλμάνων προσήλυτων στη Βρετανία έχει ξεπεράσει τους 100.000, και έχει ενισχυθεί από ένα κύμα νέων λευκών γυναικών που εγκρίνουν την ισλαμική πίστη.
Ο αριθμός αυτός έχει σχεδόν διπλασιαστεί μέσα σε δέκα χρόνια - με το πιο συνηθισμένο τύπο προσήλυτου να αποτελεί μία 27χρονη λευκή γυναίκα που έχει βαρεθεί με την Βρετανική καταναλωτική ζωή και την ανηθικότητα.
Οι αριθμοί αυτοί, που αποκαλύφτηκαν από μελέτη μίας πολυθρησκευτικής ομάδας, με το όνομα ‘Faith Matters’, οδηγεί σε ισχυρισμούς ότι η χώρα βρίσκεται σε μια διαδικασία «ισλαμοποίησης».
Όμως, η έκθεση της ομάδας υποστήριξε ότι οι περισσότεροι προσήλυτοι βλέπουν τη (νέα) θρησκεία τους ως «απόλυτα συμβατή» με την ζωή στη Βρετανία.
Λέει: «Οι προσήλυτοι δεν αντιπροσωπεύουν μια ‘πλάγια πέμπτη φάλαγγα’ αποφασισμένη να υπονομεύσει τον δυτικό τρόπο ζωής – αλλά αυτή είναι μια ομάδα απλών ανθρώπων που τους ενώνει η αφοσίωσή τους σε μια θρησκεία που εκείνοι, ως επί το πλείστον, θεωρούνε απολύτως συμβατή με τη ζωή στη Δύση».
Η έκθεση εκτιμά ότι περίπου 5.200 άνδρες και γυναίκες, ασπάστηκαν το Ισλάμ τους τελευταίους 12 μήνες, από τους οποίους οι 1.400 βρίσκονται στο Λονδίνο. Σχεδόν τα δύο τρίτα ήταν γυναίκες, πάνω από το 70% ήταν λευκοί και η μέση ηλικία κατά την οποία ασπάστηκαν το Ισλάμ ήταν το 27ο έτος.
Το 2001 εκτιμάται ότι υπήρχαν 60.000 προσήλυτοι μουσουλμάνοι στη Βρετανία. Έκτοτε, η χώρα βίωσε την εξάπλωση του βίαιου ισλαμικού εξτρεμισμού και των τρομοκρατικών επιθέσεων, συμπεριλαμβανομένων και των θανατηφόρων βομβιστικών επιθέσεων της 7 Ιουλίου.
Στους προσήλυτους που έχουν στραφεί στην τρομοκρατία περιλαμβάνεται ο Nicky Reilly (φώτο 1), ο οποίος προσπάθησε να ανατινάξει ένα εστιατόριο στο Μπρίστολ με μια βόμβα με καρφιά, ο ‘βομβιστής με το παπούτσι’ Richard Reid και ο βομβιστής της 7ης Ιουλίου, Germaine Lindsay (φώτο 2).
Όμως, η έκθεση ανέφερε ότι ο αριθμός των προσήλυτων που παρασύρονται στον ισλαμικό εξτρεμισμό αντιπροσώπευε μία «πολύ μικρή μειοψηφία».
Στην φωτογραφία η 31χρονη Βρετανίδα Lynne Ali, από το Essex, που ήταν, όπως ομολογεί και η ίδια, μία τυπική κοπέλα της εποχής της που τα ενδιαφέροντά της ήταν τα πάρτι, μάλιστα ήταν και ντι τζέι, τα μεθύσια, τα στενά ρούχα και τα αγόρια. Μέσα της, λέει, όμως ένιωθε άδεια. Όταν γνώρισε το αγόρι της τον Zahid, ασπάστηκε το Ισλάμ σε ηλικία 19 ετών. Τώρα νιώθει «ελεύθερη» από μία «διαλυμένη κοινωνία» ευτυχισμένη που προσεύχεται πέντε φορές την ημέρα και φοράει την μαντίλα και νιώθει ότι τώρα είναι «ο πραγματικός της εαυτός».
Η έρευνα, που διενεργήθηκε από τον Kevin Brice από το πανεπιστήμιο του Swansea, ζήτησε τις απόψεις των προσήλυτων για τις αρνητικές πτυχές της βρετανικής κουλτούρας.
Εκείνοι στάθηκαν στο αλκοόλ και στη μέθη, στην «έλλειψη ηθικής και σεξουαλικής ανεκτικότητας» και στον «άκρατο καταναλωτισμό».
Περισσότεροι από ένας στους τέσσερις αποδέχτηκαν ότι υπάρχει μια «φυσική σύγκρουση» μεταξύ του να είναι κάποιος αφοσιωμένος Μουσουλμάνος και να ζει στο Ηνωμένο Βασίλειο. Εννέα στις δέκα γυναίκες που ασπάστηκαν το Ισλάμ είπαν ότι η αλλαγή της θρησκείας τους, είχε ως συνέπεια να ντύνονται πιο συντηρητικά. Περισσότερες από τις μισές που ξεκίνησαν να φοράνε μαντίλα στο κεφάλι και το 5 τοις εκατό είχε φορέσει τη μπούρκα.
Περισσότεροι από τους μισούς δήλωσαν ότι αντιμετωπίζουν δυσκολίες, μετά τη μεταστροφή τους, λόγω της αρνητικής στάσης των οικογενειών τους.
Πέρυσι η Lauren Booth, κουνιάδα του πρώην πρωθυπουργού Τόνι Μπλερ, προσέλκυσε ευρύτατη δημοσιότητα όταν ανακοίνωσε ότι είχε ασπασθεί το Ισλάμ.
Ο Fiyaz Mughal, Διευθυντής του ‘Faith Matters’, δήλωσε: «Η στροφή προς το Ισλάμ έχει στιγματιστεί από τα μέσα ενημέρωσης και κακώς συνδέεται με εξτρεμιστικές ιδεολογίες και μεροληπτικές πολιτιστικές πρακτικές".
Σύμφωνα με την wikipedia, η τρίτη σειρά φράκτη 11 χιλιομέτρων και 3ων μέτρων ύψος που χρειάστηκε να κατασκευάσει η Ισπανική κυβέρνηση στον θύλακα της Μελίγια στο Μαρόκο κόστισε το 2005, 33 εκατομμύρια ευρώ [Μelillia fence]. Και να συνυπολογίσει κανείς ότι η τεχνική υποδομή σε κάμερες, ηλεκτροφωτισμό, επιχειρησιακά κέντρα και άλλο ηλεκτρονικό εξοπλισμό ασφαλείας ήδη υπήρχε. Αφήνοντας στην άκρη τα ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και πολιτισμού, ας δούμε τα τεχνικά.
