Αποκάλυψη ανθελληνική ατζέντας του Τζ. Σόρος (;) ανάγκη «αντεπίθεσης»

Ο συγκεκριμένος αυτοαποκαλούμενος ως «φιλάνθρωπος» έχει ουκ ολίγες φορές κατηγορηθεί ότι διαθέτει κρυφή (γεω)πολιτική ατζέντα η οποία δεν διάκειται και τόσο φιλικά απέναντι στην Ελλάδα, για λόγους τους οποίους ο ίδιος γνωρίζει. Ο Τζορτζ Σόρος, το πρόσωπο που στοιχημάτισε εναντίον της βρετανικής στερλίνας αποκομίζοντας περισσότερα από ένα δισεκατομμύριο δολάρια και βυθίζοντας στην απόγνωση τους υπερόπτες Βρετανούς, είναι πολύ γνωστός για την πολιτική του δράση στην Ανατολική Ευρώπη, αλλά και για τις ιδιαίτερες σχέσεις που διατηρεί με τα Σκόπια.


Η οικονομική του ισχύς τον έχει καταστήσει αφανή – λέμε τώρα – παράγοντα στις εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή όπου παρεμβαίνει «στο επίπεδο της κοινωνίας πολιτών» δίνοντας μεγάλη ισχύ σε «κοινωνικά κινήματα» τα οποία προωθούν τη δική τους ατζέντα, η οποία συχνά-πυκνά συμπεριλαμβάνει και τις ανατροπές καθεστώτων.
Χρηματοδότης του γνωστού think tank ICG (International Crisis Group), την Ομάδα Διεθνών Κρίσεων στο οποίο συμμετέχουν τα πιο γνωστά μέλη της διεθνούς πολιτικής και διπλωματικής σκηνής, προσωπικότητες με εξαιρετική επιρροή στα κέντρα λήψεως αποφάσεων, επιχειρεί να διαμορφώσει τις εξελίξεις, έχοντας συνδεθεί με τους Δημοκρατικούς στις Ηνωμένες Πολιτείες και θεωρούμενος ως «εχθρός» των συντηρητικών Ρεπουμπλικάνων.
Γιατί όμως τα αναφέραμε όλα αυτά; Διότι με δηλώσεις του επί της ουσίας συνέδεσε την επιβίωση της Ευρωζώνης και του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος με την έξοδο από αυτό της Ελλάδας και της Πορτογαλίας. Ο Σόρος πιστεύει ότι το Ευρώ και η Ευρωζώνη θα επιβιώσουν, όπως δήλωσε στο γερμανικό περιοδικό Der Spiegel, φροντίζοντας «να χύσει το δηλητήριο» με τρόπο, να προπαγανδίσει στη γερμανική κοινή γνώμη την ανάγκη «ειρηνικής εξόδου», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει των δυο πιο προβληματικών μελών, της Ελλάδας και της Πορτογαλίας.
Δηλαδή για να καταλάβουμε: Το πρόβλημα είναι οι δυο αυτές χώρες και όχι τα δύο τρισεκατομμύρια του ιταλικού χρέους. Ας είναι. Κάτι ξέρει για να το λέει. Το μόνο βέβαιο είναι ότι η ελληνική κυβέρνηση ΔΕΝ πρέπει να αφήσει αναπάντητη την επικοινωνιακή επίθεση του Τζορτζ Σόρος. Κι αυτό διότι ο συγκεκριμένος ιδιώτης κινείται πολύ ύπουλα και ποτέ κανείς δεν μαθαίνει τους πραγματικούς σκοπούς της δραστηριοποίησής του. Μόνο εικασίες μπορούν να γίνουν μέχρι η ζημιά να γίνει, και τα υπόλοιπα είναι δουλειά των ιστορικών…
Εντύπωση προκάλεσε και η απάντησή του όταν ρωτήθηκε αν υπήρχε περίπτωση να στοιχηματίσει εναντίον του Ευρώ. «Όχι» απάντησε, αυτό όμως που έχει ενδιαφέρον είναι η αιτιολόγηση: Η Κίνα έχει ζωτικό συμφέρον από την ύπαρξη του Ευρώ επειδή επιθυμεί την ύπαρξη εναλλακτικού στο δολάριο νομίσματος, άρα θα κάνει ότι είναι δυνατόν να διασώσει το ευρωπαϊκό νόμισμα… Τότε ποιο είναι το πρόβλημα και δεν στηρίζει την έκδοση ευρω-ομολόγου το οποίο θα αγοραστεί μαζικά από τους Κινέζους;
Τόσους διεθνείς συμβούλους πληρώνει ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου. Τι Τζέφρι Σακς, τι Γιόζεφ Στίγκλιτς, βαριά ονόματα. Μήπως να οργανωνόταν μια ελληνική επικοινωνιακή αντεπίθεση, πριν είναι πολύ αργά; Διότι ορισμένες φορές δεν υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος το να αναλώνεται ένας ηγέτης στα ζητήματα της καθημερινότητας και να μην βρίσκει χρόνο να σκεφτεί τη «μεγάλη εικόνα»…
Ας προσέξουμε λοιπόν…
 



defence-point