Περι του θεου Διονυσου

Πρωτού αρχίσω την ανάλυση του συμβολισμού του θεού Διονύσου, να πω ότι οι απόψεις μου προέρχονται κυρίως από την Ορφικοπυθαγόρια Παράδοση και άρα η ερμηνεία του θεού γίνεται κάτω από το πρίσμα των Ορφικοπυθαγόριων αλλά και των Πλατωνικών/Νεοπλατωνικών.

Ο Διόνυσος είναι υιός του θεού Διός και της Νύμφης Σεμέλης, θυγατέρα του Κάδμου, ο οποίος έκτισε τις εφτά πύλες της Θήβας. Ο Ζευς συμβολίζει το πρωταρχικό Κοσμικό Πυρ, το οποίο ενώνει, ζευγνύει και συγκροτεί τα πάντα, δίνοντας μορφή στον Κόσμο. Η Σεμέλη (που ήδη κυοφορεί το θεό Διόνυσο) συμβολίζει το ψυχικό ανθρώπινο πλάσμα, ερωτεύεται το Ζευ και του ζητάει να εμφανισθεί εμπρός της όπως εμφανίζεται ενώπιων της συζύγου του Ήρας. Και έτσι γίνεται. Αλλά η Σεμέλη δε δύναται να αντέξει τη λάμψη του Κοσμικού Πυρός και κατακαίγεται από αυτό. Ο θεός Ζευς σώζει το Διόνυσος ως έμβρυο και τον τοποθετεί στο μηρό του. Πλέον ο Διόνυσος φέρει μέσα του το θεϊκό στοιχείο του Ζηνός.

Η λέξη «Διόνυσος» αποτελεί και αναγραμματισμό του «Διός Νους». Αυτός ο Νους είναι το μέσον το οποίο θα βοηθήσει στην πραγμάτωση της θέωσης, δηλαδή το να φτάσει ο άνθρωπος (η ψυχή του ανθρώπου) στο ίδιο επίπεδο συνειδητότητας με τους θεούς, το να γίνει δηλαδή και ο ίδιος ο άνθρωπος (ο φορέας της ψυχής) θεός. Η δε ανθρώπινη υπόσταση από την πλευρά της μητέρας του, μας δείχνει ότι το γήινο σώμα είναι αρρήκτως δεμένο και έχει στενή επαφή με το θεϊκό στοιχείο. Είναι ο φύλακας της ψυχής (όπως για παράδειγμα η μητέρα είναι ο φύλακας του εμβρύου όταν το κυοφορεί) που θα βοηθήσει την ψυχή να θεωθεί όταν έλθει η ώρα της (όσο πιο υγιές και εύρωστο είναι ένα σώμα τόσο πιο εύκολο είναι να φτάσει στη θέωση ο άνθρωπος διότι τόσο πιο εύκολο είναι να λειτουργήσει ο Λόγος. Ένας άνθρωπος που βρίσκεται σε συνεχή κάματο ή πόνο, δεν μπορεί να σκεφτεί πώς να εξελίξει το νου του παρά πως να βρει τρόπους να απαλλαγεί από το άλγος. Χρειάζεται δηλαδή την Επικούρια ηδονή, να μην πονούμε και να μη μας ταράζει τίποτα, το «μακαρίως ζην» [Επίκουρος -; Επιστολή προς Μενοικέα]). Γι' αυτό και ο Διόνυσος επονομάζεται και Ζαγρεύς, δηλαδή κυνηγός που «κυνηγάει» τις ψυχές και τις οδηγεί προς την έξοδο από το σώμα ώστε να φτάσουνε στη θέωση, καθιστάμενος Λυτήριος ή Λυσεύς (αλλά και Ελευθερεύς).

Ο παραπάνω βεβαίως είναι και ο λόγος που ο Διόνυσος δε βρίσκεται στο κλασσικό Ολύμπιο Δωδεκάθεο, δεν είναι ολύμπιος θεός διότι η «φύση» του είναι διττή, θεϊκή και ανθρώπινη, ενώ οι ολύμπιοι θεοί έχουνε μόνο θεϊκή φύση. Βεβαίως όταν λέω εδώ ότι έχει διττή φύση δεν εγκολπώνομαι δυϊστικές απόψεις καθώς και οι θεοί και οι άνθρωποι είναι ίδιας ουσίας αλλά διαφορετικού επιπέδου. Ο Διόνυσος είναι χθόνιος θεός που ρυθμίζει και καθοδηγεί τη φυσική εξέλιξη της ψυχής έως ότου αυτή τελειωθεί και εισέλθει στον Όλυμπο (το ανώτατο συνειδησιακό επίπεδο).

Ο θεός Διόνυσος μοιραζότανε και το Δελφικό έτος με το θεό Απόλλων. Ο Πλούταρχος στο «Περί του ΕΙ του εν Δελφοίς» (388 e) αναφέρει διαρρήδην ότι τα δελφικά πράγματα αφορούνε όχι μόνο το θεό Απόλλωνα αλλά και το θεό Διόνυσο. Εννέα μήνες του έτους οι Δελφοί ήτανε αφιερωμένοι στον Απόλλωνα, τους υπόλοιπους τρεις (το Χειμώνα, ήτοι όταν ο Απόλλων έφευγε στην Υπερβορέα) ο Διόνυσος ήτανε ο αποκλειστικός κύριος του Μαντείου.

Ο Χειμώνας συμβολίζει την παραμονή της ψυχής στη γη (όταν δηλαδή γίνονται οι διεργασίες για τη θέωση), η Άνοιξη και το Φως την επίδραση του θεού Απόλλωνος πάνω στην ψυχή. Επίσης ο Χειμώνας, λόγω του ότι είναι μια δύσκολη εποχή, συμβολίζει και τις αντιξοότητες του βίου. Όπως ο βίος του ανθρώπου δυσκολεύει κατά τη διάρκεια του Χειμώνα έτσι και ο Διόνυσος δρα καθώς η ψυχή περνάει «αντιξοότητες» (διαδοχικές ενσαρκώσεις) μέχρι να φτάσει στην τελείωση.

Οι παραπάνω είναι και οι λόγοι που ο κισσός είναι το ιερό φυτό του θεού Διόνυσου. Ανθίζει το Φθινόπωρο και δε χρειάζεται το ηλιακό φως για να ωριμάσει. Η ωρίμανση γίνεται το Χειμώνα και στη σκιά, όπως και ο άνθρωπος εξελίσσεται και τελειοποιήται στη σκιά, δηλαδή στον ετερόφωτο χοϊκό χώρο (τη γη) [Παν. Μαρίνης, Η ελληνική θρησκεία, σελ. 649] (ο Όλυμπος είναι ο αυτόφωτος χώρος).

Ο κισσός χρειάζεται και υγρασία για να αναπτυχθεί και εδώ βλέπουμε και έναν συμβολισμό που είναι διάχυτος στην ελληνική Γραμματεία, τη Συνεχή Ουσία ή Ύδωρ. Ο Πορφύριος αναφέρει [Περί του άντρου των Νυμφών, 5] ότι το ρέον ύδωρ, η υγρασία των σπηλαίων, συμβολίζει την αμορφοποίητη ύλη, λόγω της ρευστότητάς του. Ο Πλούταρχος [Περί Ίσιδος και Οσίριδος, 365Α) αναφέρει ότι οι Έλληνες δε θεωρούνε τον Διόνυσο μόνο κύριο του οίνου «αλλά και πάσης υγράς φύσεως». Έτσι και η ψυχή, στην αρχή είναι ακόμα «υγρή», «ρευστή», αμορφοποίητη και όταν αρχίζει και ενεργεί ο θεός Διόνυσος η ψυχή αρχίζει και εξελίσσεται.

Ο μύθος λέει ακόμα ότι όταν ο Διόνυσος ήταν μικρό παιδί τον διαμέλισαν και κατασπάραξαν οι Τιτάνες ενώ έπαιζε με τα παιγνίδια του (για την ακρίβεια ενώ κοιτούσε τον εαυτό του στον καθρέπτη), έναν καθρέπτη, ζάρια, χρυσά μήλα, κουκουνάρι και ένα κουβάρι μαλλί. Το μόνο που παραμένει άθικτο είναι η καρδιά του την οποία την παίρνει η θεά Αθηνά (η θεά της Σοφίας, η θεά που θα αναλάβει την ψυχή αφού αυτή τελειωθεί και έχει αποκτήσει σοφία, δηλαδή πλατειά εμπειρία και βαθειά γνώση των πραγμάτων) και την τοποθετεί μέσα σε ένα αργυρό κουτί.

Η καρδιά εδώ συμβολίζει την ίδια την ψυχή, που απομένει αφού εξέλθει εκ του σώματος. Αργότερα στο μύθο με τη βοήθεια του θεού Διός ο θεός Διόνυσος επαναποκτάει τα ακρωτηριασμένα μέλη του και ανασταίνεται, δηλαδή η Ψυχή «ανασταίνεται» με το να εισέλθει σε άλλο σώμα για να συνεχίσει τον κύκλο των διαδοχικών μετενσαρκώσεων έως ότου τελειωθεί. Το δε αργυρό κυτίο συμβολίζει την προστασία και την καθοδήγηση της θεάς Αθηνάς αφού η ψυχή τελειωθεί.

Οι Τιτάνες συμβολίζουνε τα ανθρώπινα ορμέμφυτα, τις έμφυτες δηλαδή ορμές που δεν αφήνουνε την ψυχή να τελειωθεί με γοργούς ρυθμούς. Κατά τη διάρκεια όμως της ανθρώπινης εξέλιξης και μέσα από αυτά τα ορμέμφυτα γεννιέται το ορμέμφυτο της Διανοιας (θεός Δίας) που θα υποτάξει τα υπόλοιπα. Από το Δία προέρχεται και ο θεός Διόνυσος, που οι Τιτάνες δεν μπορούνε να τον καταστρέψουνε πλήρως, τα ζωώδη ένστικτα δηλαδή δεν μπορούνε να νικήσουνε το Νου, το Λόγο (δηλαδή το θεό Δία και κατ' επέκταση δεν μπορούνε να καταστρέψουνε ούτε το Διόνυσο, την ψυχή). Πλέον με τη βοήθεια του Τιτάνα Δίος και του θεού Διονύσου ο άνθρωπος έχει εξελιχθεί από άνθρωπο-ζώο σε άνθρωπο-θεό.

Ο Πλωτίνος στις Εννεάδες (Εννεάδες, 4, 12) εξηγεί και το συμβολισμό του καθρέπτη στον οποίο κοιτούσε ο Διόνυσος πρωτού διαμελιστεί. Λέει ότι οι ψυχές των ανθρώπων βλέποντας τα είδωλά τους στον καθρέπτη του Διονύσου κατέβηκαν κάτω στη γη χωρίς όμως να αποκοπούνε από το Όντως Ον. Ο καθρέπτης εδώ συμβολίζει δύο πράγματα α) τη σύνδεση της ψυχής με τους θεούς και β) τη στιγμή που η ψυχή εμφανίζεται στον άνθρωπο.

Με το α) εννοείται ότι όπως το είδωλο φαίνεται στον καθρέπτη χωρίς όμως να είναι αποκομένο (δύο όψεις του ίδιου προσώπου), έτσι και η ψυχή υπάρχει στον άνθρωπο χωρίς να έχει αποσυνδεθεί από την πρωταρχική πηγή, και όχι μόνο αυτό, αλλά η ψυχή έχει ακριβώς τα ίδια χαρακτηριστικά και ουσία με το θεούς παρ' όλο που έχει ενσαρκωθεί σε ανθρώπινο σώμα. Η μόνη διαφορά της είναι ότι βρίσκεται σε χαμηλότερο (συνειδησιακό) επίπεδο από αυτό των θεών.

Το β) είναι πιο εύκολο να κατανοηθεί, όπως το είδωλο ενός ανθρώπου εμφανίζεται στον καθρέπτη όταν αυτός κοιτάζει στον καθρέπτη, έτσι και η ψυχή ";εμφανίζεται"; (ενσαρκώνεται) στον άνθρωπο, και συγκεκριμένως στο έμβρυο όταν αρχίζει να χτυπάει η καρδιά του.

Μία άλλη ενδιαφέρουσα ερμηνεία μας δίνει ο Δαμάσκιος λέγοντας «όταν ο θεός Διόνυσος προέβαλε την αντανάκλαση του εαυτού του στον καθρέπτη, την ακολούθησε κι έτσι διεσκορπίσθη παντού στο Σύμπαν. Ο θεός Απόλλων τον περιεμάζεψε και τον επανέφερε πίσω στον ουρανό, διότι αυτός είναι ο εξαγνιστή θεός και σωτήρας του Διονύσου και γι' αυτόν τον λόγο εορτάζεται ως ο «Διόνυσος Χορηγός» (Διονυσοδότης). Κι όπως η Κόρη, έτσι και η Ψυχή κατεβαίνει για να ενσαρκωθεί και, όπως ακριβώς ο Προμηθεύς και οι Τιτάνες, προσδένεται κι αυτή στο ανθρώπινο σώμα, απελευθερώνεται δε μόνο αφού αποκτήσει τη δύναμη του Ηρακλέους και περιμαζεύσει τον εαυτό της με τη βοήθεια του θεού Απόλλωνος και της θεάς Αθηνάς... δηλαδή μέσω των πραγματικώς εξαγνιστικών φιλοσοφιών» [Δελφοί, η φωνή από το ιερό κέντρο, εκδόσεις Ανοιχτή Πόλη, Μάιος 2001, σελ. 16] .

Συντροφιά του θεού Διόνυσου είναι οι Σάτυροι και οι Μαινάδες, οι οποίοι είναι εξελιγμένες ψυχές που βοηθούνε τον Διόνυσο στο έργο του αλλά και υποβοηθούνται από αυτόν στην πορεία της πνευματικής τους ανέλιξης και αθανατοποίησης.

Οι Σάτυροι, αν ερμηνευτούνε σε θεϊκό επίπεδο (γιατί άλλος είναι ο συμβολισμός σε ανθρώπινο και άλλος σε θεϊκό επίπεδο) συμβολίζουνε τη μετάβαση της ψυχής από άνθρωπο σε θεό. Ο Παναγιώτης Μαρίνης [Η ελληνική θρησκεία, εκδόσεις Νέα Θέσις, Αθήνα 2005, σελίδα 644] αναφέρει σχετικώς με τους Σάτυρους «Οι Σάτυροι παρουσιάζονται κατά τρόπον εναργώς περιγράφοντα το τελούμενον έργον της αθανατοποιήσεως. Ας προσέξουμε ότι, πάντοτε, εις τη μυθολογικήν εικονογραφία πρέπει να θεωρούμε ότι εικονίζεται ένα επίπεδο κατώτερο από αυτό το οποίον εννοεί. Ένα ον, το οποίον είναι κατά το ήμισυ άνθρωπος και κατά το ήμισυ ζώον, ως οι Κένταυροι και οι Σάτυροι, είναι, εις την πραγματικότητα, εξ ημισείας άνθρωπος και θεός. Εις τους Σάτυρους, από την ανθρώπινη φύσι (η οποία εικονίζεται ως ζώον) ανελίσσεται η θεία (η οποία εικονίζεται ως άνθρωπος). Το ζωώδες τμήμα εικονίζει πάντοτε ζώον ταχύπουν (σάτυροι με σώμα αιγός ή ιπποσάτυροι) δια να γίνει αντιληπτόν ότι η υπό τελείωσιν ψυχή δύναται να κινείται ταχύτατα και σχετικώς ελεύθερα εκτός του σώματος και ακόμα έχουνε μεγάλα ώτα, «ζωώδη», διότι τα ζώα έχουνε οξύτατη ακοή, δια να καταδειχτεί ότι ο άνθρωπος, γενόμενος θείον ον, αποκτά ιδιότητες υπερ-αισθητικής προσλήψεως παραστάσεων, «έκτη αίσθηση». Έχουν, επίσης, και δύο κέρατα, δια να δείξουν ότι θα συνεχίσουν την πορεία των εισχορώντως εις ανώτερα, ακόμη, πεδία. Είναι δε ιθυφαλλικοί, διότι, ως έχομεν εξηγήσει, όλη αυτή η μεταμόρφωσις είναι λειτουργία γεννητική, η οποία καθίσταται δυνατή δια της μεταλλαγής και χρήσεως, προς συνένωσιν των ψυχικών κέντρων, της ενεργείας του γεννητικού ψυχικού κέντρου. Οι Σάτυροι, επομένως, είναι η εικόνα των τέλειων μυστών, οι οποίοι φθάνουν να γίνουν θεία όντα, τρέχουν δια να δείξουν ότι ο μύστης τελειούται μέσα από την κίνησι, τη δράση, τα έργα (αποκλείεται η ακινησία, η «θεωρία», το «ερημητήριον») και επιπροσθέτως ότι η ώριμη ψυχή αποκτά την ιδιότητα της ταχείας αυτονόμου κινήσεως εκτός του σώματος. Πεδίον δε της δράσεως των είναι οι υψηλότερες κορυφές των ορέων, οι οποίες συμβολίζουν πάντοτε τις ανώτερες πνευματικες σφαίρες του ανθρώπου, είναι, δηλαδή, τέλειοι φιλόσοφοι».

Και συνεχίζει ο Παναγιώτης Μαρίνης, λέγοντας για τις Μαινάδες ότι «υπάρχουνε βεβαίως και οι Μαινάδες, οι οποίες γαλουχούν άρρενα πάντοτε βρέφη, ζώων ή ανθρώπων, ενίοτε όμως τα ξεσχίζουν («ωμοφαγία»). Οι Μαινάδες είναι η τροφική φύσις του θεού αλλά και οι θείες εκείνες οντότητες που υποβοηθούν το έργον Του -; οι «τελεστικοί» θεοί των Χαλδαϊκών Λογίων. Άρρεν βρέφος δε, ο ψυχικός οργανισμός, τον οποίον ο θεός διατρέφει, αλλά και ενίοτε απορρίπτει, όταν υπάρχει εξελικτική παλινδρόμησις, αλλά και ξεσχίζει και καταβροχθίζει το σώμα, δια να αναδειχθεί η τελειωθείσα ψυχική μονάδα («βρεφοκτόνος»)».

Η Ακύρωση του Κοινωνικού Ρόλου Κατασκευών και Μηχανικών

«H διαπλοκή (μίζες, κ.ά) των μεγάλων κατασκευαστικών εταιριών

ανέρχεται σε 1.000.000 ευρώ την ημέρα».

Δήλωση προέδρου ΤΕΕ, 14-4-2005

«Μίζες, ντόπα και καταστολή, αυτοί 'ναι οι δικοί σας οι Ολυμπιακοί»

Αθηναϊκοί Τοίχοι

«Οι 25 γνωστότερες εταιρείες, που μετείχαν στα ολυμπιακά έργα, κατέγραψαν

μέση αύξηση της κερδοφορίας τους κατά 395%. Το χρυσό μετάλλιο

το πήρε η ΑΚΤΩΡ με 1.276% και η ΑΒΑΞ με 806%»

«Ελευθεροτυπία»

“Δουλεύουν από τις 5 το πρωί έως τις 11 το βράδυ. Τις νύχτες στοιβάζονται σ' ένα δωμάτιο των 12. «Ο μισθός μου είναι 80 λίρες το μήνα» λέει ένας εργάτης. «Αλλά δεν έχω πληρωθεί ακόμα». Ξαφνικά βάζει τα κλάματα. Στις εφημερίδες γράφουν για εργάτες που δεν άντεξαν και αυτοκτόνησαν πέφτοντας από τον ουρανοξύστη που έχτιζαν”

Eλευθεροτυπία» 21-8-2005

Τα Κτίσματα και τα Υποδήματα

Μολονότι στην Ελλάδα ο αριθμός των κατοίκων της δεν εμφανίζει αύξηση και τα κτίσματα είναι, όπως τα δέντρα, ριζωμένα και διαρκούν όπως και αυτά και δεν είναι όπως τα υποδήματα για να φθείρονται συχνά, παρά μόνον όταν τεθούν σε εξαναγκασμένη κίνηση, όπως στην περίπτωση σεισμού ή ανεμοθύελλας, ο αριθμός των κτισμάτων και των μηχανικών αυξάνει συνεχώς, περισσότερο κι απ΄αυτόν των υποδηματοποιών.

Οι Δρόμοι, οι Aυτοκινητοβιομηχανίες και οι Χρηματοδότες τους

Ένα άλλο παράδοξο είναι αυτό με τους δρόμους και το κυκλοφοριακό που αποτελεί αντικείμενο πολλών μηχανικών.

Μολονότι ο πληθυσμός παραμένει σταθερός διανοίγονται συνεχώς νέοι δρόμοι, γέφυρες και λοιπά τεχνικά που αποτελούν το αντικείμενο δουλειάς αρκετών μηχανικών.

Και παρ΄όλα αυτά το κυκλοφοριακό πρόβλημα των μεγάλων πόλεων παραμένει σταθερό, καθώς:

τη διάνοιξη των νέων δρόμων συνοδεύει αύξηση της κυκλοφορίας των οχημάτων, αύξηση μεθοδευόμενη μέσω ηχηρών διαφημίσεων και ποικίλων «διευκολύνσεων» των αυτοκινητοβιομηχανιών στην υπηρεσία της κερδοφορίας των οποίων τίθεται η κατασκευή των νέων δρόμων.

Και οι δρόμοι, αντί να χρηματοδοτούνται από τις αυτοκινητοβιομηχανίες, χρηματοδοτούνται μέσω των φόρων από τους υπόλοιπους εμάς, τροχήλατους και μη, με τους μηχανικούς στην υπηρεσία αυτών που είναι υπόλογοι για την ατμοσφαιρική και ηχητική μόλυνση, την τσιμεντοποίηση του φυσικού περιβάλλοντος και την εν γένει υποβάθμιση της ζωής μας.

Κτίσματα για Συναλλαγές -τα Μέσα ως Αυτοσκοπός

Όπως προκύπτει από τα παραπάνω και επιβε-βαιώνεται από την κατίσχυση των χρηματι-στηριακών συναλλαγών οι οποίες διαμορφώνουν κατά 98% τις τελικές τιμές προϊόντων και υπηρεσιών, (αφού σύμφωνα με τους αρμόδιους οικονομικούς παράγοντες οι εμπορικές συναλλαγές ανέρχονται στο 1-2 % του όγκου των χρημα-τιστηριακών συναλλαγών) οι κατασκευές σήμερα αντί να εξυπηρετούν τις ανάγκες των ανθρώπων εξυπηρετούν τις συναλλαγές στην υπηρεσία της κερδοφορίας των λίγων ακυρώνοντας έτσι τον κοινωνικό ρόλο του μηχανικού ως συν-τελεστή κοινωνικής ευημερίας και ανάπτυξης.

Η μεγάλη πλειονότητα των μηχανικών σήμερα είναι στην υπηρεσία της κερδοφορίας των μεγάλων κατασκευαστικών κολοσσών και των κάθε λογής επενδυτών, καθώς:

v η κατασκευή από αγαθό έχει, όπως και τα άλλα δημιουργήματα του ανθρώπου, μεταπέσει σε προϊόν και μέσον κερδοφορίας και, γι αυτό, σε παράγοντα διαιώνισης και ενίσχυσης της κακοδαιμονίας των ανθρώπων και άλλων όντων της γης.

Πηγή διαπλοκής στην Ελλάδα και διεθνώς αποτελεί ο κατασκευαστικός κλάδος, όπως χαρακτηριστικά δηλώνει ο Μίκλος Μάρσαλ, εκπρόσωπος της Διεθνούς Διαφάνειας.

Κτίσματα για Συναλλαγές με Κάθε Κόστος- Οι Λεγόμενες Πολιτιστικές Διοργανώσεις

Ένα άλλο πρόσφατο παράδειγμα αποπροσανα-τολισμού του ρόλου των κατασκευών είναι τα λeγόμενα «ολυμπιακά ακίνητα» στην Αθήνα για τα οποία έγινε τόσος λόγος και για τα οποία:

v κατασκευαστικοί κολοσσοί δεν δίστασαν μέσω διαφημίσεων στον ημερήσιο τύπο και επαγγελματικά περιοδικά να εμφανίσουν εαυτούς κοινωνικούς ευεργέτες.Μια ευεργεσία η οποία μεταφράστηκε σε πακτωλό χρημάτων για τους ίδιους και σε αποστράγγιση πλήθους εργαζόμενων νεόδουλων μεταναστών αλλά και όλων των υπόλοιπων οι οποίοι καλούμαστε να πληρώσουμε τον λογαριασμό.

Λογαριασμό για «υπερκτίσματα» και «υπερεγκαταστάσεις» μιας χρήσης που έγιναν για μας, αλλά χωρίς εμάς, απ΄αυτούς που «ξέρουν καλύτερα».

Κατασκευές και μηχανικοί για μια ακόμα φορά ετέθησαν στην υπηρεσία των συναλλαγών και της κερδοφορίας των μεγάλων κολοσσών.

Ομόφωνη ήταν η αναγνώριση της καταλληλότητας του άχτιστου φυσικού περιβάλλοντος της Ολυμπίας ως αυθεντικού τόπου διεξαγωγής των αγώνων, όπως φάνηκε από τα δημοσιεύματα όλων των εφημερίδων μετά το άθλημα της σφαιροβολίας που διεξήχθη εκεί.

Αλλά, όπως ομολόγησε υφυπουργός στην «Αυγή» (22.8.2004):«Στην εποχή μας δεν μπορούμε να κάνουμε ιδεολογικούς αγώνες, γιατί η ΔΟΕ έχει ένα συμβόλαιο που το υπογράφει κάθε χώρα και είναι άτεγκτο και δεν επιτρέπει να γίνουν τέτοιοι αγώνες».

Ολόκληρο, όμως, το επικοινωνιακό σύστημα αποσιωπά την παραπάνω αλήθεια προσπαθώντας να εστιάσει στα Ολυμπιακά ιδεώδη της ευψυχίας και του ιδρώτα του αθλητή, σε μια ευψυχία όμως που καθίσταται ύποπτη όταν το έπαθλο είναι μια εκθαμβωτική δόξα και πολύ χρήμα και σ΄έναν ιδρώτα που δεν είναι περισσότερος από εκείνον ενός εργάτη στην οικοδομή, στο λατομείο ή στα έγκατα των εργοστασίων και των ανθρακορυχείων.

Το παράδειγμα του Mall

Ενδεικτικό των σκοπιμοτήτων πίσω από τα λεγόμενα Ολυμπιακά ακίνητα είναι το παρακάτω απόσπασμα από άρθρο του Ν. Λεοντόπουλου στο περιοδικό «ΓΑΛΕΡΑ»:

v « Αυτό που σήμερα ονομάζεται Mall, δεν είναι άλλο από το «Χωριό Τύπου», το μεγαλύτερο σκάνδαλο πριν και μετά τους Ολυμπιακούς αγώνες. Ένα Ολυμπιακό έργο που εγκαινιάστηκε ένα χρόνο μετά τους Ολυμπιακούς!...Αρχικά το Χωριό θα φιλοξενούσε 5.585 δημοσιογράφους...Όταν υπογράφεται η σύμβαση με τον «Αθήνα 2004», οι δημοσιογράφοι πέφτουν τελικά στους 1600!

v Όσο οι δημοσιογράφοι μειώνονταν, τόσο τα τε-τραγωνικά του Mall αυξάνονταν. Ξεκινούν από 0 τ.μ. (αφού ο «Αθήνα 2004» και η ΔΟΕ δεν απαίτησαν κανένα εμπορικό κέντρο), γίνονται 23.000 με το νόμο του Λαλιώτη και φτάνουμε στα 85.000 τ.μ. των νόμων Παπανδρέου και Βενιζέλου.

Τελικά το Mαll επισήμως καταλαμβάνει 58.500 τ.μ (και 90.00 τ.μ. υπόγειο).

Ζητήσαμε από πολιτικούς μηχανικούς να «μετρήσουν» τα πραγματικά τετραγωνικά του Mail και τα βγάζουν όχι 58.500 αλλά πάνω από 120.000!

Ουσιαστικά η συμφωνία που έγινε μεταξύ της Lamda Development, εταιρείας του Ομίλου Λάτση, και του κράτους ήταν η εξής:

η Lamda θα έφτιαχνε (και θα νοίκιαζε) στον «Αθήνα 2004» κατοικίες προκειμένου 1600 ξένοι δημοσιογράφοι να έχουν πού να μείνουν τις 15 μέρες των Ολυμπιακών.

Σε αντάλλαγμα, λίγο πιο πλάϊ, το κράτος θα νομοθετούσε ώστε η Lamda να χτίσει ένα κτίριο 75.000 τ.μ, σε γη που δεν της ανήκε (43 στρέμματα του ΟΕΚ) με τρόπο που (όπως έκρινε το ΣΤΕ) απαγορεύει το Σύνταγμα.

Θα ήταν το μεγαλύτερο εμπορικό κέντρο στη Νοτιοανατολική Ευρώπη και το μεγαλύτερο αυθαίρετο με βούλα στην Ευρώπη.v Και όμως το κόλπο έπιασε! ‘Ένα Mall 75.000 τ.μ για τον ύπνο μερικών δημοσιογράφων για δεκαπέντε μέρες».

Και η Επιβεβαίωση - Ο Συνεχώς Αυξανόμενος Αριθμός των Ανθρώπων χωρίς Στέγη

Επιβεβαιωτικός της ακύρωσης του κοινωνικού ρό-λου κατασκευών και μηχανικών είναι ο συνεχώς αυξανόμενος αριθμός των ανθρώπων χωρίς στέγη διεθνώς και στην Ελλάδα, με ιδιαίτερη έξαρση στις λεγόμενες ανεπτυγμένες χώρες.

Παρά την ειδυλιακή εικόνα των χολυγουντιανών παραγωγών, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Αμερικανικής Εθνικής Ένασης για τους Αστέγους ο αριθμός των αστέγων στις ΗΠΑ υπερβαίνει τα 12 εκατομμύρια.

Ενδεικτικό είναι δημοσίευμα των «Νew York Times» που αναδημοσιεύτηκε στην «Καθημερινή (10.4.2006) με τίτλο: «ΗΠΑ: «νομάδες άστεγοι» με το αυτοκίνητο για σπίτι».

Το άρθρο αναφέρεται σε εργαζόμενους των οποίων ο μισθός δεν επαρκεί για το ενοίκιο και γι αυτό αναγκάζονται να μένουν στα αυτοκίνητά τους τα οποία μετακινούν συνεχώς ώστε να μην γίνουν αντιληπτοί καθώς σε διάφορες πολιτείες, όπως στο Σιατλ, προβλέπεται τρίμηνη φυλάκιση ή πρόστιμο έως 1000 δολλάρια για όποιον συλληφθεί να ζει στο αυτοκίνητό του.

Δυσοίωνες είναι οι προβλέψεις για το μέλλον.

Ο ΟΗΕ σε έκθεσή του το 2006 προβλέπει ότι το 2007 για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρώπινης φυλής περισσότεροι άνθρωποι θα ζουν στις πόλεις απ' ό,τι στην επαρχία και ότι ένας στους τρεις κατοίκους των πόλεων θα ζει σε τρώγλες.

Αξιοσημείωτη είναι και η διαπίστωση σε άρθρο στην εφημερίδα CanadianPress (24.6.2006) ότι χιλιάδες «αμερικανοί βετεράνοι που επιστρέφουν από το Ιράκ και το Αφγανιστάν αντιμετωπίζουν ένα νέο εφιάλτη: την έλλειψη στέγης.»

Σύμφωνα με στοιχεία του Τμήματος για θέματα των Βετεράνων το 45% των στρατευνένων που έχουν κατά καιρούς επιστρέψει από διάφορα πολεμικά μέτωπα υποφέρουν από κάποιας μορφής ψυχική ασθένεια, ενώ σε ένα χρόνο περισσότεροι από μισό εκατομμύριο Αμερικανοί στρατιώτες βιώνουν τη ζωή του άστεγου.

Για την Ελλάδα χαρακτηριστικές είναι οι επισημάνσεις του Κ. Τσαρούχα ο οποίος ήδη από το 2002 σε άρθρο του στο «Βήμα» (20-10-2002) διαπιστώνει:

«Ως πριν από λίγα χρόνια θεωρούσαμε ότι δεν υπάρχουν. Σήμερα όχι μόνο αναγνωρίζουμε ότι στην ελληνική κοινωνία υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν στέγη, κοιμούνται στα παγκάκια ή σε ερειπωμένα κτίρια, αλλά έχουμε προχωρήσει. Στους δύο ξενώνες που έχουν δημιουργηθεί για την προσωρινή φιλοξενία των ανθρώπων αυτών, των αστέγων, υπάρχουν και λίστες αναμονής! Κυρίως τον χειμώνα. Το πρόβλημα δεν εντοπίζεται μόνο στην Αθήνα..

Σύμφωνα με τους επιστήμονες που παρακολουθούν την εξέλιξη του φαινομένου, στην ελληνική κοινωνία παρατηρείται ένας αυξανόμενος αριθμός αστέγων.

Γεγονός που υποδηλώνει ότι δυστυχώς οι άστεγοι δεν είναι μόνο κάποια περιθωριακά στοιχεία που λειτουργούν στην παράπλευρη σκιά της κοινωνίας των μεγάλων αστικών κέντρων.

Όπως επισημαίνει χαρακτηριστικά η κοινωνιολόγος κυρία Φωτεινή Κανούση, «όλοι είμαστε εν δυνάμει άστεγοι, ακόμη και στην ελληνική κοινωνία όπου ο θεσμός της οικογένειας λειτουργεί με στενούς δεσμούς μεταξύ των μελών».

Τα Σιωπηλά Όπλα Αυτοματοποίησης της Κοινωνίας

«Από τη στιγμή που διαταραχθεί σκόπιμα η λειτουργία του εγκεφάλου μέσω τυχαίου ή σκόπιμα υποβαλλόμενου φόβου, θυμού ή συγκίνησης, μπορούν να εμφυτευτούν στους ανθρώπους διάφοροι τύποι πεποιθήσεων. Από τα αποτελέσματα που προκαλούνται απ΄αυτές τις διαταραχές η πιο κοινή είναι η προσωρινή διαταραχή της κρίσης και μεγάλη επιδεκτικότητα για υποβολή και εμφανίζονται έντονα σε περιόδους πολέμων ή σοβαρών επιδημιών.

..Με τον τρόπο αυτό δεν ενδιαφέρονται και δεν ανακαλύπτουν τα σιωπηλά όπλα της τεχνολογίας αυτοματοποίησης της κοινωνίας. Ο γενικός κανόνας είναι όσο πιο πολύ σύγχιση τόσο πιο μεγάλο κέρδος.
Γι αυτό ο καλύτερος τρόπος είναι να δημιουργείς προβλήματα και μετά να προσφέρεις τις λύσεις.

Εν συντομία:

v ΜΕΕ: Κράτα την προσοχή του ενήλικου κοινού αποσπασμένη από τα πραγματικά κοινωνικά ζητήματα και αιχμαλωτίσέ τη με θέματα που δεν έχουν πραγματική σημασία

v Σχολεία: Κράτα τους νέους σε άγνοια των πραγματικών μαθηματικών, των πραγματικών οικονομικών, των πραγματικών νόμων και της πραγματικής ιστορίας

v Διασκέδαση: Κράτα τη διασκέδαση του κοινού σε χαμηλό επίπεδο.

v Δουλειά: Κράτα το κοινό πολυάσχολο (buyz,buzy,buzy), ξανά στη φάρμα μαζί με τα άλλα ζώα..

Όταν ένα σιωπηλό όπλο χρησιμοποιείται βαθμιαία, οι άνθρωποι προσαρμόζονται στην παρουσία του και μαθαίνουνι να ανέχοναι την καταπάτηση στις ζωές τους.

Γι αυτό, το σιωπηλό όπλο είναι ένας τύπος βιολογικού πολέμου.

Επιτίθεται στη ζωτικότητα, τις επιλογές, και την κινητικότητα των ατόμων μιας κοινωνίας μέσω χειραγώγισης και προσβολής των πηγών της φυσικής και κοινωνικής ενέργειάς τους και των σωματικών, διανοητικών, και συναισθηματικών δυνάμεων και αδυναμιών τους.

Πυροβολεί καταστάσεις αντί για πυρά προωθούμενες από επεξεργασία δεδομένων, αντί από κόκκους πυρίτιδας, από έναν υπολογιστή, αντί από πυροβόλο όπλο, με χειρισμό από έναν προγραμματιστή υπολογιστών αντί από επίλεκτο σκοπευτή κάτω από τις διαταγές ενός τραπεζικού μεγιστάνα, αντί ενός στρατηγού.
Δεν συνοδεύεται με αντιληπτό θόρυβο, δεν προκαλεί εμφανή φυσικό ή διανοητικό τραυματισμό, και δεν παρεμποδίζει εμφανώς την καθημερινή κοινωνική ζωή.

Εν τούτοις συνοδεύεται με έναν αδιάψευστο "θόρυβο", επιφέρει αδιάψευστη φυσική και διανοητική βλάβη και παρεμποδίζει καταφανώς την καθημερινή κοινωνική ζωή, δηλ., καταφανώς σε έναν εκπαιδευμένο παρατηρητή, που ξέρει τι να κοιτάξει.

Το κοινό δεν μπορεί να κατανοήσει αυτό το όπλο και γι αυτό δεν μπορεί να πιστέψει ότι δέχεται επίθεση και νικιέται από ένα όπλο.

Το κοινό μπορεί να αισθάνεται ενστικτωδώς ότι κάτι είναιλάθος, αλλά λόγω της τεχνικής φύσης του σιωπηλού όπλου, δεν μπορούν να εκφράσουν το συναίσθημά τους με λογικό τρόπο, ή να χειριστούν το πρόβλημα με νοημοσύνη.
Επομένως, δεν ξέρουν πώς να καλέσουν για βοήθεια, και δεν ξέρουν πώς να συνεργαστούν και να αμυνθούν απέναντι σ΄ αυτό το όπλο».

Operations Research Technical Manual TM- http://www9.pair.com/xpoez/money/silent.htm

Οι Απλοί Άνθρωποι, οι "Mεγάλοι" και ο Ερπετοειδής Εγκέφαλος

"Τα έχετε βάλει όλοι με τους βλάκες. Εσείς όμως δεν ξέρετε πόσο δύσκολο πράγμα είναι να δώσεις να καταλάβει ένας έξυπνος άνθρωπος. Πιο δύσκολο από ότι στον βλάκα. Ακατόρθωτο θα έλεγα. Και αυτό σας διέφυγε ολωσδιόλου. Ως έξυπνοι αναγνώστες δεν το αντιλαμβάνεσθε. Γιαυτό δεν φταίτε!...
Μας διέφυγε ότι η εξυπνάδα έχει ένα υπέρογκο κόστος που το πληρώνουμε όλοι.....
Ξέρετε πόσο όμορφο είναι να κάνεις παρέα με ένα αφελή. Με ένα βλάκα που λέτε και εσείς. Ξανασυναντάς τη ζωή αδολίευτη. Σε ξανανιώνει. Σε επαναφέρει στον χαμένο χρόνο της γλυκιάς ανεμελιάς. Τότε που έζησες αφύλακτος. και ανέμελος. Που ο κόσμος ξαναγίνεται μαγικός, γεμάτος ελπίδα και άπειρη όρεξη να τον ζήσεις." Περί βλακείας Nefestoras

Στη βιολογία είναι γνωστό ότι οι άνθρωποι διαθέτουν δύο εγκεφάλους ή δύο διαφορετικά τμήματα του εγκεφάλου με διαφορετικές λειτουργίες.
Το αρχαιότερο τμήμα του εγκεφάλου, γνωστό ως ερπετοειδής εγκέφαλος είναι εκείνο το τμήμα που προσδίδει στον άνθρωπο:

• επιθυμία για εξουσία,

• εμμονή σe ιεραρχικές δομές εξουσίας,

• επιθετικότητα, την πεποίθηση ότι η ισχύς είναι δικαίωμα και ότι ο νικητής τα παίρνει όλα,

• τα χαρακτηριστικά της αδιαφορίας για τα θύματα των πράξεών του,

εν ολίγοις,
είναι το τμήμα εκείνο στο οποίο εδράζεται το ένστικτο της αυτοσυντήρησης που αποτελεί κυρίαρχο χαρακτηριστικό των πνευματικά ανεξέλικτων ανθρώπων.

• Ιδιαίτερα έντονο χαρακτηριστικό των ανθρώπων υπό την κυριαρχία του ερπετοειδούς αυτού εγκεφάλου είναι η πλεονεξία και η υπερβολή.
Όπως γράφει ο ανθρωπολόγος Glotaire Rapaille σε άρθρο του στους Los Angeles Times :
«…Η επιθυμία για πλεονεξία προέρχεται από τον ερπετοειδή εγκέφαλο, την αρχαιότερη, πιο πρωτόγονη δομή της πνευματικής μας εξέλιξης. Το ερπετοειδές θέλει ν΄αρπάξει όσο γίνεται πιο πολύ τροφή, να είναι όσο γίνεται πιο μεγάλο και ισχυρό, επειδή είναι εστιασμένο στην επιβίωση».

Μολονότι τα παραπάνω χαρακτηριστικά είναι κυρίαρχα στη λεγόμενη ανώτερη κοινωνία και τις ηγετικές τάξεις της, πολιτικούς, μεγαλοεπιχειρηματίες και μεγαλοεπιστήμονες, καλλιεργείται και είναι διάχυτη η εντύπωση στην λεγόμενη ¨κοινή γνώμη" ότι οι τάξεις αυτές των ανθρώπων είναι οι περισσότερο εξελιγμένες και κατά κάποιον τρόπον πρέπει να τους εμπιστευτούμε τις τύχες μας και την προκοπή μας.

Αντιθέτως οι άνθρωποι που δεν έχουν έντονα τα χαρακτηριστικά αυτά, που αρκούνται στα απαραίτητα, που
- δεν θεωρούν ότι το περισσότερο είναι και καλύτερο,

- δεν καταγίνονται σε συνεχή αύξηση της οικονομικής κατάστασής τους,

- δεν περιφέρονται επιδεικνύοντας τα πνευματικά κάλλη τους από συνέδριο σε συνέδριο ως κωλ γκερλς (όπως τους αποκαλεί ο Άρθρουρ Μίλλερ σε μια νουβέλλα του) ή

- δεν δέχονται να λειτουργήσουν ως πνευματικές πόρνες, όπως αποκάλεσε τους δημοσιογράφους και, εν γένει, αυτούς που στελεχώνουν τις εξουσίες στις διάφορες μορφές τους, ο διαπρεπής δημοσιογράφος της νέας Υόρκης John Swinton.θεωρούνται ανεπρόκοποι, καθυστερημένοι, χασομέρηδες και, εν γένει καθυστερημένοι.

Βομβαρδισμός της Τεχεράνης μέσω Ελλάδας-Βουλγαρίας;

Ο πρωταγωνιστικός ρόλος του Αlex Rondos στην προετοιμασία της επίσκεψης του Ισραηλινού πρωθυπουργού στην Αθήνα, οι μακρότατες, διάρκειας χωρίς προηγούμενο στα διεθνή διπλωματικά χρονικά, συνομιλίες Παπανδρέου-Νετανιάχου χωρίς την παρουσία Ελλήνων διπλωματών και ούτε καν των στενότερων συνεργατών των δύο ανδρών, μεταξύ των οποίων και ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας Uzi Arad και η συνάντηση με την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας ίσως αποκαλύπτουν τις πραγματικές ισραηλινές προθέσεις για τη σύσφιξη των σχέσεων Αθήνας – Τελ Αβίβ. Σε άρθρο του στο περιοδικό Επίκαιρα, ο Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος υποστηρίζει ότι σύμφωνα με αξιόπιστες πηγές (που δεν έχουν καταστεί δυνατόν να διασταυρωθούν ακόμη) το Ισραήλ ζητά ουσιαστικά από την Ελλάδα και τη Βουλγαρία να επιτραπεί στα ισραηλινά μαχητικά αεροσκάφη η διέλευση του ελληνικού και βουλγαρικού εναέριου χώρου σε περίπτωση που ληφθεί η απόφαση για τον αεροπορικό βομβαρδισμό των πυρηνικών εγκαταστάσεων της Τεχεράνης.

Ως γνωστόν, η Ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία (ΙΑF) έχει τέσσερις διαδρομές για να προσεγγίσει και να βομβαρδίσει το Ιράν:

Α. μέσω του Ιράκ, ο εναέριος χώρος του οποίου ελέγχεται από τις ΗΠΑ. Στην περίπτωση αυτή, η Ουάσιγκτον θα είναι αυτόχρημα συνεργός στην επίθεση, κάτι που δεν επιθυμεί για πολιτικούς λόγους. Σημειώνεται ότι ακόμη και ο Zbigniew Brzezinski είχε ζητήσει την κατάρριψη των ισραηλινών μαχητικών σε περίπτωση διέλευσής τους πάνω από το Ιράκ (βλ. και Eισήγηση του CFR για αναχαίτιση των ισραηλινών αεροσκαφών πριν επιτεθούν στο Ιράν).
Β. μέσω της Σαουδικής Αραβίας, η ηγεσία της οποίας γνωρίζει ότι διακινδυνεύει την ίδια την επιβίωσή της αν δώσει τον εναέριο χώρο της για επίθεση κατά του Ιράν. Πρόσφατα, ήρθε στο φως της δημοσιότητας άσκηση απενεργοποίησης των σαουδαραβικών συστημάτων αεράμυνας, ώστε την κατάλληλη στιγμή να μπορέσουν τα ισραηλινά μαχητικά να πραγματοποιήσουν ανεμπόδιστα διέλευση προς το Ιράν (βλ. Συμφωνία Σαουδικής Αραβίας-Ισραήλ για επίθεση στο Ιράν;)

Γ. μέσω της Τουρκίας, κάτι που αποκλείει όμως η σημερινή στάση της ΄Aγκυρας.
Δ. μέσω της Γεωργίας, μιας χώρας που ελέγχεται απολύτως από το Ισραήλ και τις ΗΠΑ και βρίσκεται σε μικρή απόσταση από το βόρειο Ιράν. Η ΙΑF πρέπει να μπορεί να φτάσει στη Γεωργία κι αυτό μπορεί να γίνει είτε μέσω της Τουρκίας, είτε μέσω της Ελλάδας και της Βουλγαρίας.

Πράγματι η εβραϊκή και αμερικανική διείσδυση στη Γεωργία είναι τεράστια μέσω συμβούλων και υπηρεσιών, και όπου, σύμφωνα με πληροφορίες, έχουν ήδη εγκατασταθεί επιχειρησιακές βάσεις υποστήριξης της IAF όπως επίσης έχουν σταλεί και στο Αζερμπαϊτζάν ομάδες συλλογής πληροφοριών. Σημειώνεται ότι η ανάδειξη του Mikheil Shaakasvilli στη ηγεσία της χώρας έγινε μετά την ανατροπή του Eduard Shevardnadze από την εξέγερση που ονομάστηκε “Επανάσταση των Ρόδων” στην οποία πρωταγωνιστικό ρόλο έπαιξε η φοιτητική οργάνωση Kmara (“Aρκετά!”), χρηματοδοτούμενη από το ίδρυμα Liberty Institute, θυγατρικό της γνωστής USAID. H oργάνωση ιδρύθηκε την άνοιξη του 2003, λίγες μόνον ημέρες μετά την επιστροφή ομάδας Γεωργιανών ακτιβιστών από το Βελιγράδι, όπου είχαν «ανταλλάξει εμπειρίες» με τα μέλη της οργάνωσης Otpor, η οποία είχε διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην ανατροπή του Slobodan Milosevic. Το ταξίδι των ακτιβιστών στην πρώην Γιουγκοσλαβία είχε χρηματοδοτηθεί επίσης από το Ίδρυμα Οpen Society. Μικρή λεπτομέρεια: επικεφαλής της διπλωματικής αποστολής των ΗΠΑ στο Βελιγράδι, την περίοδο 1996-1999, και πρεσβευτής στην Τιφλίδα, την περίοδο 2002-2005, ήταν o Richard Miles, που διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στον συντονισμό και στην καθοδήγηση των διαφόρων ΜΚΟ και στις δύο χώρες. Και ο Richard Miles βέβαια δε θα μπορούσε να μη γνωρίζει τον Alex Rondos, άλλωστε συμμετείχαν αμφότεροι στο Project on Ethnic Relations:

Ο Δ. Κωνσταντακόπουλος γράφει σχετικά:

Πριν από δύο χρόνια και αφού έκαναν τη Γεωργία προτεκτοράτο τους, οι Ισραηλινοί έσπρωξαν τον Σαακασβίλι σε μια αυτοκτονική επίθεση εναντίον της Ρωσίας. Το αποτέλεσμα ήταν η απολύτως προβλέψιμη από όλους, πλην του ίδιου του Γεωργιανού ηγέτη, καταστροφή της Γεωργίας, οι ίδιοι πέτυχαν όμως δύο σημαντικά πράγματα:
– έδωσαν ένα απτό παράδειγμα στη Μόσχα για τις δυνατότητες που έχουν να αποσταθεροποιήσουν ενόπλως την πρώην ΕΣΣΔ, αν όχι να προκαλέσουν νέο ψυχρό πόλεμο και επομένως ένα εξ αντιδιαστολής κίνητρο στη ρωσική διπλωματία να είναι πιο προσεκτική στις συναλλαγές και την υποστήριξή της προς την Τεχεράνη
– έσπρωξαν τη Ρωσία στην αναγνώριση Οσσετίας και Αμπχαζίας, αναγνώριση που παγίωσε την ισραηλινή επιρροή στην υπόλοιπη Γεωργία και αφαίρεσε από τη Μόσχα το μόνο μοχλό πίεσης επί της Τιφλίδας, την απειλή δηλαδή ότι θα αναγνωρίσει τις δύο αυτόνομες περιοχές.
Σε αυτό το σατανικό, παγκόσμιας σημασίας και εμβέλειας σχέδιο, φαίνεται ότι έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο ο κ. ‘Αλεξ Ρόντος, εξ απορρήτων του … Γιώργου Παπανδρέου, που δείχνει να τον περιβάλλει με την απεριόριστη εμπιστοσύνη του, κατά τρόπο που εμείς τουλάχιστο δυσκολευόμαστε να ερμηνεύσουμε. Να σημειώσουμε ότι ο κ. Ρόντος πρωταγωνίστησε σε όλες τις μεγάλες επιχειρήσεις αμερικανικών και ισραηλινών συμφερόντων στα Βαλκάνια, εναντίον της Ρωσίας, στον Καύκασο και τη Μέση Ανατολή την τελευταία δεκαετία, χρησιμοποιώντας ευρέως το όνομα Παπανδρέου. Τρεις μήνες πριν από τον πόλεμο στη Γεωργία, τον … προέβλεψε (!!!), από τις στήλες της Ιντερνάσιοναλ Χέραλντ Τρίμπιουν. Τέτοια οξυδέρκεια!

Ενισχυτικό των παραπάνω είναι και η επίσκεψη του Iσραηλινού προέδρου Shimon Peres στη Σόφια στις 11 Αυγούστου, δύο εβδομάδες δηλαδή μετά την αντίστοιχη επίσκεψη του Γ. Παπανδρέου και τις συναντήσεις που είχε με το Βούλγαρο ομόλογό του ενώ η πρόσφατη ανάπτυξη των ρωσικών αντιαεροπορικών συστημάτων μεγάλου βεληνεκούς S-300 στην Αμπχαζία ίσως δεν είναι και τόσο άσχετη με τις προθέσεις του Ισραήλ.

Κυβερνητικοί παράγοντες διαψεύδουν αυτά τα σενάρια χωρίς όμως να υπεισέρχονται σε περισσότερες λεπτομέρειες οπότε μένουν να αποδειχθούν στη πράξη.

http://www.strategyreport.gr/?p=3490

Ο ΝΟΩΝ ΝΟΙΤΩ ΕΛΕΥΣΙΣ Ο ΠΛΑΝΗΤΙΣΚΟΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

Όλοι για έναν κι εγώ για το σύστημα

Πάμε να δούμε λίγο πώς μπαίνει το παιδί στο κοινωνικό σύστυμα απ’την αρχή.
Από μικροί που είμαστε ξεκινάμε ως μέρος του συνόλου,ας πούμε για παράδειγμα μιας ομάδας ποδοσφαίρου,βόλει,κάποιου αθλήματος ομαδικού.Ο σκοπός της ομάδας,ειδικά αν είναι η οργανωμένη του εκάστοτε σχολείου,είναι πάση θυσία να κερδίζει γιατί έτσι φαίνεται καλύτερα το σχολείο ,οι μονάδες που βρίσκονται στην ομάδα εάν στην αρχή δέν ‘αποδίδουν’ αρκετά,παραμερίζονται ή βγαίνουν τελείως απ’την ομάδα.Αντί λοιπόν ο σκοπός να είναι η βελτίωση των ατόμων και η καλή συνεργασία μεταξύ τους,ο αυτοσκοπός γίνεται η νίκη πάση θυσία,και όταν λέμε θυσία εννοούμε οτιδήποτε πίεση μπορεί να δέχονται οι παρακωλυώμενοι,αλλά και απογοήτευση όσον αφορά την ‘κοινωνική θέση’ τους στο σχολείο.Εδώ πρέπει να πώ ότι έτσι καλλιεργείται ο εγωισμός και ο παρτακισμός των παιδιών που σ’αυτή την ηλικία πλάθεται η προσωπικότητά τους.Θυμάμαι μάλιστα μικρός,μία ερώτηση που έκανα κάποιες φορές στους συμπαίκτες αλλά και στους φίλους μου,αν παίζουμε για την απόλαυση του παιχνιδιού ή για τη νίκη,και οι οχτώ στους δέκα μου έλεγαν για την νίκη.
Και πάει λέγοντας και στις σπουδές,ειδικά αν είναι και κολλέγιο,βοηθάει και η μόδα άλλωστε!(Τον τομέα της παιδείας θα τον αναλύσω καλύτερα σ’άλλο κείμενο.)
Να πάμε τέλος στην κοινωνία,ενεργό μέλος πιά!..
Έχοντας στήσει τα γερά θεμέλια του εγωισμού και της αγίας πάρτης,ο κάθε πολίτης εντάσσεται ξανά σε κάποια εταιρία,οργανισμό ή και στο δημόσιο, όπου βοηθώντας και η ανύπαρκτη κοινωνική πολιτική γινόμαστε όλοι σαν τα ζώα,με το κεφάλι σκυμμένο,που κοιμούνται και κοιτούν μόνο την επιβίωσή τους(π.χ.πολιτικά ρουσφέτια),τίποτα περισσότερο απ’την οικογένειά τους που κι αυτή καταστρέφεται σήμερα,αφού δεν υποστηρίζεται καθόλου,χωρίς κίνητρα και βοηθήματα.
Να αναφέρω ακόμα κάτι εξίσου σημαντικό,και τις διάφορες ‘κλίκες’(μασονία,όμιλοι,’οικονομικές’θρησκείες κτλ),που υπάρχουν ώστε οι επιτυχημένοι οικονομικά να μην είναι ανεξάρτητοι αλλά,με ανταλλάγματα,οικονομικά οφέλη και ‘προστασία’ από αθέμιτο ανταγωνισμό(δημιουργώντας κρυφά μονοπώλια),να ενώνονται κάτω από τις φτερούγες του συστήματος και του παρασυστήματος με την ψευδαίσθηση της εξουσίας που είναι το καλύτερο ναρκωτικό μακράν!
Και τέλος να πώ και για τις σχέσεις των κρατών που διέπονται μόνο άπο οικονομικούς δεσμούς και συνεργασίες και τρώγονται μεταξύ τους κρυφά και φανερά,προς ικανοποίηση του εγωισμού και της απληστίας των λίγων(ο πολύς λαός δέ παίρνει ούτε τα...ψίχουλά τους)!...Πώς λοιπόν να μή γίνει ο νέος,αναίσθητος και απάνθρωπος μπροστά σ’αυτά;....
Έτσι λοιπόν εκφυλίζεται το πραγματικό νόημα της ομαδικότητας,ελαχιστοποιούνται οι πραγματικές αξιές, φυλακίζεται η σωστή ελευθερία του ατόμου,και σκλαβώνονται και οι απόγονοί μας χωρίς να ερωτηθούν,πρίν ίσως να γεννηθούν κάν!..
Τί να το κάνω λοιπόν αν κερδίσω έτσι στη ζωή και έχω χάσει τον εαυτό μου(και τα παιδιά μου);..

Αλέξανδρος Lupus

Κίνηση αντιπερισπασμού των σιωνιστών η δήθεν «συμμαχία» Ελλάδος – Ισραήλ

 
 

Καμμία βάση και κανένα ουσιαστικό περιεχόμενο δεν έχει η περίφημη προσέγγιση της Ελλάδος με το Ισραήλ, η οποία τόσο διαφημίστηκε από τα κανάλια της διαπλοκής. Βεβαίως, δεν έχασαν την ευκαιρία οι ενταύθα ουκ ολίγοι υποτακτικοί του διεθνούς σιωνισμού να φτιάξουν παραμύθια άνευ ουσίας, κατηγορώντας ταυτόχρονα σαν «αρρωστημένους αντισημίτες» και «φαντασιόπληκτους» αυτούς οι οποίοι επιμένουν ότι εκ των πραγμάτων γεωπολιτικά και ιστορικά υπάρχει φύσει αντιπαλότητα μεταξύ Ελληνισμού και σιωνισμού.
Είναι οι ίδιοι που μας έλεγαν ότι με την επίθεση των ΗΠΑ κατά του Ιράκ υποβαθμίζεται ο ρόλος της Τουρκίας και αναβαθμίζεται της Ελλάδος! Στην πραγματικότητα, όπως όλοι γνωρίζουμε, συνέβη ακριβώς το αντίθετο.
Τι κι αν διαψεύστηκαν όμως πανηγυρικά τα φερέφωνα των αφεντικών των χρηματιστηρίων; Κανένα πρόβλημα γι’ αυτούς. Αυτοί απλά πληρώνονται για να λένε ψέματα και να υπηρετούν τον αφέντη τους.
Όμως η επίσκεψη Νετανιάχου στην Αθήνα και μάλιστα ένα μήνα μετά την επίσκεψη Παπανδρέου στο Ισραήλ, γεγονός πρωτοφανές μέσα στα διπλωματικά χρονικά, είχε μία άλλη σκοπιμότητα, την οποία αποκαλύπτει με άρθρο του έγκυρο αμερικανικό ινστιτούτο γεωπολιτικής.
Συγκεκριμένα το γνωστό ινστιτούτο γεωπολιτικης Stratfor υποστηρίζει ότι στόχος της διπλωματικής προσέγγισης είναι να στριμωχτεί η Άγκυρα, γιατί το μεν Τελ Αβίβ ελπίζει ότι η Τουρκία θα πρέπει να ανησυχεί για μια δυναμική Ελλάδα στα δυτικά της σύνορα, η δε Αθήνα επιθυμεί να επιδείξει στην Άγκυρα ότι διαθέτει και άλλες επιλογές για να διατηρηθεί η ισορροπία στο Αιγαίο… Αυτές οι διπλωματικές κινήσεις αποτελούν κάτι λίγο παραπάνω από ένα μήνυμα προς την Τουρκία.
Με απλά λόγια, το Ισραήλ προσέγγισε την Ελλάδα απλά και μόνο για να προκαλέσει το ενδιαφέρον της Τουρκίας και για τίποτε άλλο.