Η Ελλάδα με λίγα νούμερα.
Οι καταθέσεις στις ελληνικές τράπεζες μειώθηκαν σταδιακά από τα 237,3 δισ. ευρώ στο τέλος του 2009 [1] έγιναν στο τέλος Φεβρουαρίου 2012 μόλις 164,38 δισ. Ευρώ [2]. Από τα παραπάνω είναι σαφές ότι ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού αναλώνει τις αποταμιεύσεις του, μια που είναι λογικά αδύνατη η υπόθεση πως η μείωση αφορά μόνο τις οικονομικά δυνατές τάξεις.
Ο βασικός μισθός και το ημερομίσθιο (για άγαμο και χωρίς προϋπηρεσία) ήταν το 2009 739,56€ και σε 33,04€ αντίστοιχα[3]. Σήμερα είναι586,08 € ο βασικός και 26,18 € το ημερομίσθιο [4].Αντιστρόφως ανάλογα φυσικά είναι οι τιμές των τροφίμων. Για παράδειγμα από 0,644 € [5]το 2008 οι ψιλές φακές 500 gr -που μεταξύ των άλλων είναι κατά κύριο λόγο εισαγόμενες- σήμερα έχουν 1.18€ [6]. Όσο για την συγκέντρωση στα χέρια ελαχίστων του λιανικού εμπορίου τα νούμερα είναι αμείλικτα. [7] Το 1989 οι δέκα μεγαλύτερες αλυσίδες S/M και C/C, με συνολικά 184 καταστήματα κατέγραψαν κύκλο εργασιών 413 εκατ. € αποσπώντας το 25,37% της εγχώριας αγοράς.Το 1999 οι δέκα μεγαλύτερες αλυσίδες S/M και C/C, με συνολικά 810 καταστήματα κατέγραψαν κύκλο εργασιών 3,8 δις € αποσπώντας το 53,56% της εγχώριας αγοράς. Το2010 οι δέκα μεγαλύτερες αλυσίδες S/M και C/C, με συνολικά 1817 καταστήματα κατέγραψαν κύκλο εργασιών 10,1 δις € αποσπώντας το 78,27% της εγχώριας αγοράς.Η υγεία του απλού πολίτη έχει γίνει εμπόρευμα [8]. Οι δημόσιες δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ στην Ελλάδα (5.8% σε σύνολο 9.6%) είναι από τις χαμηλότερες μεταξύ τωνπροηγμένων χωρών του κόσμου (Διάγραμμα 8 στην σελίδα 38 του αρχείου που μπορείτε να βρείτε στο link). Μόνον χώρες της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης και χώρες μεσαίας οικονομικής ανάπτυξης διαθέτουν μικρότερο ποσοστό του ΑΕΠ για δαπάνες υγείας. Αντίθετα, οι ιδιωτικές δαπάνες (3.8% σε σύνολο 9.6% )ως ποσοστό του ΑΕΠ στην Ελλάδα είναι από τις υψηλότερες του κόσμου. Αυτά τα στοιχεία είναι του 2007! Ταυτόχρονα ο κλάδος της ιδιωτικής υγείας στην Ελλάδα έχει ένα μερίδιο αγοράς τωνιδιωτικών νοσοκομείων που καλύπτει το 27% των συνολικών εσόδων του κλάδου το 2008 (από 13% το 2000) [9]. Αν και στοιχεία για το 2012 δεν έχουν πέσει στην αντίληψη μου πιστεύω ότι αν μη τι άλλο θα είναι ανάλογα της καταρράκωσης της δημόσια υγείας.Οι δαπάνες για την παιδεία από το 3,18% το 2009 ως ποσοστό του ΑΕΠ θα φτάσουν στο 2,79% το 2012 [10]. Δηλαδή περίπου 1,4 δις θα θυσιαστούν στον βωμό της “σωτηρίας” των δανειστών μας. Όμως το μάθημα της διαφθοράς μάλλον το έχουμε μάθει αρκετά καλά. Αν δει έτσι κάποιος το Corruption Perceptions Index (με όλα τα όρια του) έχουμε καταλάβει την 80 θέση με βαθμολογία 3.4 [11]. Σε τοπικό επίπεδο (Ευρώπη) είμαστε στην 29η θέση ως διαφθορά. Και σε αυτή την χώρα…θα γίνουν επενδύσεις! Αλλά όταν εκρεμούσε η εκταμίευσή μιας από τις δόσεις “μεταβιβάζονται και περιέρχονται χωρίς αντάλλαγμα στην ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου» (Ταμείο)… την πλήρη κυριότητα, οι κινητές αξίες εταιρειών, μαζί με τα σχετικά δικαιώματα ψήφου, οι οποίες ανήκουν στην κυριότητα του Δημοσίου[12]. Δηλαδή… “Μεταβιβάζονται και περιέρχονται κατά πλήρη κυριότητα και χωρίς αντάλλαγμα στην ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου» (Ταμείο) 92.510.000 μετοχές της εταιρίας ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΠΡΟΓΝΩΣΤΙΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ Α.Ε., κυριότητας του Δημοσίου, οι οποίες αντιστοιχούν σε ποσοστό 29% επί του μετοχικού της κεφαλαίου” ή αν προτιμάτε αυτό….” δ) 5.775.000 μετοχές της εταιρείας ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΛΙΜΕΝΟΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ Α.Ε., οι οποίες αντιστοιχούν σε ποσοστό 23,1 % επί του μετοχικού της κεφαλαίου. ε) 2.348.640 μετοχές της εταιρείας ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΛΙΜΕΝΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ Α.Ε., οι οποίες αντιστοιχούν σε ποσοστό 23,3% επί του μετοχικού της κεφαλαίου. στ) 29.074.500 μετοχές της εταιρείας ΕΤΑΙΡΙΑ ΥΔΡΕΥΣΕΩΣ ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΕΩΣ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΗΣ Α.Ε., οι οποίες αντιστοιχούν σε ποσοστό 27,3% επί του μετοχικού της κεφαλαίου. ζ) 14.520.000 μετοχές της εταιρείας ΕΤΑΙΡΙΑ ΥΔΡΕΥΣΕΩΣ ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΕΩΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ Α.Ε., οι οποίες αντιστοιχούν σε ποσοστό 40% επί του μετοχικού της κεφαλαίου.”Η Ιδεολογική μάχη με την επερχόμενη φεουδαρχία.Αν ρίξουμε μια ματιά στο ευρύτερο πλαίσιο πιστεύω ότι είναι ασφαλές το συμπέρασμα ότι αγαθά που με αγώνες θεωρούνται “κοινωνικά” πλέον έχουν γίνει “πραμάτεια” που θα αγοράσει ένας εξαθλιωμένος οικονομικά λαός. Γιατί αν ακολουθήσουμε πιστά το γράμμα των “δανειστών” μας (άλλη λέξη θα ταίριαζε καλύτερα) σε 1-2 χρόνια με “ανταγωνιστικούς” μισθούς των 200 Ευρώ θα πρέπει να αγοράσουμε φαγητό, φάρμακα, παιδεία και ένα αστυνομικό (περίπου 50 ευρώ και κάτι ψιλά). Όμως -ιδιαίτερα για τοφαγητό- “ξέχασαν” για άλλη μια φορά να πούν ότι οι τιμές καθορίζονται σε διεθνές επίπεδο. Έτσι λόγου χάρη[13], όταν το καλαμπόκι κοστίζει 5,79 δολάρια ανά μπούσελ[14]και του σταριού 231 ευρώ ο τόνος, η τιμή κάθε προϊόντος που θα παραχθεί από αυτά δεν μπορεί να πέσει κάτω από ένα συγκεκριμένο όριο. Αποτέλεσμα θα είναι η πείνα μεγάλου μέρους των λαϊκών στρωμάτων όσο και να φαντάζει (στα μάτια ορισμένων) σαν σενάριο Μεσαιωνικού έργου. Μια μεγάλη χωροδεσποτεία με πεινασμένους, άρρωστους και αμόρφωτους.Επίλογος.Ο Ζαν Ζακ Ρουσσώ (Jean Jacques Rousseau) ήταν Ελβετός φιλόσοφος, συγγραφέας, πολιτικός θεωρητικός, και αυτοδίδακτος συνθέτης στην περίοδο του Διαφωτισμού. Περίπου 300 χρόνια πέρασαν από όταν έγραφε τα κείμενα του [15] όμως μια ρήση του ακόμα και σήμερα αξίζει και να την θυμόμαστε και να την θυμίζουμε…Όταν ο λαός δεν θα ‘χει τίποτα πια να φάει, θα φάει τους πλούσιους.Jean Jacques Rousseau ( 1712-1778 , Γαλλοελβετός φιλόσοφος)[16]Καλό βράδυ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου