Σάββατο 18 Δεκεμβρίου 2010
Το ελληνικό Κατάρ βρίσκεται στην Κρήτη και το Ιόνιο;;;
Bροχή από μελέτες και επιστημονικές έρευνες αναδεικνύουν ότι πολλές περιοχές της χώρας είναι πολύ πιθανό να κρύβουν μεγάλες ποσότητες πετρελαίου και φυσικού αερίου.Η επικείμενη θεσμοθέτηση Εθνικού Φορέα Διαχείρισης Υδρογονανθράκων κορυφώνει το ενδιαφέρον διεθνών εταιρειών που έχει εκδηλωθεί τα τελευταία χρόνια.
Οπως φαίνεται, τα στοιχεία παλαιότερων μελετών βγαίνουν ξανά από το συρτάρι, καθώς η τεχνολογική πρόοδος, οι τιμές των καυσίμων, ο περιορισμός των διεθνών αποθεμάτων καθιστούν πλέον εκμεταλλεύσιμα τα υποθαλάσσια κοιτάσματα, που ήταν γνωστά αλλά αναξιοποίητα μέχρι σήμερα.
«Αν αξιοποιηθούν οι περιοχές νότια της Κρήτης, τα ευρήματα στη Δυτική Ελλάδα, το Καστελόριζο και η λεκάνη «Ηρόδοτος», που εκτείνεται μεταξύ Ελλάδας – Κύπρου – Αιγύπτου, τότε καλύπτεται η ενεργειακή αυτονομία της Ευρώπης για 50 χρόνια», λέει ο κ. Αβραάμ Ζεληλίδης, καθηγητής Γεωλογίας στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, που με επίγειες έρευνες εντόπισε φυσικό αέριο στην κοιλάδα Μεσαράς και σε υποθαλάσσια λεκάνη έως τη Γαύδο.
Πέντε λεκάνες
«Νότια της Κρήτης απλώνονται πέντε λεκάνες υδρογονανθράκων με πολύ μεγάλη δυναμική. Τα στοιχεία και η μελέτη δείχνουν ότι πρόκειται για μεγάλες λεκάνες με πολύ μεγάλο πάχος και ανάλογη δυναμική, ενώ όλες βρίσκονται εντός της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης».Μια περιοχή με ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι ένα τεράστιο υποθαλάσσιο βουνό που διαπερνά την Ανατολική Μεσόγειο.
«Στο βουνό αυτό σχηματίζονται ηφαίστεια λάσπης που δημιουργούν τη διαφυγή μεθανίου, όπως είναι ο Προμηθέας και το πεδίο των Ολύμπων που βρίσκεται δυτικά των Κυθήρων, ενώ σημεία διαφυγής υπάρχουν και νότια από τα πέντε πεδία της Κρήτης», εξηγεί ο καθηγητής κ. Ζεληλίδης και σημειώνει ότι «εκτός από το μεθάνιο υπάρχουν και τεκτονικές δομές που θεωρούνται ιδανικές για συγκέντρωση μεγάλων ποσοτήτων πετρελαίου».
Η πρώτη εκτίμηση όσον αφορά τα κοιτάσματα φυσικού αερίου που εντοπίστηκαν στην Κρήτη είναι ότι μπορούν να καλύψουν ανάγκες σε συγκεκριμένες περιοχές και οι επιστήμονες ζητούν εκτεταμένη έρευνα, καθώς εκτιμούν ότι υπάρχουν ποσότητες ικανές να εξυπηρετήσουν τη ζήτηση σε όλο το νησί.
Επίκεντρο η κοιλάδα της Μεσαράς απ’ όπου απλώνεται μια λεκάνη, η οποία υποθαλάσσια εκτείνεται μέχρι τη Γαύδο.
«Aπό το 2008 έχουμε κάνει τέσσερις γεωτρήσεις στην περιοχή του Δήμου Αρκαλοχωρίου και όλες έδωσαν φυσικό αέριο, ακόμα βγάζουν μεθάνιο. Ισως μόνο αυτό να καλύπτει τις ενεργειακές ανάγκες όλης της Κρήτης», λέει ο καθηγητής Γεωλογίας κ. Αβραάμ Ζεληλίδης. «Με πρόταση του Δήμου Αρκαλοχωρίου και σε συνεργασία με το Πολυτεχνείο Κρήτης αρχίσαμε να ψάχνουμε στην περιοχή. Βρήκαμε σε όλες θυλάκους αερίου. Το επόμενο στάδιο είναι να γίνουν παραγωγικές γεωτρήσεις που θα αξιοποιήσουν το φυσικό αέριο, που είναι πεντακάθαρο, έχει μεθάνιο 95% και μπορεί να μπει στην παραγωγή. Υπάρχει δυνατότητα να μεταφέρεται σε δεξαμενές και να τροφοδοτεί αρχικά θερμοκήπια και μονάδες».Οπως σημειώνουν επιστήμονες, παράλληλη συντονισμένη έρευνα απαιτείται και σε άλλες περιοχές, καθώς υπάρχουν ευρύτερες ενδείξεις βιοαερίου στην Κρήτη, όπως το Τυμπάκι και η Αγ. Βαρβάρα στον Νομό Ηρακλείου.
Το ορυκτό χαρτοφυλάκιο
Μεσογειακή ράχη
Ενα τεράστιο υποθαλάσσιο βουνό με μήκος 1.500 χλμ., μέσο πλάτος 200-300 χλμ. και μέσο βάθος ύδατος 1.000-1.200 μέτρα ξεκινά από την περιοχή νοτιοδυτικά της Ζακύνθου, περνά ως τόξο νότια της Κρήτης και καταλήγει στην Κύπρο. Στο βουνό αυτό σχηματίζονται ηφαίστεια λάσπης που δημιουργούν τη διαφυγή μεθανίου, ενώ υπάρχουν τεκτονικές δομές ιδανικές για συγκέντρωση μεγάλων ποσοτήτων πετρελαίου.
Λεκάνη Ηροδότου
Βρίσκεται μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου και Αιγύπτου και εκτιμάται ότι εκεί υπάρχουν 6 τρισ. κυβικά μέτρα αερίου. Ηδη στην περιοχή έχουν γίνει γεωτρήσεις από Αιγύπτιους και Αμερικανούς.Στην Κρήτη
Στην πεδιάδα της Μεσσαράς στις δοκιμαστικές γεωτρήσεις που έγιναν από το Πανεπιστήμιο Πατρών και το Πολυτεχνείο Κρήτης εντοπίστηκε φυσικό αέριο. Μετέπειτα έρευνες δείχνουν ότι το ίδιο πεδίο απλώνεται υποθαλάσσια έως την Γαύδο, ενώ νότια της Κρήτης υπάρχουν πέντε πετρελαιοπιθανές λεκάνεs. Πρόκειται για τις περιοχές που ονομάζονται Πτολεμαίος, Ποσειδώνας, Στράβων, Πλείνιος και Γόρτυς.
Το κοιτάσμα της Γαύδου
Το επόμενο στάδιο της έρευνας είχε ως επίκεντρο τη Γαύδο, καθώς η λεκάνη των υδρογονανθράκων, που ξεκινά από τη Μεσαρά, απλώνεται κάτω από τη θάλασσα μέχρι την περιοχή του ακριτικού νησιού. «Πιστεύουμε ότι στην υποθαλάσσια λεκάνη υπάρχουν μεγάλες ποσότητες φυσικού αερίου, όπως δείχνουν τα δεδομένα που έχουμε στη διάθεσή μας, η σεισμική έρευνα και η γεωμετρία της λεκάνης», λέει ο καθηγητής κ. Αβραάμ Ζεληλίδης και σημειώνει ότι στο νησί μελετήθηκαν επίγειες φυσικές τομές και καταγράφονται επιφανειακές εμφανίσεις φυσικού αερίου. «Τα στοιχεία οδηγούν προς το κέντρο της λεκάνης, σε μια ιζηματογενή ακολουθία πάχους 6 χλμ., κάτι που σημαίνει ότι υπάρχει μεγάλη δυναμική, ένα πολύ μεγάλο κοίτασμα».ΝΕΕΣ ΕΡΕΥΝΕΣ
Οι δυτικοί δρόμοι του μαύρου χρυσού
Τα βεβαιωμένα κοιτάσματα σε Κατάκολο και Επανoμή αποτελούν σημεία αιχμής, καθώς πολλά άλλαξαν από την εποχή της αρχικής αξιολόγησης.
«Εχουν πραγματοποιηθεί άλματα στην τεχνική γεωτρήσεων, που επιτρέπουν τη διενέργειά τους σε δύσβατα μέρη, σε μεγάλα βάθη θάλασσας σε οριακές περιοχές, που έως πριν από 10-15 χρόνια θα ήταν αδύνατον και να το σκεφτούμε», έγραφαν ήδη πριν από χρόνια Ελληνες επιστήμονες σε επιστολές προς το υπ. Ανάπτυξης. Εδώ και χρόνια, άλλωστε, πάγωσαν οι έρευνες από τον Πατραϊκό έως τα Ιωάννινα, ενώ νεότερες μελέτες δείχνουν αρκετές «πετρελαιοπιθανές» περιοχές στο Ιόνιο.Οπως σημειώνεται στον χάρτη από το Παν. Πατρών η έρευνα στρέφεται στα Διαπόντια νησιά και δυτικά της Κέρκυρας, στην περιοχή ανάμεσα σε Πρέβεζα – Αμφιλοχία – Λευκάδα, στον Πατραϊκό και νοτιοδυτικά της Ζακύνθου, στις Στροφάδες και στον Κόλπο Κυπαρισσίας καθώς και νοτιοδυτικά των Κυθήρων.
Η κρυφή λίστα με τα μεγάλα ονόματα επιχειρήσεων που χρεωστάνε στο κράτος
Τη στιγμή που η κυβέρνηση κόβει μισθούς και συντάξεις, την ίδια ώρα σβήνει τα χρέη εταιρειών και επιχειρηματιών. – Κράτησαν κρυφά τα ονόματα και απέσυραν τη ρύθμιση την τελευταία στιγμή, ενώ ετοιμάζονται να την….ξαναφέρουν «νόμιμα και ηθικά»…Αφορά τη ρύθμιση που αποσύρθηκε την τελευταία στιγμή , απο το πολυνομοσχεδο που ψηφίστηκε την προηγούμνη Τρίτη και για την οποία πολλοί βουλευτές ακόμα και του κυβερνώντος κόματος αντέδρασαν. Τελικά αποσύρθηκε, αλλά παλαιότερες τακτικές μας επιτρέπουν να υποθέσουμε οτι θα επανέλθουν σε κάποιο απο τα θερινά τμήματα της Βουλής , οταν ο λαός θα κάνει μπάνια (γνωστή ελληνική πολιτική συνταγή)
ΕΠΩΝΥΜΙΑ – ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ- ΠΟΣΟ ΣΕ ΕΚΑΤ.ΕΥΡΩ
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΣΣΙΜΑΤΗΣ ΠΤΩΧΕΥΣΗ 636
ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ ΧΡΗΜΑΤ. ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 551
ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ ΕΙΔΙΚΗ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗ 950
ΟΣΕ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 383
EXPRESS SERVISE (Α.Ε.) ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 33
ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 22,7
ΡΑΠΤΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 20,6
ΝΑΥΠΗΓΕΙΑ ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ Α.Ε. ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΚΟΠΗ 19
ΓΕΝΙΚΕΣ ΕΠΙΣΚΕΥΕΣ – ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ ΠΛΟΙΩΝ ΝΑΥΣΙ Α.Ε. ΕΙΔΙΚΗ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗ 15
ΕΞΠΡΕΣ ΣΕΡΒΙΣ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΜΠΟΡΙΟΥ & ΥΠ. ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 14,4
ΜΑΡΜΑΡΑ ΣΚΑΡΗ ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ & ΕΜΠ. ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 13
ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΩΝ ΚΛΙΜΑΤΙΣΜΟΥ & ΗΛΙΑΚ. ΠΤΩΧΕΥΣΗ 11
ΝΑΥΠΗΓΕΙΑ ΑΥΛΙΔΑΣ Α.Ε. ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΚΟΠΗ 9
ΑΓΡΟΤΙΚΟΣ ΠΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΟΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΣ ΙΩΑΝ. ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 9
HELLENIC QUALITY FOODS ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΤΡΟΦ. ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 8,3
Δ.Ι. ΚΑΤΤΑΣ ΕΠΕ ΕΠΙΣΚΕΥΕΣ ΠΛΟΙΩΝ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗ 7,5
ΑΡΓΟΝΑΥΤΗΣ ΕΠΙΣΚΕΥΕΣ – ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ ΠΛΟΙΩΝ ΕΠΕ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 7
Σ. ΜΑΚΡΟΓΛΟΥ & ΣΙΑ ΕΠΕ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 7
ΑΙΓΑΙΟ Α.Ε. ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΚΟΠΗ 6
SEX FORM A.E. ΠΤΩΧΕΥΣΗ 6,1
OSKAR SECURITY ΕΠΕ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 6
Θ. ΝΙΤΣΙΑΚΟΣ ΑΒΕΕ ΠΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 5,9
ΕΝΩΣΗ ΓΕΩΡΓΙΚΩΝ ΣΥΝ/ΣΜΩΝ ΣΥΝΠΕ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 5,8
TVX HELLAS ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΜΕΤΑΛΛΕΙΩΝ ΠΤΩΧΕΥΣΗ 5,8
Α. ΠΑΣΧΟΣ – Κ. ΚΑΤΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ Α.Ε. ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 5,7
ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑΣ & ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΠΕΡΙΒΑΛ. ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗ 5,5
ΘΡΑΚΗ Α.Ε. ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΒΙΟΜΗΧ. ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗ 5,3
ΒΙΟΛΙΓΝΙΤ ΑΜΕΤΒΕ ΕΙΔΙΚΗ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗ 5,3
ΕΛ. ΛΕΣΧΗ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΥ & ΠΕΡΙΗΓΗΣΕΩΝ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 5
ΤΟΛΗΣ ΒΟΣΚΟΠΟΥΛΟΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗΣ 5
ΝΑΥΕΠ ΕΠΕ ΕΠΙΣΚ. ΠΛΟΙΩΝ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 5
PROTELCO UNITED CORPORATION ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΕΠ. ΠΤΩΧΕΥΣΗ 5
ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ ΑΝ. ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑΚΗ & ΤΟΥΡ/ΚΗ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 5
INTERSEC A.E. ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 4,8
ΚΕΛΑΪΔΗΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ & ΣΙΑ Α.Ε. ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΚΟΠΗ 4,8
ΜΠΑΛΗΣ Α.Ε. ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 4,7
ΒΑΜΒΑΚΟΥΡΓΙΑ ΒΟΛΟΥ Α.Ε. ΕΙΔΙΚΗ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗ 4,6
ΕΡΙΟΫΦΑΝΤΟΥΡΓΙΚΗ ΑΒΕΕ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 4,6
ΜΑΡΕΝΚΟ ΕΠΕ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 4,6
ΚΑΤΡΑΝΤΖΟΣ SECURITY ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 4,6
ΑΤΛΑΝΤΙΚ ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡ. ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 4,5
ΕΛΑΙΟΥΡΓΙΚΗ ΚΣΕΠΕΠ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 4,5
Σ. ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ Α.Ε. ΣΧΕΤ. ΑΓΜ 2623 ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΚΟΠΗ 4,5
ΚΥΚΝΟΣ ΓΙΟΥΚΑ ΑΒΕΕ ΒΑΦΕΙΑ ΤΥΠΩΤΗΡΙΑ ΠΛΕΚΤΗΡΙΑ ΠΤΩΧΕΥΣΗ 4,3
ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ΚΑΨΗ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 2,8
ΠΙΤΣΑ ΦΑΝ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 2,5
ΘΕΜΕΛΙΟΔΟΜΗ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗ 2,4
ΝΕΟ ΚΑΝΑΛΙ ΠΤΩΧΕΥΣΗ 2,1
ΡΑΔΙΟ ΚΟΡΑΣΙΔΗ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 1,5
Σ.Κ.ΠΑΖΑΡΟΠΟΥΛΟΣ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 1,5
ΓΛΟΥ Α.Ε. ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 0,8
ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ ΜΗΤΣΗΣ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 0,8
ΑΛΝΤΕΜΑΡ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 0,8
ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ ΧΡΗΜΑΤ. ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 551
ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ ΕΙΔΙΚΗ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗ 950
ΟΣΕ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 383
EXPRESS SERVISE (Α.Ε.) ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 33
ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 22,7
ΡΑΠΤΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 20,6
ΝΑΥΠΗΓΕΙΑ ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ Α.Ε. ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΚΟΠΗ 19
ΓΕΝΙΚΕΣ ΕΠΙΣΚΕΥΕΣ – ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ ΠΛΟΙΩΝ ΝΑΥΣΙ Α.Ε. ΕΙΔΙΚΗ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗ 15
ΕΞΠΡΕΣ ΣΕΡΒΙΣ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΜΠΟΡΙΟΥ & ΥΠ. ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 14,4
ΜΑΡΜΑΡΑ ΣΚΑΡΗ ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ & ΕΜΠ. ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 13
ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΩΝ ΚΛΙΜΑΤΙΣΜΟΥ & ΗΛΙΑΚ. ΠΤΩΧΕΥΣΗ 11
ΝΑΥΠΗΓΕΙΑ ΑΥΛΙΔΑΣ Α.Ε. ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΚΟΠΗ 9
ΑΓΡΟΤΙΚΟΣ ΠΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΟΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΣ ΙΩΑΝ. ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 9
HELLENIC QUALITY FOODS ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΤΡΟΦ. ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 8,3
Δ.Ι. ΚΑΤΤΑΣ ΕΠΕ ΕΠΙΣΚΕΥΕΣ ΠΛΟΙΩΝ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗ 7,5
ΑΡΓΟΝΑΥΤΗΣ ΕΠΙΣΚΕΥΕΣ – ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ ΠΛΟΙΩΝ ΕΠΕ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 7
Σ. ΜΑΚΡΟΓΛΟΥ & ΣΙΑ ΕΠΕ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 7
ΑΙΓΑΙΟ Α.Ε. ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΚΟΠΗ 6
SEX FORM A.E. ΠΤΩΧΕΥΣΗ 6,1
OSKAR SECURITY ΕΠΕ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 6
Θ. ΝΙΤΣΙΑΚΟΣ ΑΒΕΕ ΠΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 5,9
ΕΝΩΣΗ ΓΕΩΡΓΙΚΩΝ ΣΥΝ/ΣΜΩΝ ΣΥΝΠΕ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 5,8
TVX HELLAS ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΜΕΤΑΛΛΕΙΩΝ ΠΤΩΧΕΥΣΗ 5,8
Α. ΠΑΣΧΟΣ – Κ. ΚΑΤΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ Α.Ε. ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 5,7
ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑΣ & ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΠΕΡΙΒΑΛ. ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗ 5,5
ΘΡΑΚΗ Α.Ε. ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΒΙΟΜΗΧ. ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗ 5,3
ΒΙΟΛΙΓΝΙΤ ΑΜΕΤΒΕ ΕΙΔΙΚΗ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗ 5,3
ΕΛ. ΛΕΣΧΗ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΥ & ΠΕΡΙΗΓΗΣΕΩΝ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 5
ΤΟΛΗΣ ΒΟΣΚΟΠΟΥΛΟΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗΣ 5
ΝΑΥΕΠ ΕΠΕ ΕΠΙΣΚ. ΠΛΟΙΩΝ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 5
PROTELCO UNITED CORPORATION ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΕΠ. ΠΤΩΧΕΥΣΗ 5
ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ ΑΝ. ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑΚΗ & ΤΟΥΡ/ΚΗ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 5
INTERSEC A.E. ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 4,8
ΚΕΛΑΪΔΗΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ & ΣΙΑ Α.Ε. ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΚΟΠΗ 4,8
ΜΠΑΛΗΣ Α.Ε. ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 4,7
ΒΑΜΒΑΚΟΥΡΓΙΑ ΒΟΛΟΥ Α.Ε. ΕΙΔΙΚΗ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗ 4,6
ΕΡΙΟΫΦΑΝΤΟΥΡΓΙΚΗ ΑΒΕΕ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 4,6
ΜΑΡΕΝΚΟ ΕΠΕ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 4,6
ΚΑΤΡΑΝΤΖΟΣ SECURITY ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 4,6
ΑΤΛΑΝΤΙΚ ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡ. ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 4,5
ΕΛΑΙΟΥΡΓΙΚΗ ΚΣΕΠΕΠ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 4,5
Σ. ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ Α.Ε. ΣΧΕΤ. ΑΓΜ 2623 ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΚΟΠΗ 4,5
ΚΥΚΝΟΣ ΓΙΟΥΚΑ ΑΒΕΕ ΒΑΦΕΙΑ ΤΥΠΩΤΗΡΙΑ ΠΛΕΚΤΗΡΙΑ ΠΤΩΧΕΥΣΗ 4,3
ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ΚΑΨΗ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 2,8
ΠΙΤΣΑ ΦΑΝ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 2,5
ΘΕΜΕΛΙΟΔΟΜΗ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗ 2,4
ΝΕΟ ΚΑΝΑΛΙ ΠΤΩΧΕΥΣΗ 2,1
ΡΑΔΙΟ ΚΟΡΑΣΙΔΗ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 1,5
Σ.Κ.ΠΑΖΑΡΟΠΟΥΛΟΣ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 1,5
ΓΛΟΥ Α.Ε. ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 0,8
ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ ΜΗΤΣΗΣ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 0,8
ΑΛΝΤΕΜΑΡ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 0,8
Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου 2010
ΕΥΡΩΠΗ ΔΥΟ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΩΝ ΤΑΧΥΤΗΤΩΝ.Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΗΝ...ΟΠΙΣΘΕΝ
Ντεζα βού; Οι Μουσουλμάνοι εκδιώχθηκαν από την Ευρώπη πριν από 200 χρόνια, επειδή αρνήθηκαν να αφομοιωθούν. Σήμερα είμαστε μάρτυρες της συνέχειας εκείνης της ιστορίας, καθώς οι μουσουλμάνοι εξελίσονται σε μια πολιτική, οικονομική και κοινωνική απειλή για τον αυτόχθονα πληθυσμό της Ευρώπης.Οι Αμερικανοί θεωρούν τους Ευρωπαίους αφιλόξενους απέναντι στους ξένους. Όταν μάλιστα οι ξένοι αυτοί είναι μη-ευρωπαίοι, μελαψοί και μουσουλμάνοι, τότε, στην καλύτερη περίπτωση, είναι απλά ανεκτοί. Και όταν κάποιοι Μουσουλμάνοι επιμένουν ότι οι Ευρωπαίοι θα σταματήσουν να λειτουργούν ως Ευρωπαίοι, τότε η ευρωπαϊκή ανοχή φτάνει στο τέλος της.
Στην πολιτισμική σύγκρουση μεταξύ των κοσμικών Ευρωπαίων και των εξτρεμιστών μουσουλμάνων, δε μπορεί να υπάρξει συμβατότητα ή συμβιβασμός, παρά μόνο η απώλεια από τη μία ή την άλλη πλευρά των απόλυτων αξιών που θεωρεί πολύτιμες. Η Ευρωπαϊκή συνθηκολόγηση σε ευρωπαϊκό έδαφος, όπου παραμένει η κυρίαρχη πλειοψηφία, είναι απίθανη: οι Ευρωπαίοι απολαμβάνουν την ελευθερία του να μπορούν να χλευάζουν την οποιαδήποτε θρησκεία.
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες αντέδρασαν στην αναστάτωση που προκάλεσαν στους μουσουλμάνους τα γνωστά πλέον σκίτσα, με δύο τρόπους. Δημοσίως και για να κερδίσουν χρόνο, επιδιώκουν να ηρεμήσουν τους διαδηλωτές αποδοκιμάζοντας την κατάχρηση της ελευθερίας του λόγου. Κυρίως όμως, φροντίζουν να διατηρήσουν τις κοινωνίες τους ως έχουν, με τη θεσμοθέτηση νόμων με βάση τα Δυτικά πρότυπα, με τον αυστηρό περιορισμό της μετανάστευσης από μουσουλμανικές χώρες, με την απομάκρυνση των ριζοσπαστικών ιμάμηδων και άλλων ακτιβιστών μουσουλμάνων, καθώς και με την αύξηση των μαζικών απελάσεων.
Ας δούμε όμως αναλυτικά τις κινήσεις κάθε χώρας:
ΓΑΛΛΙΑ: Ο Νικολά Σαρκοζί, ο οποίος χαρακτήρισε τους αστικούς ταραξίες της Γαλλίας ως «όχλο», θα απαιτήσει από τους μη ευρωπαίους μετανάστες να υπογράψουν ένα νέο «Συμβόλαιο Υποδοχής και Ενσωμάτωσης», το οποίο ενημερώνει τους μετανάστες ως προς τις υποχρεώσεις τους. Μεταξύ άλλων μεταρρυθμίσεων, η γαλλική κυβέρνηση θα μπορεί να απελάσει τους μετανάστες έπειτα από περίοδο 10 χρόνων. Οι μουσουλμανικές κοινότητες που αρνούνται να ενσωματωθούν - σύνηθες φαινόμενο στις μέρες μας - κυρήσσονται εκτός νόμου. Για να παραμείνουν οι μετανάστες, θα πρέπει να δείχνουν σεβασμό στις γαλλικές νόρμες, όπως είναι η ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών. "Αν μια γυναίκα κρατείται όμηρος στο σπίτι χωρίς να μαθαίνει Γαλλικά, όλη η οικογένεια θα κληθεί να εγκαταλείψει τη χώρα", δήλωσε ο κ. Σαρκοζί, ο οποίος προτείνει να γίνει κατάταξη των χωρών από όπου προέρχονται οι μετανάστες, ώστε να καθοριστεί το κατά πόσο επιθυμητοί είναι οι μετανάστες από τις χώρες αυτές.
ΔΑΝΙΑ: Οι Δανοί έχουν θεσπίσει ακόμη σκληρότερους νόμους για τη μετανάστευση, οι οποίοι δίνουν τέλος στο φιλελεύθερο πρόγραμμα για τους πρόσφυγες, αποθαρρύνοντας ακόμη και τους προσωρινά εργαζόμενους. Ως επακόλουθο των αναταραχών που προέκυψαν από τα σκίτσα του Μωάμεθ, πολλοί είναι αυτοί - μεταξύ των οποίων και αρκετά μέλη της κυβέρνησης - που θέλουν την πλήρη απαγόρευση της μετανάστευσης μουσουλμάνων καθώς και την αφαίρεση ιθαγένειας και απέλαση των ακραίων μουσουλμάνων ηγετών. Για να διατηρήσει τις πολιτισμικές αξίες της χώρας, ο Δανός Υπουργός Πολιτισμού, Μπράιαν Μίκελσεν, έκανε πρόσφατα έκκληση για τη δημιουργία ενός «Κανόνα δανέζικης τέχνης, μουσικής, λογοτεχνίας και κινηματογράφου." Το περασμένο καλοκαίρι, δήλωσε ότι: "Στη Δανία έχουμε δει την εμφάνιση μιας παράλληλης κοινωνίας, στην οποία οι μειονότητες ασκούν τις μεσαιωνικές τους αξίες και αντιδημοκρατικές απόψεις", προσθέτοντας ότι, "Αυτό είναι το νέο μέτωπο στον πολιτιστικό μας πόλεμο".
ΓΕΡΜΑΝΙΑ: Η Γερμανία, η οποία πρωτοστάτησε στο πρόγραμμα επισκέπτη-εργάτη στην Ευρώπη, προέβει σε ριζικές αλλαγές. «Οι πολυπολιτισμικές κοινωνίες λειτούργησαν ειρηνικά μόνο ... σε απολυταρχικά κράτη. Στο μέτρο αυτό ήταν λάθος για εμάς να φέρουμε εργάτες από ξένους πολιτισμούς στη χώρα στις αρχές της δεκαετίας του 1960», δήλωσε ο πρώην καγκελάριος της Γερμανίας Χέλμουτ Σμιτ. Η νέα Καγκελάριος της Γερμανίας, Άνγκελα Μέρκελ, συμμερίζεται την άποψη του: «Η έννοια της πολυπολιτισμικότητας έχει αποτύχει», δήλωσε πρόσφατα. "Όποιος έρχεται εδώ πρέπει να σέβεται το σύνταγμά μας και ανέχεται τις Δυτικές και χριστιανικές ρίζες μας».
ΟΛΛΑΝΔΙΑ: Η Ολλανδία, η οποία έχει μειώσει τη μετανάστευση κατά το ήμισυ από το 2001, απέλασε 26.000 αιτούντες ασύλου, και διατηρεί τις νέες αφίξεις σε στρατόπεδα κράτησης. Σύμφωνα με την προτεινόμενη νομοθεσία, οι γυναίκες απαγορεύεται να φορούν μπούρκα οπουδήποτε δημόσια, όχι μόνο σε σχολεία και δημόσια κτίρια, όπως ισχύει στη γαλλική νομοθεσία. «Πιστεύω ότι έχουμε σταθεί πάρα πολύ ανεκτικοί για πάρα πολύ καιρό, ειδικά απέναντι στη μισαλλοδοξία, και το μόνο που λάβαμε ήταν μισαλλοδοξία", δήλωσε ο Geert Wilders, μέλος του Ολλανδικού Κοινοβουλίου, ο οποίος έχει αναγκαστεί να ζει σε ασφαλή σπίτια, λόγω απειλών κατά της ζωής του από ισλαμιστές. Σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση του Pew Global Attitudes, το 51% των Ολλανδών δεν βλέπουν με καλό μάτι τους μουσουλμάνους.
ΒΕΛΓΙΟ: Οι Βέλγοι είναι ακόμη λιγότερο ανεκτικοί. «Το Ισλάμ είναι σήμερα ο νούμερο ένα εχθρός όχι μόνο της Ευρώπης, αλλά ολόκληρου του ελεύθερου κόσμου», δηλώνει ο Φίλιπ Ντεβίντερ, ηγέτης του Vlaams Belang (Το Φλαμανδικό Συμφέρον), που είναι τώρα το πιο δημοφιλές πολιτικό κόμμα στο Βέλγιο. Ο κ. Ντεβίντερ έχει κερδίσει δημοτικότητα με το επιχείρημα ότι, "είναι μια ψευδαίσθηση να πιστεύουμε ότι ένα μετριοπαθές Ισλάμ υπάρχει στην Ευρώπη." Δηλώνει: "Υπάρχουν ήδη 25 έως 30 εκατομμύρια μουσουλμάνοι στο έδαφος της Ευρώπης, και αυτό γίνεται απειλή. Είναι ένας πραγματικός δούρειος ίππος".
ΕΛΛΑΔΑ: Στην Ελλάδα που έχει και τον υπερπολλαπλάσιο κίνδυνο από όλα τα κράτη της Ευρώπης, ενώ θα περίμενε κανείς να έχει θεσπιστεί προ πολλού μία αποτρεπτική μεταναστευτική πολιτική, αντιθέτως η άρχουσα τάξη ακολούθησε την πολιτική των ανοιχτών συνόρων έναντι των εξ ανατολής εποίκων. Οι προηγούμενες κυβερνήσεις με τη γνωστή ρητορική Σημίτη περί πολυ-πολιτισμικής κοινωνίας, καθώς και η πολιτική Καραμανλή - Φαυλόπουλου (Φ = λανθάνουσα αλήθεια), με τις διαδοχικές "νομοθετικές" παρεμβάσεις τους κατέστησαν το απολύτως παράνομο ως νόμιμο, με αποτέλεσμα να έχουμε ως χώρα το συντριπτικά μεγαλύτερο σε αναλογία ποσοστό λαθραίων μουσουλμάνων από κάθε άλλο κράτος στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Σε σύγκριση με την Ε.Ε. και πέραν των ποσοτικών στοιχειών, στην Ελλάδα υπάρχει και κάτι πολύ χειρότερο το οποίο εστιάζεται στα ποιοτικά χαρακτηριστικά. Πράγματι η Ελλάδα έχει καταστεί ένα φίλτρο απο το οποίο κατακάθεται ότι χειρότερο πολιτισμικά, αφήνοντας να περάσει προς την υπόλοιπη Ευρώπη ένα ελάχιστο ποσοστό μουσουλμάνων λαθρομεταναστών. Εν ολίγοις η Ελλάδα ως χώρα, έχει καταστεί μία ατελείωτη ανθρωπο-χωματερή. Και ενώ ο καθένας θα περίμενε απο την νέα κύβέρνηση του Γ. Παπανδρέου να λάβει επιτέλους μέτρα ανασταλτικά σε αυτό το ζοφερό φαινόμενο, όπως έκαναν όλοι οι ευρωπαίοι ομόλογοι του, αντιθέτως είδαμε να θεσπίζονται νόμοι χορήγησης ελληνικής ιθαγένειας σε αλλοδαπούς άμα τη γεννήσει σε ελληνικό έδαφος.
Ωστόσο το κακό δεν σταματάει εδώ, εφόσον οι νεόφερτοι προκαλούν με τις ακραίες -δήθεν- θρησκευτικές ευαισθησίες τους. Σε μία Ευρώπη όπου το κράτος θα έπρεπε να αποστασιοποιείται απο τη θρησκεία, εδώ βλέπουμε να εναγκάλιζεται με μία άλλη θρησκεία, ξένη προς τις αντιλήψεις του δυτικού κόσμου, μία θρησκεία οπου o άνθρωπος αντιμετωπίζεται σα σκουπίδι.Και αυτός αποτελεί έναν ακόμη λόγο για τον οποίο πολλοί Ευρωπαίοι φοβούνται τους μουσουλμανικούς πληθυσμούς τους.
Στην Ελβετία, το 25% θεωρεί ότι οι μουσουλμάνοι αποτελούν απειλή για τη χώρα τους. Στην Ιταλία, το ήμισυ του πληθυσμού πιστεύει ότι μια "σύγκρουση πολιτισμών" ανάμεσα στο Ισλάμ και η Δύση βρίσκεται σε εξέλιξη και ότι το Ισλάμ είναι "μια θρησκεία πιο φανατική από οποιαδήποτε άλλη."Ο φόβος αυτός όμως προκαλεί και επιτακτικές λύσεις. Ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, υποστηρίζει την άρνηση της Δανίας να ζητήσει συγγνώμη για τα σκίτσα, λέγοντας: «Είναι καλύτερο να δημοσιευτούν πάρα πολλά από το να μην έχουμε ελευθερία." Ο Σαρκοζί προτιμά "υπερβολική γελοιογραφία αντί υπερβολική λογοκρισία." Το κόμμα της Βόρειας Ιταλίας, μέλος της κυβέρνησης συνασπισμού του πρωθυπουργού Σίλβιο Μπερλουσκόνι, τύπωσε μπλουζάκια με τα σκίτσα του Μωάμεθ πριν από τις εκλογές του Απριλίου που μας πέρασε.
Το Ηνωμένο Βασίλειο πέρασε νομοθεσία για τη διεύρυνση του δικαιώματος της ελευθερίας του λόγου, όσο προσβλητικός και αν είναι αυτός, περιορίζοντας τη συγκεκριμένη πρόθεση πρόκλησης μίσους.Οι Μουσουλμάνοι της Ευρώπης τώρα ξέρουν ότι είτε θα ενσωματωθούν είτε θα φύγουν. Μερικούς αιώνες πριν και έπειτα από δεκαετίες απειλών απέλασης, εξαναγκαστικές μεταστροφές και άλλες αποτυχημένες προσπάθειες αφομοιώσης των μουσουλμάνων, τα παράπονα για αυτούς - η χρήση της αραβικής γλώσσας, τα ρούχα τους, η απόρριψη του δυτικού πολιτισμού - είναι παρόμοια. «Παντρεύονται μεταξύ τους και δεν αναμειγνύονται με τους Παλαιό Χριστιανούς," κατήγγειλε έκθεση για τους Moriscos της Ισπανίας (μουσουλμάνοι που είχαν υποβληθεί σε αναγκαστικό εκχριστιανισμό).
Οι ταραχές που προκλήθηκαν από μουσουλμάνους για αδικήματα εναντίον τους έκαναν τα πράγματα χειρότερα. Στο τέλος, εξακολουθώντας να μην αφομοιώνονται, οι περισσότεροι απελάθηκαν.
http://www.hellasontheweb.org
Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου 2010
Ο λαός τρομοκράτησε το καθεστώς και τους τρομοκράτες του
Τα κυβερνητικά ανδρείκελα καταρρέουν και τα κομματικά θεμέλια του καθεστώτος τρίζουν. Η βροντερή φωνή του λαού της Αθήνας και όλης της Ελλάδας έδειξε ότι η «Τάξη» του καθεστώτος (η «τάξη» της Νέας Τάξης) είναι κτισμένη στην άμμο.
Δεν ήταν μόνο το μέγα πλήθος, κάτω από συνεχή βροχή, που σηματοδοτεί την κατάρρευση των σημερινών κυβερνητικών ανδρεικέλων και των καθεστωτικών κομμάτων, αλλά, κυρίως, το πάθος και ο εκρηκτικός θυμός των Ελλήνων διαδηλωτών.
Η Αθήνα, σήμερα, έζησε σεισμικές δονήσεις από ένα λαϊκό ηφαίστειο που έβγαζε μέσα από τα έγκατα της γης (τα σπλάχνα της ελληνικής κοινωνίας) χείμαρρους καυτής λάβας.
Ο λαός αγριεμένος, σφύριζε όπως οι θυμωμένες μέλισσες, εναντίον των δυναστών του, των κομματικών, αλλά και προβοκατόρικων παιχνιδιών τους.
Ήταν τέτοιος ο μαζικός λαϊκός θυμός που τα καθεστωτικά παιχνίδια της προβοκάτσιας δεν πέτυχαν…
Έγιναν απόπειρες προβοκάτσιας από τους μηχανισμούς του καθεστώτος και τις οργανωμένες «συμμορίες» τους, αλλά κάτω από το κράτος του δικού τους τρόμου και πανικού, επακόλουθο των άγριων λαϊκών διαθέσεων, απέτυχαν…
Ο λαός, σήμερα, τρομοκράτησε τους τρομοκράτες του καθεστώτος…
Σίγουρα έχει σπείρει τον τρόμο και τον πανικό και στα κυβερνητικά ανδρείκελα. Τρόμος και πανικός που θα επιταχύνει την κατάρρευσή τους…
Έσπειρε, βεβαίως, τρόμο και πανικό και σε όλα τα κομματικά επιτελεία: «Αριστερά» και «δεξιά»…
ΟΛΟΙ καταδικάζουν τη λαϊκή οργή κατά του Χατζηδάκη. Οι κομματικές συντεχνίες και οι προπαγανδιστικές ύαινες (ΜΜΕ και πολλά ιστολόγια) θα επενδύσουν στη «βία» κατά του Χατζηδάκη, ακριβώς γιατί αυτή η πράξη της λαϊκής οργής ΣΗΜΑΤΟΔΟΤΕΙ την ΟΡΓΗ του κόσμου εναντίον ΟΛΩΝ των κομμάτων και των πολιτικών μεταπρατών της Νέας Τάξης…
Οι κομματικές συντεχνίες, εδώ συνενώνονται, σαν μια γροθιά, υπερασπίζοντας τα γενικά κομματικά τους συμφέροντα και τα πληρεξούσιά τους.
Η κοχλάζουσα λαϊκή οργή ξεχειλίζει και αρχίζει να ξεπερνά το καθεστώς των κομματικών, εκλογικών πληρεξουσίων…
Γι αυτό έσπευσαν και οι γραφειοκράτες των ηγεσιών του ΚΚΕ και του ΣΥΝ να καταδικάσουν τη «βία» κατά του Χατζηδάκη…
Αλήθεια τι πολιτικά εκπροσωπεί και εκφράζει ο Χατζηδάκης και το ΓΙΑΤΙ κατέβηκε στο λαϊκό τυφώνα; Τι ήθελε να παραστήσει; Ότι συμπαρίσταται στο λαό;
Γι όλα αυτά δεν μας λένε τίποτα οι ειρηνόφιλοι πολιτικάντηδες Φιλισταίοι. Για το πολιτικό θέατρο απάτης, δηλαδή της συμμετοχής ενός άκρως καθεστωτικού και κυβερνητικού υπαλλήλου στην αγριεμένη λαϊκή θάλασσα ΕΝΑΝΤΙΟΝ του καθεστώτος και των ποικίλων υπαλλήλων του, δεν μας λένε τίποτα τα κομματικά και κυρίως τα «αριστερά» δεκανίκια του καθεστώτος.
Απλώς ξερνούν τα κροκοδείλια δάκρυα της απάτης: Της ηθικής, δήθεν, αγανάκτησης…
Δεν μας λένε τίποτα οι «αριστεροί» Φιλισταίοι, ακριβώς γιατί είναι αυτοί που τρόμαξαν πιο πολύ από το θυμό και την οργή του λαού.
Αρχίζουν να βλέπουν οι γραφειοκρατικές ηγεσίες (κομμάτων και συνδικάτων) ότι ήρθε η ώρα της υπερφαλάγγισής τους και της απόρριψής τους από το λαό.
Είναι τέτοιος ο θυμός του λαού, τόσο συμπιεσμένη η οργή του, που πλέον αρχίζει να μην καναλιζάρεται από τις προδοτικές ηγεσίες της «αριστεράς».
Διαισθάνονται αυτές οι ηγεσίας ότι λίγα πλέον είναι τα ψωμιά τους…
Έχει την βλακώδη αφέλεια η ηγεσία του ΚΚΕ να λέει ότι έχουμε πόλεμο και να πιστεύει ότι ξεγελά το λαό.
Έχουμε πράγματι πόλεμο. Άγριο και ανελέητο πόλεμο.
Αυτό ο λαός αρχίζει να το βιώνει και να το συνειδητοποιεί, γι’ αυτό φέρνεται και αναλόγως στους «πράκτορες» του εχθρού: Χατζηδάκηδες και Σία…
Ο λαός, όμως, μαζί με αυτό, βιώνει και συνειδητοποιεί και την κατάφορη κοροϊδία της ηγεσίας του ΚΚΕ.
Από τη μία η ηγεσία του ΚΚΕ μιλάει για τα μάτια «ότι έχουμε πόλεμο» και από την άλλη στην πράξη τρομοκρατημένη αποσύρει τα «στρατεύματά» της από το μέτωπο του πολέμου.
Μόλις το μπλοκ του ΚΚΕ έφτασε στη Βουλή οι «καθοδηγητές», εσπευσμένα και με νευρική βιασύνη το έδιωξαν και το ξαπόστειλαν στις «ραχούλες» των Στηλών του Διός και του Φιλοππάπου…
Έτσι εννοεί η ηγεσία του ΚΚΕ, το «έχουμε πόλεμο»: Να υπακούει τυφλά στη νεοταξική νομιμότητα, να συναγελάζεται με του «εχθρούς» του λαού στη Βουλή και στις κυβερνητικές φιέστες των ανδρεικέλων, ΚΑΙ να αποσύρει τα «στρατεύματά» του, μήπως γίνει καμιά «στραβή» και εξαπολυθεί καμία επίθεση στο «ναό» των καθεστωτικών εγκλημάτων και των κυβερνητικών ανδρεικέλων (Βουλή)…
http://resaltomag.blogspot.com
Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 2010
Ύποπτη επίθεση με μολότοφ σε τζαμί στην Ξάνθη
| Ύποπτη επίθεση με μολότοφ σε τζαμί στην Ξάνθη |
| Επίθεση με μολότοφ πραγματοποίησαν άγνωστοι στις 02.50 τα ξημερώματα της Δευτέρας 13 Δεκεμβρίου εναντίον τεμένους στο Παλαιό Αβατο Ξάνθης. Οι άγνωστοι δράστες πέταξαν δύο βόμβες μολότοφ εναντίον του τεμένους με αποτέλεσμα να σπάσει μία τζαμαρία και να προκληθούν μικρές ζημιές στο εσωτερικό του κτηρίου. Πρόκειται για την δεύτερη επίθεση μέσα σε 14 μήνες εναντίον τζαμιού γεγονός που προκαλεί έντονο προβληματισμό δεδομένης της ύπαρξης ακραίων μουσουλμανικών κύκλων στην περιοχή της Θράκης (βλ. Γκρίζοι Λύκοι) οι οποίοι στο πρόσφατο παρελθόν, πριν από μερικούς μήνες για την ακρίβεια, είχαν γεμίσει τους τοίχους εγκαταλελειμμένων κτιρίων με ρατσιστικά και σοβινιστικά συνθήματα κατά των χριστιανών κατοίκων της Θράκης. Άλλωστε οι επιθέσεις Τούρκων παρακρατικών και φασιστοειδών κατά τζαμιών είναι η ειδικότητας τους όπως απέδειξαν τα σχέδια της επιχείρησης Κλωβός και Βαριοπούλα καθώς και οι αποκαλύψεις Τούρκου στρατιωτικού που έδρασε στην Κύπρο στη δεκαετία του 1960 καίγοντας τζαμιά για να ενώσει και να συσπειρώσει τους Τουρκοκύπριους στην Κύπρο στον αγώνα τους κατά των ελληνοκυπρίων που οδήγησε στην κυπριακή τραγωδία. Λέτε όλα αυτά να είναι τυχαία, δεν νομίζω. Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr |
Toυρκική φρεγάτα πάλι στο Σαρωνικό "σφήνα" σε άσκηση του Π.Ν. - Το απέκρυψε η κυβέρνηση
 Τουρκική φρεγάτα έφθασε μέσα στη νύχτα Σαρωνικό κάνοντας "σφήνα" στην μεγαλύτερη άσκηση του Πολεμικού Ναυτικού που διεξάγεται αυτή την στιγμή σε ολόκληρο το Αιγαίο. Για τη νέα τουρκική επιθετική κίνηση δεν ανακοινώθηκε τίποτα από την κυβέρνηση και το θέμα ήρθε τυχαία στην επιφάνεια από εμπορικά σκάφη τα οποία ήρθαν σε οπτική επαφή με το σκάφος και υπήρξε κίνδυνος ανεξέλεγκτης διαρροής της είδησης. Έτσι σήμερα το πρωί ανακοινώθηκε η πορεία της και ενώ το σκάφος όδευε προς τα Δαρδανέλλια. Η τουρκική φρεγάτα F-247 TCG SALIΗ REIS ευρισκόμενη νοτίως Ρόδου , κινήθηκε με δυτική πορεία νότια Κυκλάδων σε Διεθνή Ύδατα. Νότια της Μήλου πήρε πορεία βόρεια και ξεκίνησε το ταξίδι της προς την Αττική. Στις 04.30 μπήκε στα ελληνικά χωρικά ύδατα βορειοδυτικά της Μήλου και βγήκε στο κεντρικό αιγαίο από τον Καφηρέα, στις 07.15 έχοντας ανοικτά όλα τα ηλεκτρονικά της συστήματα κάι μπαίνοντας ανάμεσα στα ελληνικά πολεμικά σκάφη που ασκούντο. Στη συνέχεια, ακολουθώντας πάντα βόρεια πορεία, εισήλθε ανενόχλητη στις 03.00 τα ξημερώματα εντός Εθνικών Χωρικών Υδάτων, πέρασε μεταξύ Κέας - Μακρονήσου και στη συνέχεια διαπλέοντας το στενό Καφηρέα, κινήθηκε με βορειοανατολική πορεία σε Διεθνή Ύδατα, προς περιοχή Κεντρικού Αιγαίου. Είναι η 12η διέλευση τουρκικού πολεμικού πλοίου μέσω Σαρωνικού το 2010. Χαρακτηριστικό του κλίματος ηττοπάθειας και τουρκοφοβίας που επικρατεί στην κυβέρνηση είναι ότι διατάχθηκαν όλα τα σκάφη του Ναυτικού να μην πλησιάσουν την τουρκική φρεγάτα. |
Η ελέπολις
Από τον Νίκο Σάμιο Η ελέπολις είναι πολιορκητική μηχανή, ή σωστότερα κινούμενο οχυρό, που πρωτοκατασκευάστηκε από το Θεσσαλό μηχανικό Πολύειδο και τελειοποιήθηκε από τον Επίμαχο τον Αθηναίο μέσω Δημητρίου Ι το 304. π.Χ. που αγαπημένη του ασχολία ήταν να σχεδιάζει πολεμικές μηχανές, τομέα στον οποίο είχε χάρισμα και μάλιστα οι κάτοικοι της Ρόδου μετά την πολιορκία που υπέστησαν από αυτόν του ζήτησαν να τους αφήσει κάποιες από τις μηχανές του ως ανάμνηση της εφευρετικότητάς του.
Ο Πλούταρχος αναφέρει ότι η ελέπολις είχε ύψος 41 μέτρα και πλάτος κατά το ήμισυ δηλαδή 20,5 μέτρα πάνω σε οκτώ τροχούς διαμέτρου 4,6 μέτρων. Αποτελείτο από εννέα ορόφους οι οποίοι ήταν εξοπλισμένοι κυρίως με καταπέλτες κάθε είδους και ήταν θωρακισμένοι στις τρεις από τις τέσσερις πλευρές τους. Δεν συγκρίνεται με άλλους πολιορκητικούς πύργους διότι δεν χρησίμευε για την αποβίβαση στρατού στα τείχη, αλλά σαν κινούμενο οχυρό, πολύ καλά προστατευμένο το οποίο κινούσαν μέχρι και 200 στρατιώτες.
Η θωράκιση όπως αναφέρει ο Βιτρούβιος είχε ανθεκτικότητα μέχρι και σε βολές από καταπέλτες βάρους 30 κιλών, και άντεχε στην φωτιά. Και αυτό όχι μόνο γιατί τους έριχναν φωτιά στην πολιορκία της Ρόδου, αλλά διότι οι Ρόδιοι είχαν και φλογοβόλα ο μηχανισμός των οποίων δεν έχει καμία διαφορά με τον μηχανισμό σημερινών φλογοβόλων! Οι νεωτερισμοί οι οποίοι προστέθηκαν στα μοντέρνα φλογοβόλα είναι
μόνο ηλεκτρονικής μορφής και όχι μηχανικής.Και αυτός βέβαια είναι ο λόγος που οι ξένοι δεν απακαλούν το υγρό πυρ υγρό πυρ ή βυζαντινό πυρ, αλλά ελληνικό πυρ, greek fire, εκτενέστρες αναφορές στην γενική χρήση όλων των όπλων (παν-οπλία) κάνει η Adrienne Mayor στο βιβλίο της
Greek Fire, Poison Arrows and Scorpion Bombs, Υγρόν πυρ
Δηλητηριώδη βέλη και σκορπιοί-βόμβες: Βιολογικά και χημικά όπλα στον Αρχαίο Κόσμο, στο οποίο περιγράφει πώς οι αρχαίοι λαοί χρησιμοποιούσαν σκορπιούς-βόμβες, δηλητήριο φιδιών, νάφθα και (οι βυζαντινοί) το φοβερό υγρόν ελληνικό πύρ, για να αντιμετωπίζουν τους εχθρούς τους.
Δηλητηριώδη βέλη και σκορπιοί-βόμβες: Βιολογικά και χημικά όπλα στον Αρχαίο Κόσμο, στο οποίο περιγράφει πώς οι αρχαίοι λαοί χρησιμοποιούσαν σκορπιούς-βόμβες, δηλητήριο φιδιών, νάφθα και (οι βυζαντινοί) το φοβερό υγρόν ελληνικό πύρ, για να αντιμετωπίζουν τους εχθρούς τους.
Κάβειροι
Στις αρχαίες πηγές υπάρχουν αρκετές εκδοχές σχετικά με την γενεαλογία, την προέλευση, το πλήθος και τις ιδιότητές τους. Τα ονόματα των Καβείρων ετυμολογούνται από τα ρήματα κάω, κύω ή κάπτω. Η λέξη "Κάβειροι" σχετίζεται, ενδεχομένως, ετυμολογικά με την λέξη Κύπρος, καθώς οι ρίζες (Καβρ-) και (Κυπρ-) είναι περίπου ταυτόσημες αν δεχθεί κανείς τον κανόνα εναλλαγής των χειλικών συμφώνων (π, β, φ). Η εσωτερική διδασκαλία των Καβείριων μυστηρίων ήταν η γέννηση ή μάλλον η πνευματική αναγέννηση του ανθρώπου.
Τα Καβείρεια τελούνταν κυρίως στην Σαμοθράκη την Λήμνο την Ίμβρο, αλλά και στην Θράκη, στην Μακεδονία, καθώς και στην Βοιωτία. Εύλογη φαίνεται να είναι η υπόθεση πως οι Κάβειροι ήταν ηφαιστειακά πνεύματα και πως η αρχαιότατη λατρεία τους ξεκίνησε στους Πελασγούς και διαδόθηκε σε ολόκληρη την Ελλάδα.
Μια σημαντική πληροφορία έχει διασώσει ο Χριστιανός συγγραφέας Ιππόλυτος (2ος μ.χ αιώνα): "Διότι οι Σαμοθράκες σαφώς ονομάζουν τον τιμώμενο παρ' αυτών εις τα μυστήρια, τα οποία επιτελούν, τον Αδάμα τον αρχικόν άνθρωπον. Υπάρχουν δε εις το ιερόν της Σαμοθράκης δυο αγάλματα γυμνών ανθρώπων, εχόντων και τας χείρας τεταμένας άνω προς τον ουρανόν και τους φαλλούς εστραμένους προς τα άνω, όπως έχει και το εν Κυλλήνη άγαλμα του Ερμού, τα προειρημένα αγάλματα είναι εικόνες του αρχανθρώπου και του αναγεννώμενου πνευματικού ανθρώπου, ο οποίος είναι κατά πάντα ομοούσιος προς εκείνον τον άνθρωπον".
Σχετικά με τα ονόματα και τις ιδιότητες των Καβείρων υπάρχουν πολλές θεωρίες.
Ο Στράβων γράφει
"Διά τους εν Σαμοθράκη τιμωμένους Θεούς πολλοί έχουν είπει ότι είναι οι Κάβειροι οι ίδιοι, αλλά ούτε αυτοί οι ειπόντες τούτο, ημπορούν να μας είπουν οποίοι τινές είναι οι Κάβειροι".
Ο Μνασέας απεκάλυψε τέσσερα ονόματα: Αξιόκερσος (ταυτίζεται με τον Ήφαιστο ή τον Δία αλλά κυρίως τον Άδη ή Πλούτωνα), Αξίερος (Δήμητρα), Αξιόκερσα (κυρίως η Περσεφόνη ή σε κάποιες παραλλαγές η Αθηνά) και Καδμίλος ή Κάδμιλος ή Κασμίλος (Ερμής).
Οι πρώτοι τρεις εμφανίζονται ως μια Αγία Τριάδα με την Μητέρα τον Πατέρα και την Κόρη.
Κατά άλλους, υπάρχουν δύο Θεοί η Αξίερος και ο Αξιόκερσος προστάτες της Θεάς Αξιοκέρσα, ενώ ο τέταρτος είναι ο Αγγελιαφόρος ο οποίος συμπληρώνει την Τετράδα.
Άλλοτε εμφανίζονται ως γιοι του Δία ή του Ήφαιστου και της Καβείρας, κόρη του Πρωτέα, έχοντας μορφή Καρκίνων.
Κατά μια ακόμα θεωρία, πρόκειται για θεότητες στην υπηρεσία της Ρέας. Ο Πλούταρχος γράφει για τις απόρρητες πληροφορίες που γνώριζε αλλά δεν μπορούσε να αποκαλύψει:
"Οποίοι τινές είναι οι Κάβειροι και όποια τινά μυστήρια τελούν εις την Μητέρα Ρέαν θα ζητήσω συγγνώμη από τους φιλομαθείς διά την σιωπήν μου αυτήν. Οποία δε η παρακαταθήκη και τα εις αυτήν τελούμενα δεν μοι επιτρέπεται να γράψω".
Τέλος, κάποιες θεωρίες τους τοποθετούν ως γραφείς του Θωθ - ταυτίζεται με τον Ερμή.
Χαρακτηριστικά της λατρείας τους είναι η μυστικότητα, η μύηση καθώς και η αποφυγή προσφώνησης των πραγματικών ονομάτων αντικαθιστώντας τα με την προσφώνηση «Θεοί, Ισχυροί, Μεγάλοι». Η χριστιανική προσφώνηση του Θεού ως «Άγιος ο Θεός, άγιος ισχυρός, άγιος αθάνατος κλπ» πολύ πιθανόν να προέρχεται από τη προσφώνηση των Καβείρων.
Κατά μυστικιστικές διδασκαλίες, οι αρχικοί Κάβειροι είναι ο Κάβειρος και η Καβειρώ από τους οποίους προέρχονται τρείς αρσενικοί Κάβειροι οι οποίοι με τον Πατέρα σχηματίζουν τον Αιθέριο Σπόρο και τρεις θηλυκές Καβειρίδες οι οποίες με την μητέρα αποτελούν τον αντίστοιχο υλικό. Η αέναη ένωσή τους δημιουργεί τον Κόσμο.
Τα Καβείρεια τελούνταν κυρίως στην Σαμοθράκη την Λήμνο την Ίμβρο, αλλά και στην Θράκη, στην Μακεδονία, καθώς και στην Βοιωτία. Εύλογη φαίνεται να είναι η υπόθεση πως οι Κάβειροι ήταν ηφαιστειακά πνεύματα και πως η αρχαιότατη λατρεία τους ξεκίνησε στους Πελασγούς και διαδόθηκε σε ολόκληρη την Ελλάδα.
Μια σημαντική πληροφορία έχει διασώσει ο Χριστιανός συγγραφέας Ιππόλυτος (2ος μ.χ αιώνα): "Διότι οι Σαμοθράκες σαφώς ονομάζουν τον τιμώμενο παρ' αυτών εις τα μυστήρια, τα οποία επιτελούν, τον Αδάμα τον αρχικόν άνθρωπον. Υπάρχουν δε εις το ιερόν της Σαμοθράκης δυο αγάλματα γυμνών ανθρώπων, εχόντων και τας χείρας τεταμένας άνω προς τον ουρανόν και τους φαλλούς εστραμένους προς τα άνω, όπως έχει και το εν Κυλλήνη άγαλμα του Ερμού, τα προειρημένα αγάλματα είναι εικόνες του αρχανθρώπου και του αναγεννώμενου πνευματικού ανθρώπου, ο οποίος είναι κατά πάντα ομοούσιος προς εκείνον τον άνθρωπον".
Σχετικά με τα ονόματα και τις ιδιότητες των Καβείρων υπάρχουν πολλές θεωρίες.
Ο Στράβων γράφει
"Διά τους εν Σαμοθράκη τιμωμένους Θεούς πολλοί έχουν είπει ότι είναι οι Κάβειροι οι ίδιοι, αλλά ούτε αυτοί οι ειπόντες τούτο, ημπορούν να μας είπουν οποίοι τινές είναι οι Κάβειροι".
Ο Μνασέας απεκάλυψε τέσσερα ονόματα: Αξιόκερσος (ταυτίζεται με τον Ήφαιστο ή τον Δία αλλά κυρίως τον Άδη ή Πλούτωνα), Αξίερος (Δήμητρα), Αξιόκερσα (κυρίως η Περσεφόνη ή σε κάποιες παραλλαγές η Αθηνά) και Καδμίλος ή Κάδμιλος ή Κασμίλος (Ερμής).
Οι πρώτοι τρεις εμφανίζονται ως μια Αγία Τριάδα με την Μητέρα τον Πατέρα και την Κόρη.
Κατά άλλους, υπάρχουν δύο Θεοί η Αξίερος και ο Αξιόκερσος προστάτες της Θεάς Αξιοκέρσα, ενώ ο τέταρτος είναι ο Αγγελιαφόρος ο οποίος συμπληρώνει την Τετράδα.
Άλλοτε εμφανίζονται ως γιοι του Δία ή του Ήφαιστου και της Καβείρας, κόρη του Πρωτέα, έχοντας μορφή Καρκίνων.
Κατά μια ακόμα θεωρία, πρόκειται για θεότητες στην υπηρεσία της Ρέας. Ο Πλούταρχος γράφει για τις απόρρητες πληροφορίες που γνώριζε αλλά δεν μπορούσε να αποκαλύψει:
"Οποίοι τινές είναι οι Κάβειροι και όποια τινά μυστήρια τελούν εις την Μητέρα Ρέαν θα ζητήσω συγγνώμη από τους φιλομαθείς διά την σιωπήν μου αυτήν. Οποία δε η παρακαταθήκη και τα εις αυτήν τελούμενα δεν μοι επιτρέπεται να γράψω".
Τέλος, κάποιες θεωρίες τους τοποθετούν ως γραφείς του Θωθ - ταυτίζεται με τον Ερμή.
Χαρακτηριστικά της λατρείας τους είναι η μυστικότητα, η μύηση καθώς και η αποφυγή προσφώνησης των πραγματικών ονομάτων αντικαθιστώντας τα με την προσφώνηση «Θεοί, Ισχυροί, Μεγάλοι». Η χριστιανική προσφώνηση του Θεού ως «Άγιος ο Θεός, άγιος ισχυρός, άγιος αθάνατος κλπ» πολύ πιθανόν να προέρχεται από τη προσφώνηση των Καβείρων.
Κατά μυστικιστικές διδασκαλίες, οι αρχικοί Κάβειροι είναι ο Κάβειρος και η Καβειρώ από τους οποίους προέρχονται τρείς αρσενικοί Κάβειροι οι οποίοι με τον Πατέρα σχηματίζουν τον Αιθέριο Σπόρο και τρεις θηλυκές Καβειρίδες οι οποίες με την μητέρα αποτελούν τον αντίστοιχο υλικό. Η αέναη ένωσή τους δημιουργεί τον Κόσμο.
ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΘΕΤΙΚΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ
ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ
Αγάθαρχος ο Σάμιος, Αγαθοκλής ο Κορίνθιος, Αγάθων ο Κορίνθιος, Αγαμήδης ο Αρχιτέκτων, Αγασικράτης ο Κορίνθιος, Άγναπτος ο Αρχιτέκτων, Αλκαμένης ο Αθηναίος, Αμμώνιος ο Αρχιτέκτων, Αναξικράτης ο Μηχανικός, Ανδρόνικος ο Κυρρήστης, Ανθέμιος ο Τραλλιανός, Αντιμαχίδης ο Αρχιτέκτων, Αντιστάτης ο Αθηναίος, Αντίφιλος ο Αρχιτέκτων, Απολλόδωρος ο Αθηναίος, Απολλόδωρος ο Δαμασκηνός, Απολλώνιος ο Αλεξανδρεύς, Απολλώνιος o
Αρχιτέκτων, Αρισταίνετος ο Κυζικηνός, Αρίστανδρος ο Μεγαλοπολίτης, Αρκέσιος ο Τραλλιανός, Αρχέδημος ο Θηραίος, Αρχίας ο Κορίνθιος, Αρχίλοχος ο Αθηναίος, Ασκληπιάδης ο Κυζικηνός, Ασκληπιάδης ο Λαμψακηνός, Ασκληπιόδωρος ο Μηχανικός, Απαίος ο Μύσιος, Βαθυκλής ο Μαγνήσιος, Βούπαλος ο Χίος, Γιτιάδας ο Σπαρτιάτης, Γοργώνιος ο Αντιοχεύς, Δαίδαλος ο Αθηναίος, Δάφνις ο Μιλήσιος, Δεινοκράτης ο Ρόδιος, Δεινοχάρης ο Αλεξανδρεύς, Δεξιφάνης ο Κνίδιος, Δημήτριος ο Εφέσιος, Δημοκλής ο Αρχιτέκτων, Δημοκόπος ο Συρακούσιος, Διοκλής ο Ρήγιος, Διονύσιος ο Αλικαρνασσεύς, Διονύσιος ο Τμώλειος, Δίων ο Ιταλικός, Επικλής ο Συρακούσιος, Επικράτης ο Βυζάντιος, Ερμογένης ο Πριηνεύς, Ερμόδωρος ο Σαλαμίνιος, Ερμοκρέων ο Αρχιτέκτων, Ερμων ο Αρχιτέκτων, Ευθύδομος ο Αθηναίος, Ευπόλεμος o Αργείος, Ζήνων ο Κιτιεύς, Ηρακλείδης ο Μηχανικός, Ηρων ο Λίβυος, Θεοδόσιος ο Τριπολίτης, Θεόδοτος ο Αρχιτέκτων, Θεόδωρος ο Σάμιος, Θεόδωρος ο Φωκαεύς, Θέρσιλος ο Μεγαλοπολίτης, Θρασυμήδης ο Πάριος, Ικτίνος o Αθηναίος, Ιππίας ο Μηχανικός, Ιππόδαμος ο Μιλήσιος, Ισίδωρος ο Νεώτερος, Ισίδωρος ο Πρεσβύτερος, Ιωάννης ο Βυζάντιος, Κάλαισχρος ο Αρχιτέκτων, Καλλικράτης ο Αθηναίος, Καλλίμαχος ο Αθηναίος, Καλλίνος ο Κορίνθιος, Καρπίων ο Αρχιτέκτων, Κηφισόδοτος ο Αθηναίος, Κλεισθένης ο Ερετριεύς, Κλεομένης ο Συρακούσιος, Κλέων ο Σπαρτιάτης, Κόροιβος ο Αρχιτέκτων, Κύρος ο Ιταλικός, Λάκρατης ο Αρχιτέκτων, Λεωνίδας ο Νάξιος, Λίβων ο Ηλείος, Μεγακλής ο Αρχιτέκτων, Μελάνιππος ο Αρχιτέκτων, Μένεσθης o Αρχιτέκτων, Μεταγένης ο Κνώσσιος, Μεταγένης ο Ξυπέτιος, Μνησικλής ο Αθηναίος, Νίκων ο Περγαμεύς, Ξεναίος ο Μηχανικός, Ξενόδωρος ο Κορίνθιος, Ξενοκλής ο Χολαργεύς, Παιώνιος ο Εφέσιος, Παρμενίων ο Μακεδών, Περίπας ο Μηχανικός, Ποθαίος ο Συρακούσιος, Πολύκλειτος ο Αργείος, Πόντιος ο Αλεξανδρεύς, Πορίνος ο Αρχιτέκτων, Πυθέος ο Αλικαρνασσεύς, Πύρρος ο Αρχιτέκτων, Ροίκος ο Φιλαίου, Σάτυρος ο Πάριος, Σκόπας ο Πάριος, Σμίλις ο Αγινεύς, Σπίνθαρος ο Κορίνθιος, Σώατρατος ο Κνίδιος, Τηλεκλής ο Σάμιος, Τηλεφάνης ο Φωκαεύς, Τροφώνιος ο Αρχιτέκτων, Φανέας o Δήλιος, Φίλαγρος ο Αρχιτέκτων, Φιλίσκος ο Αρχιτέκτων, Φιλοκλής ο Αχαρνεύς, Φίλων ο Ελευσίνιος, Χάρης ο Λίνδιος, Χειροκράτης ο Εφέσιος, Χερσίφρων ο Κνώσσιος.
ΑΣΤΡΟΝΟΜΟΙ
Αγλαονίκη η Θεπαλίς, Αγρίππας ο Βιθύνιος, 'Αδραστος ο Αφροδισιεύς, Αέτιος ο Αντιοχεύς, Αισχύλος ο Αστρονόμος, Αλέξανδρος ο Πλευρώνιος, Αλκμαίων ο Κροτωνιάτης, Αναξαγόρας ο Κλαζομενεύς, Αναξίμανδρος ο Μιλήσιος, Αναξιμένης ο Μιλήσιος, Ανδρόνικος ο Κυρρήστης, Αντίπατρος ο Τύριος, Απολλώνιος ο Λαοδικείας, Απολλώνιος ο Μύνδιος, Απολλώνιος ο Περγαίος, Αρατος ο Σολεύς, Αρίσταρχος ο Σάμιος, Αριστείδης ο Σάμιος, Αριστόθηρος ο Αλεξανδρεύς, Αριστοτέλης ο Σταγειρίτης, Αρίστυλλος ο Σάμιος, 'Αρπαλος ο Σάμιος, Αρριανός ο Μετεωρολόγος, Αρχέλαος ο Αθηναίος, 'Ατταλος ο Ρόδιος, Αυτόλυκος ο Πιταναίος, Αχιλλεύς Τάτιος, Βίων ο Αβδηρίτης, Βόηθος ο Σιδώνιος, Γέμινος ο Ρόδιος, Δαμάσκιος ο Δαμασκηνός, Δημόκριτος ο Αβδηρίτης, Δημόφιλος ο Αστρονόμος, Δικαίαρχος ο Μεσσήνιος, Διόδωρος ο Αλεξανδρεύς, Διονύσιος ο Αλεξανδρεύς, Δίων ο Νεαπολίτης, Δοσίθεος ο Πηλούσιος, Δωρόθεος ο Σιδώνιος, 'Εκφαντος ο Κροτωνιάτης, Ελικών ο Κυζικηνός, Επιγένης ο Βυζάντιος, Επίκουρος ο Σάμιος, Επιμενίδης o Κρης, Ερατοσθένης ο Κυρηναίος, Ερμιππος ο Καλλιμάχειος, Εύδημος ο Ρόδιος, Εύδοξος ο Κνίδιος, Ευκτήμων ο Αθηναίος, Εχεκράτης ο Φλιούντιος, Ηλιόδωρος ο Αλεξανδρεύς, Ηρακλείδης ο Ποντικός, Ηράκλειτος ο Εφέσιος, Ησίοδος ο Ασκραίος, Ηφαιστίων ο Θηβαίος, Θαλής ο Μιλήσιος, Θεανώ η Θουρία, Θεοδόσιος ο Τριπολίτης, Θεόφιλος ο Εδεσσαίος, Θέων ο Αλεξανδρεύς, Θράσυλλος ο Αλεξανδρεύς, lκέτας ο Συρακούσιος, Ιουλιανός ο Λαοδικεύς, Ιουλιανός ο Αυτοκράτωρ, Ιππαρχος ο Ρόδιος, Ιππίας ο Μηχανικός, Ιππόνικος ο Πιταναίος, Ιωάννης Μαλάλας, Ιωάννης ο Φιλόπονος, Κάλλιππος ο Κυζικηνός, Κάρπος ο Αντιοχεύς, Κλεομήδης ο Κοσμογράφος, Κλεόστρατος ο Τενέδιος, Κόνων ο Σάμιος, Κριτόδημος ο Αλεξανδρεύς, Κρίτων ο Νάξιος, Λεπτίνης ο Αλεξανδρεύς, Λεωνίδας ο Αλεξανδρεύς, Λύσις ο Ταραντίνος, Μενέλαος ο Αλεξανδρεύς, Μέτων ο Αθηναίος, Νίκων ο Περγαμεύς, Ξέναρχος ο Σελεύκειος, Ξενοκράτης ο Χαλκηδόνιος, Ξενοφάνης ο Κολοφώνιος, Οινοπίδης ο Χίος, Παύλος ο Αλεξανδρεύς, Πορφύριος ο Τύριος, Ποσειδώνιος ο Απαμεύς, Πρόκλος ο Λύκιος, Πτολεμαίος Κλαύδιος, Πυθαγόρας ο Σάμιος, Πυθέας ο Μασσαλιώτης, Σέλευκος ο Σελεύκειος, Σωσιγένης o Αλεξανδρεύς, Σωσιγένης ο Περιπατητικός, Τεύκρος ο Κυζικηνός, Τίμαιος o Λοκρός, Τιμοχάρης ο Αλεξανδρεύς, Υπατία η Γεωμετρική, Υψικλής ο Αλεξανδρεύς, Φερεκύδης ο Σύριος, Φίλιππος ο Μενδαίος, Φίλιππος ο Οπούντιος, Φιλόλαος ο Ταραντίνος, Χαλκίδιος ο Αστρονόμος, Χάρμανδος ο ΜαΘηματικός.
ΒΙΟΛΟΓΟΙ
Αθήναιος ο Απαλικός, Αναξίμανδρος ο Μιλήσιος, Αριστοτέλης ο Σταγειρίτης, Αρχέστρατος ο Γελώος, Βόλος ο Μενδήσιος, Ιππων ο Σάμιος.
ΒΟΤΑΝΟΛΟΓΟΙ
Αισχυλίδης ο Αθηναίος, Αλέξανδρος ο Τραλλιανός, Αρατος ο Σολεύς, Ασκληπιόδοτος ο Αλεξανδρεύς, 'Ατταλος ο Φιλομήτωρ, Διοκλής ο Καρύστιος, Διονύσιος ο Περιηγητής, Διοσκορίδης ο Πεδάνιος, Κάσσιος ο Ιτυκαίος, Κρατεύας ο Ριζοτόμος, Νίκανδρος ο Κολοφώνιος, Ορειβάσιος ο Περγαμεύς, Πάμφιλος ο Αλεξανδρεύς, Φανίας ο Ερέσιος, Φλωρεντίνος ο Γεωπόνος, Χρύσιππος ο Κνίδιος.
ΓΕΩΓΡΑΦΟΙ - ΧΑΡΤΟΓΡΑΦΟΙ
Αγαθαρχίδης ο Κνίδιος, Αγαθήμερος ο Ορθωνος, Αγαθοδαίμων ο Αλεξανδρεύς, Αγαθοκλής ο Μιλήσιος, Αγαθοκλής ο Χίος, Αγάθων ο Σάμιος, Αγάκλυτος ο Περιηγητής, Αθηνόδωρος ο Αγχιαλεύς, Ακέσανδρος ο Κυρηνεύς, Ακεστόδωρος ο Μεγαλοπολίτης, Ακουσίλαος ο Αργείος, Αλέξανδρος ο Λύχνος, Αλέξανδρος ο Μύνδιος, Αλέξανδρος ο Πολυίστωρ, Αλκέτας ο Περιηγητής, Αμμιανός ο Αντιοχεύς, Αμμώνιος ο Αλεξανδρεύς, Αμύντας ο Βηματιστής, Αναξικράτης ο Εξερευνητής, Αναξίμανδρος ο Μιλήσιος, Αναξιμένης ο Μιλήσιος, Ανδροίτας ο Τενέδιος, Ανδροσθένης ο Θάσιος, Ανδρων ο Αλικαρνασσεύς, Ανδρων ο Τήιος, Αντιφάνης ο Θραξ Αντώνιος Διογένης, Απελλάς ο Κυρηναίος, Απελάς ο Ποντικός, Απίων ο Πλειοστονίκης, Απολλόδωρος ο Αθηναίος, Απολλωνίδης ο Νικαεύς, Απολλώνιος ο Ρόδιος, Απολλώνιος ο Τυανεύς, Αππιανός ο Αλεξανδρεύς, 'Αρατος ο Κνίδιος, Αρισταγόρας ο Μιλήσιος, Αριστείδης ο Σάμιος, Αριστοκράτης ο Σπαρτιάτης, Αρμενίδας o Θηβαίος, Αρριανός ο εκ Νικομηδείας, Αρτεμίδωρος ο Εφέσιος, Αρχίας o Πελλαίος, Αρχίλοχος ο Πάριος, Ασκληπιάδης ο Κύπριος, Αυτόλυκος ο Πιταναίος, Βαίτων ο Βηματιστής, Βίων ο Αβδηρίτης, Βίων ο Σολεύς, Βωτθαίος o Γεωγράφος, Γέμινος ο Ρόδιος, Δαίμαχος ο Πλαταιεύς, Δημήτριος ο Καλλατιανός, Δημήτριος ο Σκήψιος, Δημοδάμας ο Μιλήσιος, Δικσίαρχος ο Μεσσήνιος, Διογένης ο Κυζικηνός, Διογένης ο Σικυώνιος, Διόδωρος ο Περιηγητής, Διόδωρος ο Σάμιος, Διονύσιος ο Αλεξανδρεύς, Διονύσιος ο Βυζάντιος Διονύσιος ο Καλλιφώντος, Διονύσιος ο Περιηγητής, Διονύσιος ο Ρόδιος, Διονυσόδωρος ο Μήλιος, Εκαταίος ο Αβδηρίτης, Εκαταίος ο Ερετριεύς, Εκαταίος ο Μιλήσιος, Εκαταίος ο Τήιος, Ελλάνικος ο Λέσβιος, Ερατοσθένης ο Κυρηναίος, Ερμιππος ο Καλλιμάχειος, Εύδοξος ο Κνίδιος, Εύδοξος ο Κυζικηνός, Εύδοξος ο Ρόδιος, Ευήμερος ο Μεσσήνιος, Ευθυμένης ο Μασσαλιώτης, Ευκτήμων ο Αθηναίος, Ευσέβιος ο Καισαρεύς, Εφορός ο Κυμαίος Ζήμαρχος
ο Κιλίκιος, Ζηνοθέμις ο Γεωγράφος, Ζώπυρος ο Αλεξανδρεύς, Ηλιόδωρος o Αθηναίος, Ηρακλείδης ο Κριτικός, Ηρακλείδης ο Στρατηγός, Ηρόδοτος ο Αλικαρνασσεύς, Ηρωδιανός ο Αντιόχειος, Ησίοδος ο Ασκραίος, Θεοδόσιος o
Τριπολίτης, Θεόπομπος ο Χίος, Ιάμβουλος ο Σύριος, Ιππαλος ο Κυβερνήτης, Ιππύς ο Ρήγιος, Ισίδωρος ο Χαρακηνός, Ιστρος ο Καλλιμάχειος Ιωάννης Μαλάλας, Κλείταρχος ο Μακεδών, Κλεομήδης ο Κοσμογράφος, Κλέων ο Σικελιώτης, Κόνων ο Σάμιος, Κοσμάς ο Ινδοκοπλεύστης, Κράτης ο Μαλλώτης, Κτησίας ο Κνίδιος, Κτησιφών ο Γεωγράφος, Κωλαίος ο Σάμιος, Λύκος ο Ρηγίνος, Μαρίνος ο Τύριος, Μαρκιανός ο Ηρακλειώτης, Μαρσύας ο Πελλαίος, Μεγασθένης ο Ιων, Μενεκλής ο Αθηναίος, Μενεκράτης ο Ελαϊτης, Μένιππος ο Περγαμεύς, Μνασέας ο Πατρεύς, Νέαρχος ο Κρης, Νίκανδρος ο Θυατειρηνός, Νικίας ο Μαλλώτης, Νύμφις ο Ηρακλειώτης Νυμφόδωρος ο Συρακούσιος, Ξεναγόρας ο Ηρακλειώτης, Ξενοφάνης ο Κολοφώνιος, Ξενοφών o Αθηναίος, Ξενοφών ο Λαμψακηνός, 'Ομηρος, Ονησίκριτος ο Αιγινεύς Οφέλας ο Κυρηναίος, Πάππος ο Αλεξανδρεύς, Πατροκλής ο Μακεδών, Παυσανίας ο Περιηγητής, Πλάτων ο Αθηναίος, Πλούταρχος ο Χαιρωνεύς, Πολέμαρχος ο Κυζικηνός, Πολέμων ο Περιηγητής, Πολύβιος ο Μεγαλοπολίτης, Πολύκλειτος ο Λαρισαίος, Ποσειδώνιος ο Απαμεύς, Προκόπιος ο Καισαρεύς, Πρωταγόρας ο Περιηγητής, Πτολεμαίος Κλαύδιος, Πυθέας ο Μασσαλιώτης, Ριανός ο Βηναίος, Σεραπίων ο Αντιοχεύς, Σιμμίας ο Ρόδιος, Σιμωνίδης ο Μεροεύς, Σκύλαξ ο Καρυανδεύς, Σκύμνος ο Χίος, Στέφανος ο Βυζάντιος, Στράβων ο Αμάσειος, Σωκράτης ο Αργείος, Σώσανδρος ο Κυβερνήτης, Τεύκρος ο Κυζικηνός, Τίμαιος ο Ταυρομένιος, Τιμοσθένης ο Ρόδιος, Τιμοχάρης ο Αλεξανδρεύς, Φερεκύδης ο Αθηναίος, Φιλήμων ο Περιηγητής, Φίλων ο Γεωγράφος, Φιλωνίδης ο Χερσονάσιος, Χάρων ο Λαμψακηνός.
ΓΕΩΠΟΝΟΙ - ΦΥΤΟΛΟΓΟΙ
Αγαθοκλής ο Χίος, Αθήναιος ο Ναυκρατίτης, Αιλιανός ο Σοφιστής, Αισχρίων ο Γεωπόνος Αμερίας ο Μακεδών, Ανατόλιος ο εκ Βυρηττού, Αντίγονος ο Κυμαίος, Απολλόδωρος ο Λήμνιος, Αριστοφάνης ο Μαλλώτης Αρχύτας ο Γεωπόνος, 'Ατταλος ο Φιλομήτωρ, Βίων ο Σολεύς, Βόλος ο Μενδήσιος, Δίδυμος ο Αλεξανδρεύς, Διοφάνης ο Νικαεύς, Επιγένης ο Ρόδιος, Ησίοδος ο Ασκραίος, Θεόφραστος ο Ερέσιος, Μενέστωρ ο Συβαρίτης, Νίκανδρος o Κολοφώνιος, Φλωρεντίνος ο Γεωπόνος, Χρύσιππος ο Κνίδιος.
ΔΙΑΙΤΟΛΟΓΟΙ
Αθήναιος ο Ναυκρατίτης, Αρχέστρατος ο Γελώος, Ηγήσιππος ο Ταραντίνος.
ΖΩΟΛΟΓΟΙ - ΙΧΘΥΟΛΟΓΟΙ
Αγαθοκλής ο εξ Ατρακτος, Αθήναιος ο Ναυκρατίτης, Αιλιανός ο Σοφιστής, Αλέξανδρος ο Μύνδιος, Αριστοτέλης ο Σταγειρίτης, Αριστοφάνης o Βυζάντιος, Δίφιλος ο Λαοδικεύς, Δωρίων ο Ιχθυολόγος, Μενεκράτης ο Εφέσιος, Οππιανός ο Απαμεύς, Οππιανός ο Κιλίκιος, Τιμόθεος ο Γαζαίος.
ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΙ
Αγάθαρχος ο Σάμιος, Αγησίστρατος ο Σπαρτιάτης, 'Αδραστος ο Αφροδισιεύς, Αθήναιος ο Κυζικηνός, Αθήναιος ο Τακτικός, Αίθρα η Τροιζηνία Αισχύλος ο Αστρονόμος, Αλέξανδρος ο Πλευρώνιος, Αμμώνιος ο Αλεξανδρεύς, Αμύκλας ο Ηρακλιώτης, Ανατόλιος ο Αλεξανδρεύς, Ανθέμιος ο Τραλλιανός, Αντιφών ο Αθηναίος, Απολλώνιος ο Περγαίος, Αρατος ο Σολεύς, Αρετή η Κυρηνεία, Αριγνώτη η Σαμία, Αρισταίος ο Κορτωνιάτης, Αρισταίος o Πρεσβύτερος, Αριστείδης ο Σάμιος, Αριστόθηρος ο Αλεξανδρεύς, Αριστόξενος ο Ταραντίνος, Αριστοτέλης ο Σταγειρίτης, Αριστοφάνης ο Γεωμέτρης, Αρχιμήδης ο Συρακούσιος, Αρχύτας ο Ταραντίνος, Ασκληπιάδης ο Αλεξαν-
δρεύς Ασκληπιός ο Τραλλεύς, 'Ατταλος ο Ρόδιος, Αυτόλυκος ο Πιτανεύς, Βασιλείδης ο Τύριος, Βίων ο Αβδηρίτης, Βόηθος ο Σιδώνιος, Βούθηρος o Κυζικηνός, Βρύσων ο Ηρακλειώτης, Βόλος ο Μενδήσιος, Γέμινος ο Ρόδιος,
Δαμώ η Κροτωνία, Δεινόστρατος ο Γεωμέτρης, Δημήτριος ο Αθηναίος, Δημήτριος ο Αλεξανδρεύς, Δημήτριος ο Λάκων, Δημόκριτος ο Αβδηρίτης, Διόδωρος ο Αλεξανδρεύς, Διοκλής ο Αλεξανδρεύς, Διονύσιος ο Αλεξανδρεύς,
Διονύσιος ο Κυρηναίος, Διονυσόδωρος ο Αμάσειος, Διονυσόδωρος ο Μήλιος, Διόφαντος ο Αλεξανδρεύς, Δίων ο Νεαπολίτης, Δομνίνος ο Λαρισσαίος, Δοσίθεος ο Πηλούσιος, Ελίκων ο Κυζικηνός, Επιμενίδης ο Κρής, Ερμείς
ο Αθηναίος, Ερμότιμος ο Κολοφώνιος, Ερμόφιλος ο Τυφλός, Ερυκηνός ο Σικελιώτης, Εύδημος ο Ρόδιος, Εύδοξος ο Κνίδιος, Ευκλείδης ο Αλεξανδρεύς, Ευτόκιος ο Ασκαλώνιος, Εχεκράτης ο Φλιούντιος, Ζηνόδωρος ο Γεωμέτρης, Ζήνων ο Ελεάτης, Ηλιόδωρος ο Λαρισαίος, Ηρων ο Αλεξανδρεύς, Θαλής ο Μιλήσιος, Θεαίτητος Αθηναίος, Θεανώ η Θουρία, Θεμιστόκλεια η Δελφίς, Θεοδόσιος ο Τριπολίτης, Θεόδωρος ο Κυρηναίος, Θεόδωρος ο Σολεύς, Θεόφραστος ο Ερέσιος, Θεύδιος ο Μάγνης, Θέων ο Αλεξανδρεύς, Θέων ο Σμυρναίος, Θυμαρίδας ο Πάριος, Ιάμβλιχος ο Χαλκιδηνός, Ίππαρχος ο Ρόδιος, 'Ιππασος ο Μεταποντίνος, Γππίας ο Ηλείος, Ιππόδαμος ο Χίος, Ιππόνικος ο Πιταναίος, Ισίδωρος ο Πρεσβεύτερος, Ιωάννης ο Φιλόπονος, Κάρπος ο Αντιοχεύς, Κλεάνθης ο 'Ασσιος, Κόνων ο Σάμιος, Κτησίβιος ο Αλεξανδρεύς, Λεπίνης ο Αλεξανδρεύς, Λεωδάμας ο Θάσιος, Λέων ο Βυζάντιος, Λέων ο Μαγνήσιος, Λεωνίδας ο Αλεξανδρεύς, Λύσις ο Ταραντίνος, Μαρίνος ο Τύριος, Μαρίνος ο Φλάβιος, Μέναιχμος ο Θράξ, Μενέλαος ο Αλεξανδρεύς, Μέτων ο Αθηναίος, Μητρόδωρος ο Χίος, Μνασέας ο Πατρεύς, Μοίρις ο Γεωμέτρης, Ναυκράτης ο Περγαμεύς, Νεοκλείδης ο Γεωμέτρης, Νικόμαχος ο Γερασηνός, Νικομήδης ο Αλεξανδρεύς, Νικοτέλης ο Κυρηναίος, Νίκων ο Περγαμεύς, Ξενοκράτης ο Χαλκηδόνιος, Οινοπίδης ο Χίος, Παναίτιος ο Ρόδιος Πάππος ο Αλεξανδρεύς, Παρμενίων ο Μακεδών, Περικτιόνη η Αθηναία, Περοεύς ο Γεωμέτρης, Πλάτων ο Αθηναίος, Πολέμαρχος ο Κυζικηνός, Πολυγνώτη η Πυθαγόρειος, Πορφύριος ο Τύριος, Πρόκλος ο Λύκιος, Πτολεμαίος Κλαύδιος, Πυθαγόρας ο Σάμιος, Πυθαίς η Ζηνοδώρου, Πυθέας ο Μασσαλιώτης, Σέλευκος ο Σελεύκειος, Σέξτος ο Εμπειρικός, Σεραπίων o Αντιοχεύς, Σερήνος ο Αντινοεύς, Σιμπλίκιος ο Κιλίκιος, Σκοπίνας ο Συρακούσιος, Σπεύσιππος ο Αθηναίος, Σπόρος ο εκ Νικαίας, Στράτων ο Λαμψακηνός, Συριανός ο Αλεξανδρεύς, Σωκράτης ο Αθηναίος, Σωσιγένης ο Αλεξανδρεύς, Τίμαιος ο Λοκρός, Τυμίχα η Σπαρτιάτις, Υπατία η Γεωμετρική, Υψικλής ο Αλεξανδρεύς, Φίλιππος ο Μενδαίος, Φίλιππος ο Οπούντιος Φιλόδημος ο Γαδαρεύς, Φιλόλαος ο Ταραντίνος, Φίλων ο Τυανεύς, Φιλωνίδης ο Λαοδικεύς, Χάρμανδρος ο Μαθηματικός.
ΜΕΤΑΛΛΟΥΡΓΟΙ
Γλαύκος ο Χίος, Γόργος ο lάσιος, Φίλων ο Μεταλλουργός.
ΜΕΤΕΩΡΟΛΟΓΟΙ
Αέτιος ο Αντιοχεύς, Αρατος ο Σολεύς, Αρριανός ο Μετεωρολόγος, Βόηθος ο Σιδώνιος, Επίκουρος ο Σάμιος, Ευκτήμων ο Αθηναίος, Εύδοξος ο Κνίδιος, 'lππαλος ο Κυβερνήτης, Ιππόδαμος ο Μιλήσιος, Ποσειδώνιος ο Απαμεύς.
ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ
Αγησίστρατος ο Σπαρτιατης, Αθήναιος ο Τακτικός, Αινείας ο Τακτικός, Ανεξικράτης ο Μηχανικός, Ανάχαρσις ο Σκύθης, Ανδρόνικος ο Κυρρήστης, Ανθέμιος ο Τραλλιανός, Απολλόδωρος ο Δαμασκηνός, Αριστόβουλος o
Κασσανδρεύς, 'Αρπαλος ο Σάμιος, Αρτέμων ο Κλαζομενεύς, Αρχιμήδης o Συρακούσιος, Αρχύτας ο Ταραντίνος, Ασκληπιόδωρος ο Μηχανικός Απαίος ο Μύσιος, Αυξέντιος ο Αδανεύς, Βαίτων ο Βηματιστής, Βίτων ο Τακτικός,
Δαίδαλος ο ΑΘηναίος, Δεινοχάρης ο Αλεξανδρεύς, Δημήτριος ο Πολιορκητής, Δημόκλειίος ο Εφευρέτης, Δημομέλης ο Παιανιεύς, Διάδης ο Πελλαίος, Δίδυμος ο Μηχανικός, Διογένης ο Κυζικηνός, Διονύσιος ο Πολιορκητής, Διονύσιος ο Πρεσβεύτερος, Διονυσόδωρος ο Μήλιος, Δωρίων ο Αλεξανδρεύς, Εμπεδοκλής ο Ακραγαντίνος, Επίμαχος ο Αθηναίος, Ευπαλίνος ο Μεγαρεύς, Ευρυκλής ο Σπαρτιάτης, Ευτόκιος ο Ασκαλώνιος, Ζώπυρος ο Ταραντίνος, Ηγήτωρ ο Βυζάντιος, Ηρακλείδης ο Μηχανικός, Ηρων ο Αλεξανδρεύς, Ηρων ο Λίβυος, Θαλής ο Μιλήσιος, Θεόδωρος ο Σάμιος, Ιππίας ο Μηχανικός Ισίδωρος ο Αβυδηνός, Ισίδωρος ο Πρεσβεύτερος, Ιωάννης ο Βυζάντιος, Καλλίας ο Ρόδιος, Κάρπος ο Αντιοχεύς, Κλεόδημος ο Βυζάντιος, Κλεόξενος o Μηχανικός, Κράτης ο Μαλλώτης, Κράτης ο Ολύνθιος, Κτησίβιος ο Αλεξανδρεύς, Μανδροκλής ο Σάμιος, Μέτων ο Αθηναίος, Νικωνίδας ο Θεσσαλός, Νυμφόδωρος ο Συρακούσιος, Ξεναίος ο Μηχανικός, Ονήσανδρος ο Στρατηγικός, Πακόνιος ο Εφέσιος, Πάππος ο Αλεξανδρεύς, Περίανδρος ο Κορίνθιος, Περίπας ο Μηχανικός, Πεφρασμένος ο Τύριος, Πολέμων ο Περηγητής, Πολύειδος ο Μηχανικός, Σκοπίνας ο Συρακούσιος, Σώστρατος ο Κνίδιος, Τρύφων ο Αλεξανδρεύς, Φαίαξ ο Ακραγαντίνος, Φίλων ο Βυζάντιος, Φιλωνίδης ο Χερσονάσιος, Χαιρεφάνης ο Ευβοεύς, Χαρίας ο Μακεδών, Χάρων ο Μαγνήσιος, Χρύσης ο Αλεξανδρεύς.
ΝΑΥΠΗΓΟΙ
Αμεινοκλής ο Κορίνθιος, Αρχίας ο Κορίνθιος.
ΟΡΥΚΤΟΛΟΓΟΙ
Δράκων ο Κερκυρεύς, Νικίας ο Μαλλώτης, Σώτακος ο Καρύστιος.
ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΤΕΧΝΗ
Αιλιανός ο Τακτικός, Αινείας ο Τακτικός, Σκληπιάδης ο Αλεξανδρεύς, Πολύαινος ο Μακεδών.
ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΙ
Αθήναιος ο Απαλικός, Αλέξανδρος ο Τραλλιανός, Ανδρόμαχος ο Νεώτερος, Ανδρόμαχος ο Πρεσβύτερος, Απολλόδωρος ο Ιολόγος, Αρχιγένης ο Απαμεύς, Ασκληπιάδης ο Φαρμακίων, Δίδυμος ο Αλεξανδρεύς, Διοσκορίδης o
Πεδάνιος, Εύδημος ο Αθηναίος, Εύδημος ο Χίος, Ηρακλείδης ο Ταραντίνος, Κλέων ο Κυζικηνός, Κρατεύας ο Ριζοτόμος, Κρίτων ο Φαρμακοποιός, Μενεκρατης ο Ρωμαίος, Νίκανδρος ο Κολοφώνιος, Ορειβάσιος ο Περγαμεύς, Σεραπίων ο Αλεξανδρεύς, Φιλίνος ο Κώος, Φίλων ο Ταρσεύς.
ΦΥΣΙΚΟΙ
Αέτιος ο Αντιοχεύς, Αλκμαίων ο Κροτωνιάτης, Αναξαγόρας ο Κλαζομενεύς, Αναξιμένης ο Μιλήσιος, Αντιφών ο Αθηναίος, Αριστοτέλης ο Σταγειρίτης, Αρριανός ο Μετεωρολόγος, Αρχέλαος ο Αθηναίος, Ασκληπιόδοτος ο Αλεξανδρεύς, Βόηθος ο Σιδώνιος, Βόλος ο Μενδήσιος, Δαμιανός ο Ηλιοδώρου, Δημόκριτος ο Αβδηρίτης, Διογένης ο Απολλωνιάτης, Διόδωρος ο Αλεξανδρεύς, Διοκλής ο Αλεξανδρεύς, Εμπεδοκλής ο Ακραγαντίνος, Ζηνόθεμις
ο Γεωγράφος, Ηράκλειτος ο Εφέσιος, Ηρων ο Αλεξανδρεύς, Θαλής ο Μιλήσιος, Ιππόδαμος ο Μιλήσιος, Ιππων ο Σάμιος, Κλεάνθης ο 'Ασσιος, Κτησίβιος ο Αλεξανδρεύς, Λεύκιππος ο Μιλήσιος, Μενέλαος ο Αλεξανδρεύς, Παρμενίδης ο Ελεάτης, Στράτων ο Λαμψακηνός, Σώτακος ο Καρύστυος.
ΧΗΜΙΚΟΙ
Αντίοχος ο Επιφανής, Δημόκριτος ο Μυσταγωγός, Ζώσιμος ο Πανοπολίτης, Κλεοπάτρα η Αλεξανδρίς, Κλεοπάτρα η Φιλοπάτωρ, Μιθριδάτης ο Ευπάτωρ, Ολυμπιόδωρος ο Θηβαίος, Συνέσιος ο Κυρηναίος.
Αγάθαρχος ο Σάμιος, Αγαθοκλής ο Κορίνθιος, Αγάθων ο Κορίνθιος, Αγαμήδης ο Αρχιτέκτων, Αγασικράτης ο Κορίνθιος, Άγναπτος ο Αρχιτέκτων, Αλκαμένης ο Αθηναίος, Αμμώνιος ο Αρχιτέκτων, Αναξικράτης ο Μηχανικός, Ανδρόνικος ο Κυρρήστης, Ανθέμιος ο Τραλλιανός, Αντιμαχίδης ο Αρχιτέκτων, Αντιστάτης ο Αθηναίος, Αντίφιλος ο Αρχιτέκτων, Απολλόδωρος ο Αθηναίος, Απολλόδωρος ο Δαμασκηνός, Απολλώνιος ο Αλεξανδρεύς, Απολλώνιος o
Αρχιτέκτων, Αρισταίνετος ο Κυζικηνός, Αρίστανδρος ο Μεγαλοπολίτης, Αρκέσιος ο Τραλλιανός, Αρχέδημος ο Θηραίος, Αρχίας ο Κορίνθιος, Αρχίλοχος ο Αθηναίος, Ασκληπιάδης ο Κυζικηνός, Ασκληπιάδης ο Λαμψακηνός, Ασκληπιόδωρος ο Μηχανικός, Απαίος ο Μύσιος, Βαθυκλής ο Μαγνήσιος, Βούπαλος ο Χίος, Γιτιάδας ο Σπαρτιάτης, Γοργώνιος ο Αντιοχεύς, Δαίδαλος ο Αθηναίος, Δάφνις ο Μιλήσιος, Δεινοκράτης ο Ρόδιος, Δεινοχάρης ο Αλεξανδρεύς, Δεξιφάνης ο Κνίδιος, Δημήτριος ο Εφέσιος, Δημοκλής ο Αρχιτέκτων, Δημοκόπος ο Συρακούσιος, Διοκλής ο Ρήγιος, Διονύσιος ο Αλικαρνασσεύς, Διονύσιος ο Τμώλειος, Δίων ο Ιταλικός, Επικλής ο Συρακούσιος, Επικράτης ο Βυζάντιος, Ερμογένης ο Πριηνεύς, Ερμόδωρος ο Σαλαμίνιος, Ερμοκρέων ο Αρχιτέκτων, Ερμων ο Αρχιτέκτων, Ευθύδομος ο Αθηναίος, Ευπόλεμος o Αργείος, Ζήνων ο Κιτιεύς, Ηρακλείδης ο Μηχανικός, Ηρων ο Λίβυος, Θεοδόσιος ο Τριπολίτης, Θεόδοτος ο Αρχιτέκτων, Θεόδωρος ο Σάμιος, Θεόδωρος ο Φωκαεύς, Θέρσιλος ο Μεγαλοπολίτης, Θρασυμήδης ο Πάριος, Ικτίνος o Αθηναίος, Ιππίας ο Μηχανικός, Ιππόδαμος ο Μιλήσιος, Ισίδωρος ο Νεώτερος, Ισίδωρος ο Πρεσβύτερος, Ιωάννης ο Βυζάντιος, Κάλαισχρος ο Αρχιτέκτων, Καλλικράτης ο Αθηναίος, Καλλίμαχος ο Αθηναίος, Καλλίνος ο Κορίνθιος, Καρπίων ο Αρχιτέκτων, Κηφισόδοτος ο Αθηναίος, Κλεισθένης ο Ερετριεύς, Κλεομένης ο Συρακούσιος, Κλέων ο Σπαρτιάτης, Κόροιβος ο Αρχιτέκτων, Κύρος ο Ιταλικός, Λάκρατης ο Αρχιτέκτων, Λεωνίδας ο Νάξιος, Λίβων ο Ηλείος, Μεγακλής ο Αρχιτέκτων, Μελάνιππος ο Αρχιτέκτων, Μένεσθης o Αρχιτέκτων, Μεταγένης ο Κνώσσιος, Μεταγένης ο Ξυπέτιος, Μνησικλής ο Αθηναίος, Νίκων ο Περγαμεύς, Ξεναίος ο Μηχανικός, Ξενόδωρος ο Κορίνθιος, Ξενοκλής ο Χολαργεύς, Παιώνιος ο Εφέσιος, Παρμενίων ο Μακεδών, Περίπας ο Μηχανικός, Ποθαίος ο Συρακούσιος, Πολύκλειτος ο Αργείος, Πόντιος ο Αλεξανδρεύς, Πορίνος ο Αρχιτέκτων, Πυθέος ο Αλικαρνασσεύς, Πύρρος ο Αρχιτέκτων, Ροίκος ο Φιλαίου, Σάτυρος ο Πάριος, Σκόπας ο Πάριος, Σμίλις ο Αγινεύς, Σπίνθαρος ο Κορίνθιος, Σώατρατος ο Κνίδιος, Τηλεκλής ο Σάμιος, Τηλεφάνης ο Φωκαεύς, Τροφώνιος ο Αρχιτέκτων, Φανέας o Δήλιος, Φίλαγρος ο Αρχιτέκτων, Φιλίσκος ο Αρχιτέκτων, Φιλοκλής ο Αχαρνεύς, Φίλων ο Ελευσίνιος, Χάρης ο Λίνδιος, Χειροκράτης ο Εφέσιος, Χερσίφρων ο Κνώσσιος.
ΑΣΤΡΟΝΟΜΟΙ
Αγλαονίκη η Θεπαλίς, Αγρίππας ο Βιθύνιος, 'Αδραστος ο Αφροδισιεύς, Αέτιος ο Αντιοχεύς, Αισχύλος ο Αστρονόμος, Αλέξανδρος ο Πλευρώνιος, Αλκμαίων ο Κροτωνιάτης, Αναξαγόρας ο Κλαζομενεύς, Αναξίμανδρος ο Μιλήσιος, Αναξιμένης ο Μιλήσιος, Ανδρόνικος ο Κυρρήστης, Αντίπατρος ο Τύριος, Απολλώνιος ο Λαοδικείας, Απολλώνιος ο Μύνδιος, Απολλώνιος ο Περγαίος, Αρατος ο Σολεύς, Αρίσταρχος ο Σάμιος, Αριστείδης ο Σάμιος, Αριστόθηρος ο Αλεξανδρεύς, Αριστοτέλης ο Σταγειρίτης, Αρίστυλλος ο Σάμιος, 'Αρπαλος ο Σάμιος, Αρριανός ο Μετεωρολόγος, Αρχέλαος ο Αθηναίος, 'Ατταλος ο Ρόδιος, Αυτόλυκος ο Πιταναίος, Αχιλλεύς Τάτιος, Βίων ο Αβδηρίτης, Βόηθος ο Σιδώνιος, Γέμινος ο Ρόδιος, Δαμάσκιος ο Δαμασκηνός, Δημόκριτος ο Αβδηρίτης, Δημόφιλος ο Αστρονόμος, Δικαίαρχος ο Μεσσήνιος, Διόδωρος ο Αλεξανδρεύς, Διονύσιος ο Αλεξανδρεύς, Δίων ο Νεαπολίτης, Δοσίθεος ο Πηλούσιος, Δωρόθεος ο Σιδώνιος, 'Εκφαντος ο Κροτωνιάτης, Ελικών ο Κυζικηνός, Επιγένης ο Βυζάντιος, Επίκουρος ο Σάμιος, Επιμενίδης o Κρης, Ερατοσθένης ο Κυρηναίος, Ερμιππος ο Καλλιμάχειος, Εύδημος ο Ρόδιος, Εύδοξος ο Κνίδιος, Ευκτήμων ο Αθηναίος, Εχεκράτης ο Φλιούντιος, Ηλιόδωρος ο Αλεξανδρεύς, Ηρακλείδης ο Ποντικός, Ηράκλειτος ο Εφέσιος, Ησίοδος ο Ασκραίος, Ηφαιστίων ο Θηβαίος, Θαλής ο Μιλήσιος, Θεανώ η Θουρία, Θεοδόσιος ο Τριπολίτης, Θεόφιλος ο Εδεσσαίος, Θέων ο Αλεξανδρεύς, Θράσυλλος ο Αλεξανδρεύς, lκέτας ο Συρακούσιος, Ιουλιανός ο Λαοδικεύς, Ιουλιανός ο Αυτοκράτωρ, Ιππαρχος ο Ρόδιος, Ιππίας ο Μηχανικός, Ιππόνικος ο Πιταναίος, Ιωάννης Μαλάλας, Ιωάννης ο Φιλόπονος, Κάλλιππος ο Κυζικηνός, Κάρπος ο Αντιοχεύς, Κλεομήδης ο Κοσμογράφος, Κλεόστρατος ο Τενέδιος, Κόνων ο Σάμιος, Κριτόδημος ο Αλεξανδρεύς, Κρίτων ο Νάξιος, Λεπτίνης ο Αλεξανδρεύς, Λεωνίδας ο Αλεξανδρεύς, Λύσις ο Ταραντίνος, Μενέλαος ο Αλεξανδρεύς, Μέτων ο Αθηναίος, Νίκων ο Περγαμεύς, Ξέναρχος ο Σελεύκειος, Ξενοκράτης ο Χαλκηδόνιος, Ξενοφάνης ο Κολοφώνιος, Οινοπίδης ο Χίος, Παύλος ο Αλεξανδρεύς, Πορφύριος ο Τύριος, Ποσειδώνιος ο Απαμεύς, Πρόκλος ο Λύκιος, Πτολεμαίος Κλαύδιος, Πυθαγόρας ο Σάμιος, Πυθέας ο Μασσαλιώτης, Σέλευκος ο Σελεύκειος, Σωσιγένης o Αλεξανδρεύς, Σωσιγένης ο Περιπατητικός, Τεύκρος ο Κυζικηνός, Τίμαιος o Λοκρός, Τιμοχάρης ο Αλεξανδρεύς, Υπατία η Γεωμετρική, Υψικλής ο Αλεξανδρεύς, Φερεκύδης ο Σύριος, Φίλιππος ο Μενδαίος, Φίλιππος ο Οπούντιος, Φιλόλαος ο Ταραντίνος, Χαλκίδιος ο Αστρονόμος, Χάρμανδος ο ΜαΘηματικός.
ΒΙΟΛΟΓΟΙ
Αθήναιος ο Απαλικός, Αναξίμανδρος ο Μιλήσιος, Αριστοτέλης ο Σταγειρίτης, Αρχέστρατος ο Γελώος, Βόλος ο Μενδήσιος, Ιππων ο Σάμιος.
ΒΟΤΑΝΟΛΟΓΟΙ
Αισχυλίδης ο Αθηναίος, Αλέξανδρος ο Τραλλιανός, Αρατος ο Σολεύς, Ασκληπιόδοτος ο Αλεξανδρεύς, 'Ατταλος ο Φιλομήτωρ, Διοκλής ο Καρύστιος, Διονύσιος ο Περιηγητής, Διοσκορίδης ο Πεδάνιος, Κάσσιος ο Ιτυκαίος, Κρατεύας ο Ριζοτόμος, Νίκανδρος ο Κολοφώνιος, Ορειβάσιος ο Περγαμεύς, Πάμφιλος ο Αλεξανδρεύς, Φανίας ο Ερέσιος, Φλωρεντίνος ο Γεωπόνος, Χρύσιππος ο Κνίδιος.
ΓΕΩΓΡΑΦΟΙ - ΧΑΡΤΟΓΡΑΦΟΙ
Αγαθαρχίδης ο Κνίδιος, Αγαθήμερος ο Ορθωνος, Αγαθοδαίμων ο Αλεξανδρεύς, Αγαθοκλής ο Μιλήσιος, Αγαθοκλής ο Χίος, Αγάθων ο Σάμιος, Αγάκλυτος ο Περιηγητής, Αθηνόδωρος ο Αγχιαλεύς, Ακέσανδρος ο Κυρηνεύς, Ακεστόδωρος ο Μεγαλοπολίτης, Ακουσίλαος ο Αργείος, Αλέξανδρος ο Λύχνος, Αλέξανδρος ο Μύνδιος, Αλέξανδρος ο Πολυίστωρ, Αλκέτας ο Περιηγητής, Αμμιανός ο Αντιοχεύς, Αμμώνιος ο Αλεξανδρεύς, Αμύντας ο Βηματιστής, Αναξικράτης ο Εξερευνητής, Αναξίμανδρος ο Μιλήσιος, Αναξιμένης ο Μιλήσιος, Ανδροίτας ο Τενέδιος, Ανδροσθένης ο Θάσιος, Ανδρων ο Αλικαρνασσεύς, Ανδρων ο Τήιος, Αντιφάνης ο Θραξ Αντώνιος Διογένης, Απελλάς ο Κυρηναίος, Απελάς ο Ποντικός, Απίων ο Πλειοστονίκης, Απολλόδωρος ο Αθηναίος, Απολλωνίδης ο Νικαεύς, Απολλώνιος ο Ρόδιος, Απολλώνιος ο Τυανεύς, Αππιανός ο Αλεξανδρεύς, 'Αρατος ο Κνίδιος, Αρισταγόρας ο Μιλήσιος, Αριστείδης ο Σάμιος, Αριστοκράτης ο Σπαρτιάτης, Αρμενίδας o Θηβαίος, Αρριανός ο εκ Νικομηδείας, Αρτεμίδωρος ο Εφέσιος, Αρχίας o Πελλαίος, Αρχίλοχος ο Πάριος, Ασκληπιάδης ο Κύπριος, Αυτόλυκος ο Πιταναίος, Βαίτων ο Βηματιστής, Βίων ο Αβδηρίτης, Βίων ο Σολεύς, Βωτθαίος o Γεωγράφος, Γέμινος ο Ρόδιος, Δαίμαχος ο Πλαταιεύς, Δημήτριος ο Καλλατιανός, Δημήτριος ο Σκήψιος, Δημοδάμας ο Μιλήσιος, Δικσίαρχος ο Μεσσήνιος, Διογένης ο Κυζικηνός, Διογένης ο Σικυώνιος, Διόδωρος ο Περιηγητής, Διόδωρος ο Σάμιος, Διονύσιος ο Αλεξανδρεύς, Διονύσιος ο Βυζάντιος Διονύσιος ο Καλλιφώντος, Διονύσιος ο Περιηγητής, Διονύσιος ο Ρόδιος, Διονυσόδωρος ο Μήλιος, Εκαταίος ο Αβδηρίτης, Εκαταίος ο Ερετριεύς, Εκαταίος ο Μιλήσιος, Εκαταίος ο Τήιος, Ελλάνικος ο Λέσβιος, Ερατοσθένης ο Κυρηναίος, Ερμιππος ο Καλλιμάχειος, Εύδοξος ο Κνίδιος, Εύδοξος ο Κυζικηνός, Εύδοξος ο Ρόδιος, Ευήμερος ο Μεσσήνιος, Ευθυμένης ο Μασσαλιώτης, Ευκτήμων ο Αθηναίος, Ευσέβιος ο Καισαρεύς, Εφορός ο Κυμαίος Ζήμαρχος
ο Κιλίκιος, Ζηνοθέμις ο Γεωγράφος, Ζώπυρος ο Αλεξανδρεύς, Ηλιόδωρος o Αθηναίος, Ηρακλείδης ο Κριτικός, Ηρακλείδης ο Στρατηγός, Ηρόδοτος ο Αλικαρνασσεύς, Ηρωδιανός ο Αντιόχειος, Ησίοδος ο Ασκραίος, Θεοδόσιος o
Τριπολίτης, Θεόπομπος ο Χίος, Ιάμβουλος ο Σύριος, Ιππαλος ο Κυβερνήτης, Ιππύς ο Ρήγιος, Ισίδωρος ο Χαρακηνός, Ιστρος ο Καλλιμάχειος Ιωάννης Μαλάλας, Κλείταρχος ο Μακεδών, Κλεομήδης ο Κοσμογράφος, Κλέων ο Σικελιώτης, Κόνων ο Σάμιος, Κοσμάς ο Ινδοκοπλεύστης, Κράτης ο Μαλλώτης, Κτησίας ο Κνίδιος, Κτησιφών ο Γεωγράφος, Κωλαίος ο Σάμιος, Λύκος ο Ρηγίνος, Μαρίνος ο Τύριος, Μαρκιανός ο Ηρακλειώτης, Μαρσύας ο Πελλαίος, Μεγασθένης ο Ιων, Μενεκλής ο Αθηναίος, Μενεκράτης ο Ελαϊτης, Μένιππος ο Περγαμεύς, Μνασέας ο Πατρεύς, Νέαρχος ο Κρης, Νίκανδρος ο Θυατειρηνός, Νικίας ο Μαλλώτης, Νύμφις ο Ηρακλειώτης Νυμφόδωρος ο Συρακούσιος, Ξεναγόρας ο Ηρακλειώτης, Ξενοφάνης ο Κολοφώνιος, Ξενοφών o Αθηναίος, Ξενοφών ο Λαμψακηνός, 'Ομηρος, Ονησίκριτος ο Αιγινεύς Οφέλας ο Κυρηναίος, Πάππος ο Αλεξανδρεύς, Πατροκλής ο Μακεδών, Παυσανίας ο Περιηγητής, Πλάτων ο Αθηναίος, Πλούταρχος ο Χαιρωνεύς, Πολέμαρχος ο Κυζικηνός, Πολέμων ο Περιηγητής, Πολύβιος ο Μεγαλοπολίτης, Πολύκλειτος ο Λαρισαίος, Ποσειδώνιος ο Απαμεύς, Προκόπιος ο Καισαρεύς, Πρωταγόρας ο Περιηγητής, Πτολεμαίος Κλαύδιος, Πυθέας ο Μασσαλιώτης, Ριανός ο Βηναίος, Σεραπίων ο Αντιοχεύς, Σιμμίας ο Ρόδιος, Σιμωνίδης ο Μεροεύς, Σκύλαξ ο Καρυανδεύς, Σκύμνος ο Χίος, Στέφανος ο Βυζάντιος, Στράβων ο Αμάσειος, Σωκράτης ο Αργείος, Σώσανδρος ο Κυβερνήτης, Τεύκρος ο Κυζικηνός, Τίμαιος ο Ταυρομένιος, Τιμοσθένης ο Ρόδιος, Τιμοχάρης ο Αλεξανδρεύς, Φερεκύδης ο Αθηναίος, Φιλήμων ο Περιηγητής, Φίλων ο Γεωγράφος, Φιλωνίδης ο Χερσονάσιος, Χάρων ο Λαμψακηνός.
ΓΕΩΠΟΝΟΙ - ΦΥΤΟΛΟΓΟΙ
Αγαθοκλής ο Χίος, Αθήναιος ο Ναυκρατίτης, Αιλιανός ο Σοφιστής, Αισχρίων ο Γεωπόνος Αμερίας ο Μακεδών, Ανατόλιος ο εκ Βυρηττού, Αντίγονος ο Κυμαίος, Απολλόδωρος ο Λήμνιος, Αριστοφάνης ο Μαλλώτης Αρχύτας ο Γεωπόνος, 'Ατταλος ο Φιλομήτωρ, Βίων ο Σολεύς, Βόλος ο Μενδήσιος, Δίδυμος ο Αλεξανδρεύς, Διοφάνης ο Νικαεύς, Επιγένης ο Ρόδιος, Ησίοδος ο Ασκραίος, Θεόφραστος ο Ερέσιος, Μενέστωρ ο Συβαρίτης, Νίκανδρος o Κολοφώνιος, Φλωρεντίνος ο Γεωπόνος, Χρύσιππος ο Κνίδιος.
ΔΙΑΙΤΟΛΟΓΟΙ
Αθήναιος ο Ναυκρατίτης, Αρχέστρατος ο Γελώος, Ηγήσιππος ο Ταραντίνος.
ΖΩΟΛΟΓΟΙ - ΙΧΘΥΟΛΟΓΟΙ
Αγαθοκλής ο εξ Ατρακτος, Αθήναιος ο Ναυκρατίτης, Αιλιανός ο Σοφιστής, Αλέξανδρος ο Μύνδιος, Αριστοτέλης ο Σταγειρίτης, Αριστοφάνης o Βυζάντιος, Δίφιλος ο Λαοδικεύς, Δωρίων ο Ιχθυολόγος, Μενεκράτης ο Εφέσιος, Οππιανός ο Απαμεύς, Οππιανός ο Κιλίκιος, Τιμόθεος ο Γαζαίος.
ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΙ
Αγάθαρχος ο Σάμιος, Αγησίστρατος ο Σπαρτιάτης, 'Αδραστος ο Αφροδισιεύς, Αθήναιος ο Κυζικηνός, Αθήναιος ο Τακτικός, Αίθρα η Τροιζηνία Αισχύλος ο Αστρονόμος, Αλέξανδρος ο Πλευρώνιος, Αμμώνιος ο Αλεξανδρεύς, Αμύκλας ο Ηρακλιώτης, Ανατόλιος ο Αλεξανδρεύς, Ανθέμιος ο Τραλλιανός, Αντιφών ο Αθηναίος, Απολλώνιος ο Περγαίος, Αρατος ο Σολεύς, Αρετή η Κυρηνεία, Αριγνώτη η Σαμία, Αρισταίος ο Κορτωνιάτης, Αρισταίος o Πρεσβύτερος, Αριστείδης ο Σάμιος, Αριστόθηρος ο Αλεξανδρεύς, Αριστόξενος ο Ταραντίνος, Αριστοτέλης ο Σταγειρίτης, Αριστοφάνης ο Γεωμέτρης, Αρχιμήδης ο Συρακούσιος, Αρχύτας ο Ταραντίνος, Ασκληπιάδης ο Αλεξαν-
δρεύς Ασκληπιός ο Τραλλεύς, 'Ατταλος ο Ρόδιος, Αυτόλυκος ο Πιτανεύς, Βασιλείδης ο Τύριος, Βίων ο Αβδηρίτης, Βόηθος ο Σιδώνιος, Βούθηρος o Κυζικηνός, Βρύσων ο Ηρακλειώτης, Βόλος ο Μενδήσιος, Γέμινος ο Ρόδιος,
Δαμώ η Κροτωνία, Δεινόστρατος ο Γεωμέτρης, Δημήτριος ο Αθηναίος, Δημήτριος ο Αλεξανδρεύς, Δημήτριος ο Λάκων, Δημόκριτος ο Αβδηρίτης, Διόδωρος ο Αλεξανδρεύς, Διοκλής ο Αλεξανδρεύς, Διονύσιος ο Αλεξανδρεύς,
Διονύσιος ο Κυρηναίος, Διονυσόδωρος ο Αμάσειος, Διονυσόδωρος ο Μήλιος, Διόφαντος ο Αλεξανδρεύς, Δίων ο Νεαπολίτης, Δομνίνος ο Λαρισσαίος, Δοσίθεος ο Πηλούσιος, Ελίκων ο Κυζικηνός, Επιμενίδης ο Κρής, Ερμείς
ο Αθηναίος, Ερμότιμος ο Κολοφώνιος, Ερμόφιλος ο Τυφλός, Ερυκηνός ο Σικελιώτης, Εύδημος ο Ρόδιος, Εύδοξος ο Κνίδιος, Ευκλείδης ο Αλεξανδρεύς, Ευτόκιος ο Ασκαλώνιος, Εχεκράτης ο Φλιούντιος, Ζηνόδωρος ο Γεωμέτρης, Ζήνων ο Ελεάτης, Ηλιόδωρος ο Λαρισαίος, Ηρων ο Αλεξανδρεύς, Θαλής ο Μιλήσιος, Θεαίτητος Αθηναίος, Θεανώ η Θουρία, Θεμιστόκλεια η Δελφίς, Θεοδόσιος ο Τριπολίτης, Θεόδωρος ο Κυρηναίος, Θεόδωρος ο Σολεύς, Θεόφραστος ο Ερέσιος, Θεύδιος ο Μάγνης, Θέων ο Αλεξανδρεύς, Θέων ο Σμυρναίος, Θυμαρίδας ο Πάριος, Ιάμβλιχος ο Χαλκιδηνός, Ίππαρχος ο Ρόδιος, 'Ιππασος ο Μεταποντίνος, Γππίας ο Ηλείος, Ιππόδαμος ο Χίος, Ιππόνικος ο Πιταναίος, Ισίδωρος ο Πρεσβεύτερος, Ιωάννης ο Φιλόπονος, Κάρπος ο Αντιοχεύς, Κλεάνθης ο 'Ασσιος, Κόνων ο Σάμιος, Κτησίβιος ο Αλεξανδρεύς, Λεπίνης ο Αλεξανδρεύς, Λεωδάμας ο Θάσιος, Λέων ο Βυζάντιος, Λέων ο Μαγνήσιος, Λεωνίδας ο Αλεξανδρεύς, Λύσις ο Ταραντίνος, Μαρίνος ο Τύριος, Μαρίνος ο Φλάβιος, Μέναιχμος ο Θράξ, Μενέλαος ο Αλεξανδρεύς, Μέτων ο Αθηναίος, Μητρόδωρος ο Χίος, Μνασέας ο Πατρεύς, Μοίρις ο Γεωμέτρης, Ναυκράτης ο Περγαμεύς, Νεοκλείδης ο Γεωμέτρης, Νικόμαχος ο Γερασηνός, Νικομήδης ο Αλεξανδρεύς, Νικοτέλης ο Κυρηναίος, Νίκων ο Περγαμεύς, Ξενοκράτης ο Χαλκηδόνιος, Οινοπίδης ο Χίος, Παναίτιος ο Ρόδιος Πάππος ο Αλεξανδρεύς, Παρμενίων ο Μακεδών, Περικτιόνη η Αθηναία, Περοεύς ο Γεωμέτρης, Πλάτων ο Αθηναίος, Πολέμαρχος ο Κυζικηνός, Πολυγνώτη η Πυθαγόρειος, Πορφύριος ο Τύριος, Πρόκλος ο Λύκιος, Πτολεμαίος Κλαύδιος, Πυθαγόρας ο Σάμιος, Πυθαίς η Ζηνοδώρου, Πυθέας ο Μασσαλιώτης, Σέλευκος ο Σελεύκειος, Σέξτος ο Εμπειρικός, Σεραπίων o Αντιοχεύς, Σερήνος ο Αντινοεύς, Σιμπλίκιος ο Κιλίκιος, Σκοπίνας ο Συρακούσιος, Σπεύσιππος ο Αθηναίος, Σπόρος ο εκ Νικαίας, Στράτων ο Λαμψακηνός, Συριανός ο Αλεξανδρεύς, Σωκράτης ο Αθηναίος, Σωσιγένης ο Αλεξανδρεύς, Τίμαιος ο Λοκρός, Τυμίχα η Σπαρτιάτις, Υπατία η Γεωμετρική, Υψικλής ο Αλεξανδρεύς, Φίλιππος ο Μενδαίος, Φίλιππος ο Οπούντιος Φιλόδημος ο Γαδαρεύς, Φιλόλαος ο Ταραντίνος, Φίλων ο Τυανεύς, Φιλωνίδης ο Λαοδικεύς, Χάρμανδρος ο Μαθηματικός.
ΜΕΤΑΛΛΟΥΡΓΟΙ
Γλαύκος ο Χίος, Γόργος ο lάσιος, Φίλων ο Μεταλλουργός.
ΜΕΤΕΩΡΟΛΟΓΟΙ
Αέτιος ο Αντιοχεύς, Αρατος ο Σολεύς, Αρριανός ο Μετεωρολόγος, Βόηθος ο Σιδώνιος, Επίκουρος ο Σάμιος, Ευκτήμων ο Αθηναίος, Εύδοξος ο Κνίδιος, 'lππαλος ο Κυβερνήτης, Ιππόδαμος ο Μιλήσιος, Ποσειδώνιος ο Απαμεύς.
ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ
Αγησίστρατος ο Σπαρτιατης, Αθήναιος ο Τακτικός, Αινείας ο Τακτικός, Ανεξικράτης ο Μηχανικός, Ανάχαρσις ο Σκύθης, Ανδρόνικος ο Κυρρήστης, Ανθέμιος ο Τραλλιανός, Απολλόδωρος ο Δαμασκηνός, Αριστόβουλος o
Κασσανδρεύς, 'Αρπαλος ο Σάμιος, Αρτέμων ο Κλαζομενεύς, Αρχιμήδης o Συρακούσιος, Αρχύτας ο Ταραντίνος, Ασκληπιόδωρος ο Μηχανικός Απαίος ο Μύσιος, Αυξέντιος ο Αδανεύς, Βαίτων ο Βηματιστής, Βίτων ο Τακτικός,
Δαίδαλος ο ΑΘηναίος, Δεινοχάρης ο Αλεξανδρεύς, Δημήτριος ο Πολιορκητής, Δημόκλειίος ο Εφευρέτης, Δημομέλης ο Παιανιεύς, Διάδης ο Πελλαίος, Δίδυμος ο Μηχανικός, Διογένης ο Κυζικηνός, Διονύσιος ο Πολιορκητής, Διονύσιος ο Πρεσβεύτερος, Διονυσόδωρος ο Μήλιος, Δωρίων ο Αλεξανδρεύς, Εμπεδοκλής ο Ακραγαντίνος, Επίμαχος ο Αθηναίος, Ευπαλίνος ο Μεγαρεύς, Ευρυκλής ο Σπαρτιάτης, Ευτόκιος ο Ασκαλώνιος, Ζώπυρος ο Ταραντίνος, Ηγήτωρ ο Βυζάντιος, Ηρακλείδης ο Μηχανικός, Ηρων ο Αλεξανδρεύς, Ηρων ο Λίβυος, Θαλής ο Μιλήσιος, Θεόδωρος ο Σάμιος, Ιππίας ο Μηχανικός Ισίδωρος ο Αβυδηνός, Ισίδωρος ο Πρεσβεύτερος, Ιωάννης ο Βυζάντιος, Καλλίας ο Ρόδιος, Κάρπος ο Αντιοχεύς, Κλεόδημος ο Βυζάντιος, Κλεόξενος o Μηχανικός, Κράτης ο Μαλλώτης, Κράτης ο Ολύνθιος, Κτησίβιος ο Αλεξανδρεύς, Μανδροκλής ο Σάμιος, Μέτων ο Αθηναίος, Νικωνίδας ο Θεσσαλός, Νυμφόδωρος ο Συρακούσιος, Ξεναίος ο Μηχανικός, Ονήσανδρος ο Στρατηγικός, Πακόνιος ο Εφέσιος, Πάππος ο Αλεξανδρεύς, Περίανδρος ο Κορίνθιος, Περίπας ο Μηχανικός, Πεφρασμένος ο Τύριος, Πολέμων ο Περηγητής, Πολύειδος ο Μηχανικός, Σκοπίνας ο Συρακούσιος, Σώστρατος ο Κνίδιος, Τρύφων ο Αλεξανδρεύς, Φαίαξ ο Ακραγαντίνος, Φίλων ο Βυζάντιος, Φιλωνίδης ο Χερσονάσιος, Χαιρεφάνης ο Ευβοεύς, Χαρίας ο Μακεδών, Χάρων ο Μαγνήσιος, Χρύσης ο Αλεξανδρεύς.
ΝΑΥΠΗΓΟΙ
Αμεινοκλής ο Κορίνθιος, Αρχίας ο Κορίνθιος.
ΟΡΥΚΤΟΛΟΓΟΙ
Δράκων ο Κερκυρεύς, Νικίας ο Μαλλώτης, Σώτακος ο Καρύστιος.
ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΤΕΧΝΗ
Αιλιανός ο Τακτικός, Αινείας ο Τακτικός, Σκληπιάδης ο Αλεξανδρεύς, Πολύαινος ο Μακεδών.
ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΙ
Αθήναιος ο Απαλικός, Αλέξανδρος ο Τραλλιανός, Ανδρόμαχος ο Νεώτερος, Ανδρόμαχος ο Πρεσβύτερος, Απολλόδωρος ο Ιολόγος, Αρχιγένης ο Απαμεύς, Ασκληπιάδης ο Φαρμακίων, Δίδυμος ο Αλεξανδρεύς, Διοσκορίδης o
Πεδάνιος, Εύδημος ο Αθηναίος, Εύδημος ο Χίος, Ηρακλείδης ο Ταραντίνος, Κλέων ο Κυζικηνός, Κρατεύας ο Ριζοτόμος, Κρίτων ο Φαρμακοποιός, Μενεκρατης ο Ρωμαίος, Νίκανδρος ο Κολοφώνιος, Ορειβάσιος ο Περγαμεύς, Σεραπίων ο Αλεξανδρεύς, Φιλίνος ο Κώος, Φίλων ο Ταρσεύς.
ΦΥΣΙΚΟΙ
Αέτιος ο Αντιοχεύς, Αλκμαίων ο Κροτωνιάτης, Αναξαγόρας ο Κλαζομενεύς, Αναξιμένης ο Μιλήσιος, Αντιφών ο Αθηναίος, Αριστοτέλης ο Σταγειρίτης, Αρριανός ο Μετεωρολόγος, Αρχέλαος ο Αθηναίος, Ασκληπιόδοτος ο Αλεξανδρεύς, Βόηθος ο Σιδώνιος, Βόλος ο Μενδήσιος, Δαμιανός ο Ηλιοδώρου, Δημόκριτος ο Αβδηρίτης, Διογένης ο Απολλωνιάτης, Διόδωρος ο Αλεξανδρεύς, Διοκλής ο Αλεξανδρεύς, Εμπεδοκλής ο Ακραγαντίνος, Ζηνόθεμις
ο Γεωγράφος, Ηράκλειτος ο Εφέσιος, Ηρων ο Αλεξανδρεύς, Θαλής ο Μιλήσιος, Ιππόδαμος ο Μιλήσιος, Ιππων ο Σάμιος, Κλεάνθης ο 'Ασσιος, Κτησίβιος ο Αλεξανδρεύς, Λεύκιππος ο Μιλήσιος, Μενέλαος ο Αλεξανδρεύς, Παρμενίδης ο Ελεάτης, Στράτων ο Λαμψακηνός, Σώτακος ο Καρύστυος.
ΧΗΜΙΚΟΙ
Αντίοχος ο Επιφανής, Δημόκριτος ο Μυσταγωγός, Ζώσιμος ο Πανοπολίτης, Κλεοπάτρα η Αλεξανδρίς, Κλεοπάτρα η Φιλοπάτωρ, Μιθριδάτης ο Ευπάτωρ, Ολυμπιόδωρος ο Θηβαίος, Συνέσιος ο Κυρηναίος.
Σωκράτης
Ο Σωκράτης (470 π.Χ. ή 469 π.Χ. - 399 π.Χ.) ήταν Έλληνας Αθηναίος φιλόσοφος και μία από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες του Ελληνικού και παγκόσμιου πολιτισμού.
Ήταν γιος του Σωφρονίσκου και της Φαιναρέτης. Παντρεύτηκε σε μεγάλη ηλικία την Ξανθίππη. Ο Σωκράτης είχε έναν πολυάριθμο κύκλο πιστών φίλων, κυρίως νέων από αριστοκρατικές οικογένειες, απ' όλη την Ελλάδα. Ορισμένοι από αυτούς έγιναν γνωστοί ως ιδρυτές φιλοσοφικών σχολών διαφόρων κατευθύνσεων. Οι γνωστότεροι ήταν ο Πλάτωνας και ο Αντισθένης στην Αθήνα, ο Ευκλείδης στα Μέγαρα και ο Φαίδωνας στην Ηλεία.
Οι πληροφορίες για τη ζωή του Σωκράτη είναι ποικίλες και ο μελετητής του Αρχαιοελληνικού κόσμου μπορεί να βγάλει ενδιαφέροντα συμπεράσματα. Διάφοροι αξιόλογοι συγγραφείς ασχολήθηκαν μαζί του, και ο καθένας πρόσθεσε νέες πτυχές από την ζωή του. Έτσι, ο Πορφύριος μας πληροφορεί ότι ο Σωκράτης ασχολήθηκε αρχικά με το επάγγελμα του πατέρα του, ο οποίος ήταν λιθοξόος.
Στα 17 του χρόνια γνώρισε το φιλόσοφο Αρχέλαο, που του μετέδωσε το πάθος για τη φιλοσοφία και τον έπεισε να αφιερωθεί σ' αυτήν. Μία πιο βαθιά ψυχολογική πλευρά του φανερώνει ο Πλάτωνας, που στην Απολογία του παρουσιάζει τον Σωκράτη να θεωρεί τη φιλοσοφική ενασχόληση ως θεία εντολή. Εδώ ο Σωκράτης μπορεί να χαρακτηριστεί ως Θεόπνευστος, καθώς αναφέρει το ισχυρό του ένστικτο, ως μία εσωτερική παρόρμηση, να του υπαγορεύει ποιές πράξεις και ενασχολήσεις πρέπει να ακολουθήσει. Συχνά μάλιστα δήλωνε ότι άκουγε μέσα του μία φωνή που τον εμπόδιζε να πράττει ότι δεν ήταν σωστό, την οποία φωνή ονόμαζε «δαιμόνιο».
Στις φιλοσοφικές του έρευνες τον παρακολουθούσαν πολλοί, ιδιαίτερα νέοι, που ένιωθαν ευχαρίστηση ακούγοντας τον να μιλάει και να συζητάει για θέματα κοινωνικά, πολιτικά, ηθικά και θρησκευτικά. Έτσι σχηματίστηκε γύρω του ένας όμιλος, που δεν αποτελούσε όμως σχολή, γιατί ο Σωκράτης δεν δίδαξε συστηματικά, αλλά διαλεγόταν σε κάθε σημείο της πόλης, με ανθρώπους κάθε κοινωνικής τάξης και σε αντίθεση με τους σοφιστές δεν έπαιρνε χρήματα από τους μαθητές του.
Το 406 π.Χ. στην δίκη των 10 Αθηναίων στρατηγών, ο Σωκράτης, ως πρύτανης της Βουλής, αρνήθηκε να θέσει σε ψηφοφορία μία παράνομη πρόταση - να μη γίνει δίκη και να εκδοθεί μία μαζική απόφαση (με μία ψήφο για όλους μαζί) για τους στρατηγούς που είχαν κατηγορηθεί ότι δεν περισυνέλεξαν τους ναυαγούς κατά την ναυμαχία στις Αργινούσες, κάτι απαράδεκτο νομικά στην αθηναϊκή δημοκρατία. Το 404 π.Χ. με τόλμη εναντιώθηκε στους Τριάκοντα τυράννους, όταν αρνήθηκε να συλλάβει έναν δημοκρατικό πολίτη, τον Λέοντα τον Σαλαμίνιο.
| ὁ δὲ ἀνεξέταστος βίος οὐ βιωτὸς ἀνθρώπῳ Η ζωή που δεν εξετάζεται δεν αρμόζει σε άνθρωπο —Απολογία Σωκράτους |
Το 399 π.Χ. διατυπώθηκε εναντίον του κατηγορία για ασέβεια προς τους θεούς και για διαφθορά των νέων. Ο φιλόσοφος καταδικάστηκε, με βάση την κατηγορία, σε θάνατο. Ως σκοπιμότητα της κατηγορίας θεωρήθηκε η διδασκαλία του, η οποία επιδρούσε στους νέους, και με τον φιλελευθερισμό που τον διέκρινε, θεωρήθηκε ανατρεπτικός. Ουσιαστικό κίνητρο, όμως, υπήρξε η αντιζηλία του με σημαντικούς άνδρες της εποχής.
Στη διάρκεια της δίκης ο Σωκράτης έδειξε θάρρος, ενώ η αναγγελία της ποινής δεν κατάφερε να τον βγάλει από τη θεϊκή του αταραξία. Μετά την καταδίκη του παρέμεινε στο δεσμωτήριο 30 μέρες, γιατί ο νόμος απαγόρευε την εκτέλεση της θανατικής ποινής πριν από την επιστροφή του ιερού πλοίου από τις γιορτές της Δήλου. Από τον διάλογο του Πλάτωνα Κρίτων μαθαίνουμε ότι ο Σωκράτης θα μπορούσε να σωθεί, αν ήθελε, αφού οι φίλοι του είχαν την δυνατότητα να τον βοηθήσουν να αποδράσει. Ο Σωκράτης αρνήθηκε και, ως νομοταγής πολίτης και αληθινός φιλόσοφος, περίμενε τον θάνατο ειρηνικά και γαλήνια, και ήπιε το κώνειο, όπως πρόσταζε ο νόμος.
Ο Σωκράτης, όπως και ο Πυθαγόρας, δεν άφησε κανένα σύγγραμμα. Γι' αυτό είναι πολύ δύσκολο να καθοριστεί ακριβώς το περιεχόμενο της φιλοσοφίας του και, πρακτικώς, ότι γνωρίζουμε για τον Σωκράτη προήλθε κυρίως από όσα έγραψαν οι μαθητές του σχετικά με αυτόν, καθώς και ορισμένους συγγραφείς που επικεντρώθηκαν στην μελέτη της προσωπικότητάς του. Κατά τον Σωκράτη ο Θεός δεν φιλοσοφεί, γιατί κατέχει τη σοφία, φιλοσοφεί όμως ο άνθρωπος, που η ύπαρξή του είναι πεπερασμένη.
Στην εποχή του Σωκράτη έχουμε με τους Σοφιστές την στροφή της φιλοσοφίας προς τον άνθρωπο και τη χρήσιμη αρετή, ενώ προηγουμένως το κύριο θέμα της φιλοσοφίας των προσωκρατικών ήταν η φύση. Βέβαια, οι Σοφιστές, ως μη φιλόσοφοι, δεν διείσδυσαν εις βάθος στην μελέτη της πραγματικής ουσίας του ανθρώπου, κάτι που ξεκίνησε με τον Σωκράτη, ο οποίος πρώτος θεώρησε την ψυχή σαν την πραγματική ουσία του ανθρώπου και την αρετή σαν αυτό που επιτρέπει την πλήρωση της ανθρώπινης φύσης μέσα από την αναζήτηση και βελτίωση της ψυχής. Ο Αριστοτέλης αναγνωρίζει αυτή την στροφή του πνεύματος με τη φράση «επί Σωκράτους το δε ζητείν τα περί φύσεως έληξε, προς την χρήσιμη αρετή και την πολιτική δε απόκλεινον οι φιλοσοφούντες».
Η μαιευτική ήταν η μέθοδος, η οποία, σε συνδυασμό με τη χρήση της ειρωνείας, αποτελούσε χαρακτηριστικό της σωκρατικής διδασκαλίας. Σύμφωνα με την μέθοδο αυτή, ο Σωκράτης κατά τις συζητήσεις του, προσποιούμενος την πλήρη άγνοια για το θέμα που συζητούσε κάθε φορά, προσπαθούσε μέσα από ερωτήσεις να εκμαιεύσει την αλήθεια από τον συνομιλητή του.
Ουσιαστικά ο Σωκράτης επωμιζόταν το ρόλο της συνείδησης και μέσα από αυτή τη διαδικασία ερωταπαντήσεων δημιουργούσε ένα πνεύμα διαλόγου στη συζήτηση. Ο συνομιλητής λοιπόν απαντώντας σ' αυτές τις ερωτήσεις έφτανε σε ένα συμπέρασμα -στην αλήθεια για τον Σωκράτη- από μόνος του. Η μέθοδος ονομάστηκε μαιευτική διότι όπως η μαία (επάγγελμα που έκανε και η Φαιναρέτη, μητέρα του Σωκράτη) φέρνει στον κόσμο το νεογνό έτσι και ο Σωκράτης ή ο εκάστοτε συνομιλητής που παίρνει το ρόλο της συνείδησης εξάγει από τον συνομιλητή του την αλήθεια.
Σωκρατική (μαιευτική) μέθοδος
Ουσιαστικά ο Σωκράτης επωμιζόταν το ρόλο της συνείδησης και μέσα από αυτή τη διαδικασία ερωταπαντήσεων δημιουργούσε ένα πνεύμα διαλόγου στη συζήτηση. Ο συνομιλητής λοιπόν απαντώντας σ' αυτές τις ερωτήσεις έφτανε σε ένα συμπέρασμα -στην αλήθεια για τον Σωκράτη- από μόνος του. Η μέθοδος ονομάστηκε μαιευτική διότι όπως η μαία (επάγγελμα που έκανε και η Φαιναρέτη, μητέρα του Σωκράτη) φέρνει στον κόσμο το νεογνό έτσι και ο Σωκράτης ή ο εκάστοτε συνομιλητής που παίρνει το ρόλο της συνείδησης εξάγει από τον συνομιλητή του την αλήθεια.
Διαλεκτική
Διαλεκτική, κατ' αρχάς σημαίνει 'διάλογος'. Πρόκεται λοιπόν για μια μορφή διαλόγου η οποία χρησιμοποιήθηκε απο το Σωκράτη και κατά την οποία, ο φιλόσοφος προσπαθούσε να οδηγήσει το συνομιλητή του στην ανακάλυψη της βαθύτερης αλήθειας των πραγμάτων, αυτής που μένει ανεξάρτητη από περιστάσεις και συνθήκες. Στη συγκεκριμένη μέθοδο, ο Σωκράτης άφηνε τον συνομιλητή του να εκφράσει ελεύθερα την άποψή του σχετικά με το θέμα που συζητούσαν, θεωρώντας αρχικά, αυτή την άποψη ως ολοκληρωμένη και θεμελιωμένη. Στη συνέχεια, μέσα απο τη διαδικασία ερωταπαντήσεων, δείχνει μέσω απλοϊκών παραδειγμάτων τις ακραίες συνέπειες των απόψεων αυτών, αποδεικνύοντας έτσι τη σαθρότητά τους. Οδηγεί λοιπόν το συνομιλητή του, στην ανακάλυψη νέων συμπερασμάτων και νέων προσεγγίσεων της αλήθειας.Ο Σωκράτης και ο φιλοσοφικός στοχασμός
Κατά πως έχει ειπωθεί για τον Σωκράτη, πως <<κατέβασε την φιλοσοφία απο τα άστρα στη γη>> ,διότι χάρη στη δική του προσωπικότητα οι φιλόσοφοι έπαψαν να ασχολούνται με τα φυσικά φαινόμενα και άρχισαν να ασχολούνται με τον ίδιο τον άνθρωπο και τη κοινωνία του. Στη πραγματικότητα, πολλοί φιλόσοφοι πριν το Σωκράτη ασχολήθηκαν με τα πολιτικά προβλήματα, ενώ ο Δημόκριτος ασχολήθηκε και με ζητήματα ηθικής. Ωστόσο, ο Σωκράτης ήταν εκείνος που πραγματικά έστρεψε το φιλοσοφικό στοχασμό σε αυτά τα θέματα. Ο λόγος που τα σωκρατικά ενδιαφέροντα σημάδεψαν κατά τέτοιο τρόπο την ιστορία της φιλοσοφίας πρέπει να αναζητηθεί στον σωκρατικό τρόπο σκέψης, στο γεγονός δηλαδή πως ο Σωκράτης, δεν ενδιαφερόταν για την ορθό τρόπο ζωής και δράσης είτε σε προσωπικό είτε σε κοινωνικό επίπεδο. Και αντίθετα από τους σοφιστές δεν ενδιαφέρθηκε γι αυτά για χρησιμοθηρικούς σκοπούς. Θέλησε λοιπόν να δημιουργήσει ένα στέρεο έδαφος πάνω στο οποίο θα μπορούσαν ύστερα να θεμελιωθούν οριστικά και αμετάκλητα οι έννοιες του καλού, της αρετής και της σοφίας. Όπως οι πρώτοι φιλόσοφοι λοιπόν αναζητούσαν την πρώτη αρχή της δημιουργίας, έτσι και ο Σωκράτης αναζήτησε την αρχή κάθε ηθικής έννοιας, που δεν επηρεάζεται από ιστορικές και κοινωνικές συνθήκες αλλά ούτε από την δυνατότητα της αντίληψης του κάθε ανθρώπου. Αναζήτησε δηλαδή το απόλυτο και απέρριψε το σχετικό, μελέτησε την ηθική ουσία και απέρριψε τα ηθικά φαινόμενα.Επαγωγική Συλλογιστική Μέθοδος
Για να φτάσει στην αρχή των ηθικών εννοιών, ο Σωκράτης χρησιμοποίησε την επαγωγική συλλογιστική μέθοδο μέσω της οποίας σκόπευε να φτάσει στην εξαγωγή καθολικών συμπερασμάτων. Ξεκινούσε λοιπόν με παραδείγματα, παρμένα από την καθημερινότητά του και την εμπειρία του και αποσκοπούσε στην εξαγωγή καθολικών συμπερασμάτων τα οποία θα ξεπερνούν την εμπειρία και θα φτάνουν στην απόλυτη γνώση ενός θέματος. Και η διαδικασία αυτή θα είναι επιτυχής όταν θα προκύψει ένας απόλυτος ορισμός για την αλήθεια του καλού και του κακού, της ομορφιάς και της ασχήμιας, της ορθής διακυβέρνησης και της δεσποτείας, της σωφροσύνης και της άννοιας.Ισοκράτης
Γόνος της πλούσιας οικογένειας ενός κατασκευαστή αυλών είχε την καλύτερη δυνατή εκπαίδευση και μαθήτευσε σε αρκετούς Σοφιστές, όπως και στον Σωκράτη. Η οικογένειά του έχασε τα χρήματά της στον πόλεμο και ο Ισοκράτης αντιμετώπισε το δίλημμα της διαβίωσης. Έγινε δικηγόρος, λογογράφος για τα δικαστήρια επί δέκα περίπου χρόνια. Κάποιοι από τους λόγους που έγραψε σώζονται, αν και ο ίδιος αρνείται πως είναι δικοί του.
Επιθυμούσε απ’ ό,τι φαίνεται να γίνει ρήτορας, αλλά στερείτο της απαραίτητης δυνατής φωνής και της σκηνικής παρουσίας που απαιτείτο για αυτή την τέχνη. Έτσι, αποφάσισε να γίνει διδάσκαλος της ρητορικής, γεγονός που του απέδωσε και φήμη και χρήματα. Προσέλκυσε μαθητές από όλες τις γωνιές του ελληνόφωνου κόσμου και πολλοί από αυτούς έγιναν σημαντικοί ηγέτες της εποχής του. Ο Ισοκράτης πέθανε στην ηλικία των 98 χρόνων. Σύμφωνα με την παράδοση αυτοκτόνησε με τη μέθοδο της λιμοκτονίας, όταν άκουσε τα νέα για την κατάκτηση του Φιλίππου στην μάχη της Χαιρώνειας. Ωστόσο, κάτι τέτοιο είναι μάλλον απίθανο, αφού ήταν από εκείνους που ενθάρρυναν τον Φίλιππο να το πράξει.
"Ομολογείται μεν γαρ την πόλιν ημών, αρχαιοτάτην είναι και μεγίστην και παρά πάσιν ανθρώποις ονομαστοτάτην ταύτην γαρ οικούμεν ούχ ετέρους εκβαλόντες, ουδ ‘ερήμην καταλαβόντες, ουδ΄εκ πολλώ εθνών μιγάδες συλλεγέντες, αλλ’ ούτω καλώς και γνησίως γεγόναμεν, ωστ’ εξ ήσπερ έφυμεν, ταυτην έχοντες άπαντα τον χρόνον διατελούμεν, αυτόχθονες όντες [...], τὴν πόλιν ἔχοντες προσειπεῖν: μόνοις γὰρ ἡμῖν τῶν Ἑλλήνων τὴν αὐτὴν τροφὸν καὶ πατρίδα καὶ μητέρα καλέσαι προσήκει".Πανηγυρικός εδάφιο 25
Θεωρούσε την Αθήνα, αρχαιότατη πόλη και μεγάλη και γνωστή στα πέρατα του κόσμου, σε όλους τους ανθρώπους. Αυτή δήλωνε "κατοικούμε, όχι επειδη διώξαμε άλλους για να την αρπάξουμε, ούτε την βρήκαμε μια άδεια πόλη και είπαμε να την κατοικήσουμε, ούτε από πολλά έθνη εμαζευτήκαμε στην Αθήνα. Αλλά! καλώς και γνησίως, εγίναμε από την αρχή του χρόνου, είμαστε εδώ, αυτόχθονες". Πίστευε επίσης πως την πόλην αυτή (την Αθήνα)... "μόνο εμείς οι Έλληνες δικαιούμαστε να την ονομάζουμε και μάνα και πατρίδα".
"Τοσούτον δ’ απολέλοιπεν η πόλις ημών περί το φρονείν και λέγειν τους άλλους ανθρώπους, ωσθ’ οι ταύτης μαθηταί των άλλων διδασκάλοι γεγόνασι, και το των Ελλήνων όνομα, πεποίηκε, μηκέτι του γένους αλλά της διανοίας δοκείν είναι, και μάλλον Ελληνας καλείσθαι τους της παιδεύσεως της ημετέρας παρά τους της κοινής φύσεως μετέχοντας". Πανηγυρικός εδάφιο 50
O Iσοκράτης στον Πανηγυρικό 50 προσπαθεί να ενώσει τους Ελληνες υπο τη σκέπη της Αθηναϊκής ηγεμονίας που όμως τότε, μετά την Ανταλκίδειο Ειρήνη, παρήκμαζε στρατιωτικά. Ετσι στρέφεται στο χώρο του πολιτισμου όπου η πόλη του ειχε τα πρωτεία. Ετσι η ημετέρα παίδευση είναι η Αθηναϊκή (όχι η Ελληνική γενικά αλλά συγκεκριμένα η Αθηναϊκή) και καλεί τους Ελληνες να ενωθουν υπο τη σκέπη της, κατ αυτόν, πνευματικής τους μητέρας.
Για λόγους ευδαιμονίας συμβουλεύει τον Φίλιππο να πάρει την ηγεμονία των Ελλήνων, να επιβάλει μεταξύ τους ομόνοια και να εκστρατεύσει πρός την Ασία για να κατακτήσει τους βαρβάρους και τον πλούτο τους. Κάτι που φυσικά δεν έκανε τελικά ο Φίλιππος αλλά ο υιος του ο Αλέξανδρος. Οι σκέψεις του Ισοκράτη θα συνοδεύσουν το Αλέξανδρο μέχρι την Ινδία.
"μέλλω γάρ σοι συμβουλεύειν προστῆναι τῆς τε τῶν Ἑλλήνων ὁμονοίας καὶ τῆς ἐπὶ τοὺς βαρβάρους στρατείας: ἔστι δὲ τὸ μὲν πείθειν πρὸς τοὺς Ἕλληνας συμφέρον, τὸ δὲ βιάζεσθαι πρὸς τοὺς βαρβάρους χρήσιμον."Φίλιππος εδάφιο 16
"τοῖς μὲν γὰρ ἱκανὴν τὴν οἴκοι χώραν κατέλιπον, τοῖς δὲ πλείω τῆς ὑπαρχούσης ἐπόρισαν: ἅπαντα γὰρ περιεβάλοντο τὸν τόπον, ὃν νῦν τυγχάνομεν κατέχοντες. ὥστε καὶ τοῖς ὕστερον βουληθεῖσιν ἀποικίσαι τινὰς καὶ μιμήσασθαι τὴν πόλιν τὴν ἡμετέραν πολλὴν ῥᾳστώνην ἐποίησαν: οὐ γὰρ αὐτοὺς ἔδει κτωμένους χώραν διακινδυνεύειν, ἀλλ' εἰς τὴν ὑφ' ἡμῶν ἀφορισθεῖσαν, εἰς ταύτην οἰκεῖν ἰόντας. καίτοι τίς ἂν ταύτης ἡγεμονίαν ἐπιδείξειεν ἢ πατριωτέραν, τῆς πρότερον γενομένης πρὶν τὰς πλείστας οἰκισθῆναι τῶν Ἑλληνίδων πόλεων, ἢ μᾶλλον συμφέρουσαν, τῆς τοὺς μὲν βαρβάρους ἀναστάτους ποιησάσης, τοὺς δ' Ἕλληνας εἰς τοσαύτην εὐπορίαν προαγαγούσης."Πανηγυρικός εδάφιο 36-37
Πίστευε πως οι αλλοδαποί ήταν πλέον σε όλον τον Ελληνικό τόπο, όχι γιατί οι βάρβαροι κατάφεραν να την κατακτήσουν αλλά επειδή οι Έλληνες παράτησαν τις πόλεις τους, και συστήνει στον Φίλιππο να διώξει όλους τους βαρβάρους με φοβέρα και συνάμα να φέρει ευπορία στους Έλληνες. Γιαυτό και ο Ισοκράτης θεωρείται ο πατέρας του Ελληνικού Έθνους. Πρώτος διατυπώνει την αναγκή της διατήρησης του Έθνους.
Θεωρούσε τα κουραστικά, αφηρημένα επιχειρήματα του Πλάτωνα για τη μεταφυσική, την επιστημολογία και την ανθρώπινη φύση ανεδαφικά. Ήταν πρακτικός, προσγειωμένος άνθρωπος, που επιθυμούσε να επιλύσει άμεσα προβλήματα. Η πραγματικότητα είναι η άμεση ανθρώπινη εμπειρία: «Αυτό που βλέπεις είναι αυτό που παίρνεις». Η μεταφυσική θεώρηση είναι απώλεια χρόνου και ενέργειας. Η γνώση είναι σχετική. Δεν μπορούμε να είμαστε βέβαιοι για τίποτα. Το μόνο που μπορούμε να έχουμε, είναι καλές απόψεις. Η καλή άποψη είναι εκείνη που βοηθά στην ερμηνεία της ζωής με τρόπο που βοηθά το δρόμο μας μέσα στη ζωή. Οι συσχετίσεις με την έσχατη πραγματικότητα δεν είναι σημαντικές. Ο Ισοκράτης θεωρεί τις αξίες σχετικές, ωστόσο συμφωνεί με τον Πλάτωνα για την προώθηση των παραδοσιακών ελληνικών αξιών. Το κάνει, όμως, για διαφορετικούς λόγους. Πιστεύει ότι οι ελληνικές αξίες είναι χρήσιμες, αλλά όχι κατ’ ανάγκην αληθινές.
Ο Ισοκράτης συνειδητοποίησε ότι το σχετιστικό σύστημα αξιών δεν είχε την αναγκαία ψυχολογική δύναμη για να ελκύσει τους ανθρώπους στον κοινό δεσμό της ενότητας και την αδελφωσύνη που θα σταθεροποιούσε τους δεσμούς μιας κοινωνίας εν αποσυνθέσει. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο προώθησε ένα πολιτικό ιδανικό που θα μπορούσε να ενώσει το πανελλήνιο και το κατάλληλο πρόσωπο –τον Φίλιππο- που θα μπορούσε να το πραγματώσει. Παράλληλα θεωρούσε, όπως και οι περισσότεροι σύγχρονοί του διανοητές, την εκπαίδευση ως λυτρωτή του ελληνικού κόσμου Ισοκράτης κατά Δημοσθένους
Οι δύο ρήτορες είναι εισηγητές δύο εκ διαμέτρου αντίθετων ιδεολογιών. Ελληνοκεντρικός ο Ισοκράτης θεωρεί ότι η Ελλάδα ενωμένη υπό του Φιλίππου οφείλει να εκστρατεύσει εναντίον του προαιώνιου αντιπάλου της, της Περσικής Αυτοκρατορίας. Αθηνοκεντρικός ο Δημοσθένης δεν αποδέχεται το γεγονός ότι η Αθήνα του 4ου π.Χ. αι., με εμφανή τα σημεία της παρακμής, είναι υποχρεωμένη να παραχωρήσει την πρωτοκαθεδρία σε κάποια άλλη πόλη.
Σύμφωνα με τον Δημοσθένη, (Α΄ Ολυνθ. 15), η επιλογή να πολεμήσουν οι Αθηναίοι στην Χαλκιδική, βοηθώντας παράλληλα τους Ολυνθίους να αποκρούσουν τον Φίλιππο μετά την κήρυξη του πολέμου εναντίον της ολυνθιακής συμμαχίας των πόλεων της Χαλκιδικής το 349 π.Χ., παρουσιάζει στρατηγικά πλεονεκτήματα. Μεταφέροντας τον πόλεμο στην επικράτεια του αντιπάλου, οι Αθηναίοι δε θα πληγούν άμεσα από τις συνέπειες πολεμικών επιχειρήσεων στα πατρώα εδάφη. Η διασφάλιση των πατρώων εδαφών και η μεταφορά του πολέμου στα εχθρικά εδάφη είναι αποδεκτή στρατηγική για τη διατήρηση της πολεμικής ισχύος, καθώς η παραγωγική ερήμωση της γης και η αρνητική ψυχολογία που δημιουργεί η προσέγγιση του εχθρού είναι παράγοντες αρνητικοί σε μια πολεμική αναμέτρηση.
Ο Δημοσθένης, επιστρατεύοντας τη ρητορική του δεινότητα, επιχειρεί μια ιδεολογική προπαρασκευή της κοινής γνώμης χρησιμοποιώντας την έννοια του κοινού συμφέροντος από τη δική του οπτική γωνία. (Α΄ Ολυνθ. 28). Αν οι Αθηναίοι επιτύχουν στην εκστρατεία της Χαλκιδικής οι πλούσιοι με μικρή θυσία –οικονομική επιβάρυνση- θα συνεχίσουν να απολαμβάνουν ανενόχλητα τα άφθονα αγαθά που κατέχουν και οι στρατεύσιμοι νέοι θα αποκτήσουν την πολεμική εμπειρία που θα τους κάνει δεινούς φύλακες της ακεραιότητας των Αθηνών.
Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε στην προκειμένη περίπτωση ότι δεν έχουμε να κάνουμε με την οπτική γωνία του ιστορικού, αλλά εκείνη του ρήτορα. Ο ρήτορας ανά τους αιώνες είναι όργανο παρασκευής ιδεολογίας και μετατόπισης της κοινής γνώμης και συνεπώς χρησιμοποιεί όλα εκείνα τεχνάσματα του λόγου που θα του επιτρέψουν να επιτύχει τους στόχους του. Όπως, για παράδειγμα, οι πολιτικοί ή οι δικηγόροι στη σημερινή εποχή. Ο [[Ιστορία|ιστορικός], αντιθέτως, καταγράφει γεγονότα. Ο ρήτορας ωθεί την κοινή γνώμη στην παραγωγή γεγονότων. Συνεπώς, τα συμπεράσματα περί πολιτικής ισχύος από τον ρητορικό λόγο είναι αιωρούμενα σε ένα υποθετικό πεδίο, καθώς η ιστορική πραγματικότητα -ιδιαίτερα στην προκειμένη περίπτωση- είναι παντελώς διάφορη του ρητορικού λόγου.
Ο Ισοκράτης, στο λόγο του που εκφωνήθηκε το 346 π.Χ. εκθέτει ένα διαφορετικό πολιτικό σχέδιο, ίδιο με εκείνο που είχε εκθέσει και στον Πανηγυρικό του. Σύμφωνα με αυτό το σχέδιο οι Έλληνες οφείλουν να αναλάβουν πολεμική δράση εναντίον των Περσών. Η διαφορά ανάμεσα στους δύο λόγους είναι ότι στον Πανηγυρικό αναγνώρισε στην Αθήνα το δικαίωμα να πρωτοστατήσει στον αγώνα κατά τον Περσών. Η αναστροφή του σκηνικού στον Φίλιππο, είναι και η ουσία του πολιτικού ρεαλισμού και της διορατικότητάς του. Αναγνωρίζει ότι η Αθήνα δεν μπορεί πλέον να αποτελέσει πόλο έλξης για τις υπόλοιπες πόλεις της Ελλάδος και συνεπώς δεν μπορεί να πρωτοστατήσει σε έναν τέτοιο αγώνα. Επιχειρεί να πείσει, λοιπόν, τον Φίλιππο να αναλάβει την εκστρατεία με κίνητρο τη δόξα και την υστεροφημία του (134), αλλά η ουσία της παρότρυνσής του είναι η αύξηση της πολεμικής ισχύος των Ελλήνων έναντι των Περσών. O B. Τζάγκερ (W. Jaeger) έχει εκφράσει την άποψη πως ο Ισοκράτης είναι πολιτικά ρομαντικός και ότι η μοναδική ρεαλιστική λύση για τους Αθηναίους ήταν εκείνη που πρότεινε ο Δημοσθένης. Ωστόσο, ο ρεαλισμός ενυπάρχει στο εφικτό και το εφικτό στην προκειμένη περίπτωση ήταν να οσμιστούν οι Αθηναίοι σύσσωμοι τις επερχόμενες αλλαγές και να δράσουν ανάλογα. Ο ρομαντισμός συνυπάρχει με την ουτοπία και η πολιτική ουτοπία στην προκειμένη περίπτωση ήταν η προσπάθεια ανασύστασης του μεγαλείου μιας πόλης που είχε ολοκληρώσει σε εκείνη την περίοδο τον ιστορικό της κύκλο. Εμμέσως η παρότρυνση του Ισοκράτη προς τον Φίλιππο υπηρετεί και άλλους στόχους, ο κυριότερος των οποίων είναι η αποφυγή της στρατιωτικής σύγκρουσης ανάμεσα στην Αθήνα και τον Φίλιππο και η εύνοια του ισχυρού στο νέο πολιτικό σκηνικό που διαμορφώνεται. Πολύ αργότερα, στην τρίτη επιστολή του προς Φίλιππον, λίγο μετά τη συντριπτική ήττα των Αθηναίων στην Χαιρώνεια το 338 π.Χ., επαναλαμβάνει την ίδια προτροπή, αναγνωρίζοντας ότι ήταν οι πολιτικές συγκυρίες που τον ώθησαν να συμβουλεύσει τον Φίλιππο να φέρει την ομόνοια ανάμεσα στους Έλληνες.
Περιμένει ταραχές από μουσουλμάνους η κυβέρνηση;
Όπως γράφει το antinews:
Πρόσφατα, ο αυτοαποκαλούμενος «πιο μισητός άνθρωπος στην Βρετανία», ο Anjem Choudary (πρώην ηγέτης των απαγορευμένων ισλαμικών οργανώσεων al-Muhajiroun και Islam4UK), αποκάλυψε στο Λονδίνο το όραμα του για νίκη των Ταλιμπάν επί της Αμερικής και για έναν κόσμο υπό τον ισλαμικό νόμο Σαρία. Τον άκουγε προσηλωμένο ένα πλήθος περίπου 250 ατόμων να τους καλεί να πάρουν τα όπλα.«Υπάρχουν πολλά πεδία μάχης», έλεγε ήρεμα από το μικρόφωνο. «Υπάρχει ένα έξω από τον αριθμό 10 της Downing Street (οικία του Βρετανού πρωθυπουργού) και άλλο ένα στα βουνά της Τόρα Μπόρα (Αφγανιστάν). Όποιος δεν πολεμήσει θα αντιμετωπίσει δυσκολίες όταν θα κριθεί από τον «άγγελο του θανάτου», ο οποίος θα αναγκαστεί να πει στον Αλλάχ, ότι φοβήθηκε και δεν σήκωσε το χέρι του εναντίον των καταπιεστών. Και ο Αλλάχ θα του απαντήσει, δεν μου αξίζει να με φοβούνται περισσότερο από αυτούς;».
«Αλλαχού Ακμπάρ! », φώναζαν οι άντρες που τον άκουγαν και οι φωνές τους αντηχούσαν σαν τις κραυγές των στρατιωτών πριν από την μάχη. (βλ. islamists raise fears of violent ‘clash of cultures’ in Europe …
Πριν από λίγες ημέρες το περιοδικό «Επίκαιρα», εκδόσεων Λιβάνη (παλαιού συνεργάτη του Ανδρέα Παπανδρέου) έγραφε μεταξύ άλλων:
“Κρατικές υπηρεσίες εκφράζουν το φόβο για πιθανή εξέγερση φανατικών μουσουλμάνων, κυρίως Αφγανών Ταλιμπάν, οι οποίοι, συνεπικουρούμενοι από άλλους αλλοδαπούς, θα προκαλέσουν αναταραχές στην Αθήνα. … Η κυβέρνηση έχει ενημερωθεί από ξένες μυστικές υπηρεσίες ευρωπαϊκών χωρών για το τι συμβαίνει στο λεγόμενο «γκέτο της Αθήνας»… Οι ελληνικές υπηρεσίες ασφάλειας, που είναι διάτρητες από ξένους πράκτορες και κυρίως Αμερικανούς και Βρετανούς, ενημερώθηκαν από ξένους πράκτορες για το ότι πιθανολογείται ότι θα επακολουθήσει στην Αθήνα. …Οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες, όμως, φαίνεται ότι έχουν αποκτήσει εδώ και πολύ καιρό επαφή με φανατικούς φονταμενταλιστές που δρουν στα τζαμιά της Αθήνας και της επαρχίας. …”
Το δημοσίευμα έφερε στην Βουλή, ο Γ. Καρατζαφέρης ο οποίος σε ερώτησή του προς τον Πρωθυπουργό είπε ότι ετοιμάζεται εξέγερση στην Αθήνα από ξένα κέντρα και δυνάμεις της Αλ Κάϊντα.
Τι απάντησε ο πρωθυπουργός; «Τα κατά καιρούς δημοσιεύματα και πληροφορίες γι’ αυτά τα θέματα πάντα χρήζουν διερεύνησης από τις αρμόδιες υπηρεσίες» τόνισε και διαβεβαίωσε ότι λαμβάνονται όλα τα μέτρα για την φρούρηση όλων των ευαίσθητων χώρων και εγκαταστάσεων, ενώ επισήμανε ότι προβαίνουν σε συνεχή επαναξιολόγηση των στόχων αυτών, με βάση πληροφορίες και τις ιδιαίτερες συνθήκες που διαμορφώνονται από την τρέχουσα επικαιρότητα.
Με άλλα λόγια επιβεβαίωσε εμμέσως πλην σαφέστατα το δημοσίευμα.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Διαβάστε επίσης...
