Γεώργιος Χριστοφορίδης, Επιμελητήριο Περιβάλλοντος & Βιωσιμότητας
«Τα κράτη μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης . . . . . σημειώνοντας ότι το τοπίο διαδραματίζει ένα σημαντικό ρόλο δημοσίου συμφέροντος από άποψη πολιτισμική, οικολογική, περιβαλλοντική και κοινωνική και ότι συνιστά πόρο ευνοϊκό για την οικονομική δραστηριότητα, του οποίου η διαχείριση και ο σχεδιασμός μπορεί να συμβάλει στη δημιουργία θέσεων εργασίας . . . . . έχοντας επίγνωση ότι το τοπίο συμβάλλει στη διαμόρφωση της τοπικής κουλτούρας . . . . . αναγνωρίζοντας ότι το τοπίο είναι ένα σημαντικό μέρος της ποιότητας ζωής των ανθρώπων οπουδήποτε, σε αστικές περιοχές και στην ύπαιθρο, σε υποβαθμισμένες περιοχές, όπως και σε περιοχές υψηλής ποιότητας, σε περιοχές αναγνωρισμένες ως εξαιρετικού φυσικού κάλλους, όπως και σε περιοχές χωρίς ιδιαιτερότητες . . . . . . . ευχόμενα να ανταποκριθούν στην επιθυμία του κοινού να απολαμβάνει υψηλής ποιότητας τοπία . . . . . . . .πιστεύοντας ότι το τοπίο είναι ένα σημείο- κλειδί για την ατομική και κοινωνική ευημερία και ότι η προστασία, η διαχείριση και ο σχεδιασμός του συνεπάγεται δικαιώματα και ευθύνες για τον καθένα . . . . . . . .».
Τα θαυμαστά αυτά λόγια, τα οποία περιέχονται στο προοίμιο της ευρωπαϊκής Σύμβασης του Τοπίου, που κυρώθηκε παρ΄ημίν με το ν. 3827/2010, θα ήταν αρκετά για να αποστομώσουν τους εκασταχού σπερμολογούντες για τη Χαλκιδική του χρυσού και για τον χρυσό της Χαλκιδικής. Ωστόσο, την ανωτέρω, ομολογουμένως ορθή ευρωπαϊκή εκδοχή περί τοπίου, είναι ανάγκη να την «προσγειώσουμε» στην πλανητικώς μοναδική ιδιαιτερότητα της χώρας μας, κυρίως, για να αντιληφθούμε την επαπειλούμενη απώλεια.
Ιδού λοιπόν, ένα γοητευτικό νοερό ταξείδι, που σας προτείνω για σήμερα: Ξεκινήσαμε ήδη από το γενικό τοπίο της ευρωπαϊκής περί τοπίου αντίληψης, θα περιηγηθούμε για λίγο στο αφαιρετικό ελληνικό τοπίο και θα καταλήξουμε στο τοπικό τοπίο της Χαλκιδικής του χρυσού.
Ο χρυσός της Χαλκιδικής αποτελεί άλλης τάξεως τοπίο, που ναι μεν εντάσσεται κι αυτό στην τοπιολογική φυσιογνωμία της Χαλκιδικής, πλην όμως, ως υπόγειο, είναι ορατό μόνον στους επίδοξους χρυσοθήρες, σε αντίθεση με το υπέργειο τοπίο της, που πανθοράται, όπως αποδεικνύει η πανσπερμία των επισκεπτών του. Για τον λόγο αυτό, ο χρυσός της Χαλκιδικής θα τύχει της ειδικής μεταχείρισής μας σε προσεχές επεισόδιο.
Λοιπόν, εάν εξαιρέσουμε το αθέσφατο πολιτιστικό της φορτίο, το ότι η Ελλάδα είναι «το ωραιώτερο οικόπεδο του κόσμου», κατά την λαϊκή, πλην εξόχως αγοραία έκφραση, οφείλεται σε δύο εγγενή χαρακτηριστικά της.
Πρώτον, στην ανεξάντλητη ποικιλομορφία των τοπίων της, η οποία προκύπτει, κατ΄αρχήν, από την συγκλονιστική αντίθεση του ηπειρωτικού προς τον νησιωτικό της χώρο. Η μικρή Δήλος δηλεί το άπλετο φως του Αιγαίου, που φτάνει και περισσεύει γιά να φωτίσει τις εφ΄ενός ζυγού συντεταγμένες κορυφές της Πίνδου. Δεν υπάρχει, ούτε θα υπάρξει ποτέ ζωγραφικός πίνακας ή άλλο προϊόν της ανθρώπινης διανόησης, ούτε καν η ποίηση, που θα μπορέσει να αποδόσει την εικόνα αυτή στο σύνολό της. Η την κατέχεις ή δεν την κατέχεις !
Εάν την κατέχεις, έχεις ελπίδα να επιβιώσεις μέσα στο χαοτικό, πλην τεχνητό και άρα εξερευνημένο, τοπίο της παγκοσμιοποίησης. Εάν δεν την κατέχεις, θα καταλήξεις, αργά ή γρήγορα, στο απολύτως ανεξερεύνητο τοπίο της εθνικής ή αν προτιμάτε, της σκέτης ανυπαρξίας.
Το δεύτερο χαρακτηριστικό, που καθιστά τον ελλαδικό χώρο μοναδικό, είναι η μικρή, η φιλική προς τον άνθρωπο κλίμακα των τοπίων του.
Θαρρείς, πως ο θεός διάλεξε τα πλέον γοητευτικά τοπία της κοσμογονίας, τα σμίκρυνε και τα τοποθέτησε εδώ, ίσα ίσα για να προσφέρει στον ανθρώπινο εγκέφαλο την ευκαιρία ν΄αναπτυχθεί, προκειμένου να διαχειρισθεί κατά τρόπο βιώσιμο το αρχετυπικό του σπίτι, την Γαία.
Μη βιασθείτε ν΄απαντήσετε, ότι εκτός Ελλάδας υπάρχουν εντυπωσιακώτερα τοπία, γιατί θα σας δικαιώσω, προτρέποντάς σας να τα επισκεφθείτε, δίχως τις ανέσεις της σύγχρονης τεχνολογίας. Πόσες ώρες μπορείτε ν΄αντέξετε στα Ιμαλάϊα, στις Ανδεις, στον Αμαζόνιο, στη στέπα, στην τούνδρα, στη Σαχάρα ή έστω στις ατόλες του Ειρηνικού ;
Την μοναδική ελληνική φυσική κλίμακα και το εκπληκτικό συναίσθημα ασφάλειας που εκπέμπει ή τα κατέχεις ή δεν τα κατέχεις! Εάν τα κατέχεις, κληροδοτείς ελπίδα στις επόμενες γενεές. Εάν δεν τα κατέχεις, ψάξε για χρυσό στην αχανή Σιβηρία, μήπως και γλυτώσουμε εμείς οι υπόλοιποι!
Η περίφημη «επένδυση» της Χαλκιδικής, η οποία κατέστη περίβλεπτος, επειδή την παρενόχλησαν σαράντα κλέφτες ερήμην του Αλί Μπαμπά, είναι και παραμένει εντελώς εκτός ελληνικής κλίμακας.
Ο επιχειρηματικός χάρτης, που αποτυπώνει την διάταξη των βιομηχανικών/εξορυκτικών δραστηριοτήτων του επίμαχου χρυσοθηρικού σχεδίου στο χώρο της Β.Α. Χαλκιδικής, είναι εξόχως παραπλανητικός, όχι επειδή περιέχει ανακρίβειες, αλλά επειδή αδυνατεί ν΄αποδόσει την πραγματικότητα, όπως άλλωστε συμβαίνει με τους πάσης φύσεως χάρτες και κυρίως εκείνους, που απευθύνονται σε όσους αγνοούν τον πραγματικό χώρο.
Αφήστε που οι χάρτες, αδυνατούν, μοιραίως, να συμπεριλάβουν τον χρόνο. Χωροχρόνος! Ιδού η έννοια-κλειδί για την ορθή χωρική και τοπιολογική αξιολόγηση του αδειοδοτηθέντος «επενδυτικού σχεδίου».
Οι κατεσπαρμένες στη Β.Α. Χαλκιδική εγκαταστάσεις του, καθώς και άλλες πρόσθετες, που μετά βεβαιότητας θα απαιτηθούν, θα λειτουργούν επί έναν αιώνα ! Η μεταλλευτική περιοχή, που παραχωρήθηκε κατ΄ουσίαν δωρεάν στους χρυσοθήρες, ανέρχεται σε μερικές εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα με διαπιστωμένα κοιτάσματα κι επομένως ο βιομηχανικός εφιάλτης έρχεται για να παραμείνει.
Επαναλαμβάνουμε λοιπόν και τονίζουμε, ότι εν προκειμένω εδόθη το πράσινο φως για την οριστική και αμετάκλητη βιομηχανοποίηση ολόκληρης της Β.Α. Χαλκιδικής.
Δεν γνωρίζω εάν θα ήταν σκόπιμο να αναφερθούμε εδώ στις σχεδιαζόμενες εγκαταστάσεις, που αρχίζουν από το βουνό, με ορυχεία, εργοστάσια, υπόγειους και υπέργειους αυτοκινητοδρόμους, χώρους αποβλήτων στη θέση υδατορρευμάτων, γραμμές υψηλής τάσης, αγωγούς θεϊκού οξέος κλπ. για να καταλήξουν στη θάλασσα με ένα άκρως επικίνδυνο βιομηχανικό λιμάνι. Προτιμώ να επισημάνω, ότι η ισχύουσα εθνική και κοινοτική περιβαλλοντική νομοθεσία επιτρέπει, δυστυχώς, στους «επενδυτές» να χρησιμοποιούν τη σύγχρονη τεχνολογία, κατά πως τους βολεύει.
Οι μελέτες του θηριώδους χρυσοθηρικού σχεδίου περιλαμβάνουν μία καταπράσινη φωτορεαλιστική απεικόνιση της πολυδιαφημιζόμενης αποκατάστασης των δασοσκεπών σήμερα χώρων, που θα ρημάξουν από την δραστηριότητά του, ενώ κι οι νεοσσοί της δασολογίας γνωρίζουν, ότι ένα αρχέγονο δάσος (αρχέγονο κατά τους δασολόγους είναι το δάσος, που ευρίσκεται σε μία περιοχή πάνω από 300 έτη), άπαξ κι αφανισθεί, δεν επανέρχεται ούτε σε εξακόσια χρόνια, ακόμη κι αν διατεθεί για το σκοπό αυτόν όλος ο χρυσός του πλανήτη.
Αγαπητοί επενδυτές, σας προτείνω να απεικονίσετε φωτορεαλιστικώς μεν αλλά κατά γνησίως ρεαλιστικό τρόπο, τις εγκαταστάσεις του σχεδίου σας στα οικοσυστήματα της Β.Α. Χαλκιδικής, αντί να δαπανάτε αγνώστου ύψους κονδύλια για τη διαφήμισή του σε γνωστά Μ.Μ.Ε.
Ιδού μία πρωτότυπη πρόταση-πρόκληση, την οποίαν εάν την ενστερνισθούν, εκτός από τους επενδυτές και οι εθνικοί νομοθέτες, θα κάνουν το πρώτο βήμα, ώστε η ευρωπαϊκή σύμβαση του τοπίου, με την οποίαν ξεκινήσαμε το σημερινό μας ταξείδι, να μεταμορφωθεί, από διεθνές ποίημα, που είναι σήμερα, σε πραγματικό κανόνα του διεθνούς δικαίου!
Αυτά για σήμερα, μαζί μ΄έναν επίλογο-απάντηση στον πολυγραφότατο «σύμβουλο επιχειρήσεων», που διά της Καθημερινής μας προέτρεψε προσφάτως να μιμηθούμε τους Φινλανδούς :
Τον περασμένο Νοέμβριο, η Φινλανδία, η οποία εξορρύσει τον χρυσό της «κάτω από αυστηρά ελεγχόμενες διαδικασίες», ενδιαφερόμενη «για το δικό της περιβάλλον», εβίωσε και βιώνει μέχρι σήμερα τη μεγαλύτερη χημική καταστροφή στην ιστορία της, η οποία καταστροφή προεκλήθη από ρήγμα στη λίμνη αποβλήτων της χρυσοθηρικής δραστηριότητας της εταιρείας Talvivaara Mining Company.
Στην Χαλκιδική, «λίμνες» εξορυκτικών αποβλήτων, όπως αυτή που έσκασε στη Φινλανδία, κατά τον ίδιο αιφνίδιο τρόπο, που σκάζουν οι ανά τον κόσμο γνωστές και στην Ελλάδα πασίγνωστες χρηματιστηριακές φούσκες, χωροθετούνται στα υδατορρεύματα Κοκκινόλακκας, Καρατζά Λάκκος και Λοτσάνικο.
Ηλθε η ώρα να ανοίξετε τον χάρτη της Χαλκιδικής. Εάν δεν έχετε, τρέξτε να προμηθευτείτε έναν, κατά προτίμηση υδρογεωλογικό. Το ΙΓΜΕ διαθέτει τέτοιους χάρτες, αλλά αποφύγετε πάση θυσία να το συμβουλευτείτε για κάθε υδρολογική πληροφορία, που έχει σχέση με το επίμαχο σχέδιο.
Το Επιμελητήριο Περιβάλλοντος κι εγώ θα επανέλθουμε στο ξεκάθαρο τοπίο της Χαλκιδικής, το οποίο κατέστη ομιχλώδες, εξ αιτίας της κερδοφρένειας, που αφανίζει τα απανταχού της γης τοπία, που τόσο χρειάζονται η ανθρώπινη σάρκα και προεχόντως ο ανθρώπινος νους, που όμως δεν κατοικοεδρεύει σε όλα τα κρανία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου