Οι σχέσεις Τουρκίας – Συρίας άρχισαν να ξεδιπλώνονται. Έχοντας διατελέσει στενός σύμμαχος του Ασσάντ, η Άγκυρα άρχισε τώρα να ανησυχεί για τις συριακές συγκρούσεις. Μάλιστα τοποθετήθηκε σθεναρά, χαρακτηρίζοντας ως θηριωδία τη καταστολή των διαδηλώσεων από πλευράς του συριακού καθεστώτος. Πρόσφατα, ένας Τούρκος στρατιωτικός διοικητής προειδοποίησε τη Συρία, στη διάρκεια επίσκεψής του στα μεταξύ των δυο χωρών σύνορα. Εν τω μεταξύ, η Δαμασκός έχει τοποθετήσει άρματα μάχης κατά μήκος της συνοριακής γραμμής.....
Αντιδρώντας στις αναταραχές της Συρίας, το ένστικτο του κυβερνώντος ΑΚΡ στην Άγκυρα, είναι να αποφύγει τη διαμάχη, και να επιδιώξει τη δημιουργία μιας ζώνης «μαξιλάρι»μέσα στη Συρία, ώστε να ελεγχθεί το κύμα προσφύγων.
Αν αυτό δεν πετύχει, τότε ίσως η Τουρκία αναλάβει τη πρωτοβουλία αποστέλλοντας στρατεύματα μέσα σε συριακό έδαφος. Μια τέτοια κίνηση, όσο ανθρωπιστικά και αν είναι τα κίνητρά της, θα ανοίξει το κουτί της Πανδώρας.
Αν η συριακή κρίση επεκταθεί στη Τουρκία, η πολιτική αποφυγής ρήξεων του ΑΚΡ θα κινδυνέψει. Αν το καθεστώς Ασσάντ προχωρήσει σε σφαγές στις πόλεις, το ΑΚΡ μπορεί να θελήσει να επέμβει, λαμβάνοντας υπόψη τη δυστυχία των αδελφών Μουσουλμάνων. Σφαγές, σε συνδυασμό με τη κατάρρευση του νόμου και της τάξης στη Συρία, θα κάνουν μια τουρκική εισβολή αναπόφευκτη.
Μια τέτοια τουρκική παρέμβαση θα αλλάξει τα πάντα γύρω από τη Τουρκία που γνωρίζουμε σήμερα. Για παράδειγμα στην εσωτερική πολιτική. Αν και το εκλογικό σώμα είναι μοιρασμένο μεταξύ των οπαδών του ΑΚΡ και των αντιπάλων του, ένας πόλεμος θα ένωνε τον λαό πίσω από το κυβερνών κόμμα και τον πρωθυπουργό Ερντογάν. Παράλληλα θα ενισχύονταν ο ρόλος του κοσμικού στρατού, που έχει χάσει σε επιρροή τα τελευταία χρόνια με αφορμή το αποτυχημένο πραξικόπημα εναντίον της κυβέρνησης. Όσον αφορά στην εξωτερική πολιτική, μια τουρκική επέμβαση στη Συρία θα άλλαζε ριζικά την πολιτική ατζέντα του ΑΚΡ για ολόκληρη τη περιοχή.
Οι στενοί δεσμοί που το ΑΚΡ καλλιέργησε με τη Συρία από το 2002, θα καταρρεύσουν σε περίπτωση εισβολής. Το 1998, η Δαμασκός απαγόρευσε στο Κουρδικό Εργατικό Κόμμα να χρησιμοποιεί τα εδάφη της προκειμένου να πραγματοποιεί τρομοκρατικές επιθέσεις εναντίον της Τουρκίας, επειδή η Άγκυρα την απείλησε με εισβολή. Από τότε, οι Τούρκοι άρχισαν να αποδέχονται ότι η Συρία δεν αποτελεί πηγή αστάθειας, ούτε απειλή, και το μόνο πρόβλημα στη περιοχή είναι το Ισραήλ.
Αυτή η άποψη θα αλλάξει αν η Τουρκία επέμβει στρατιωτικά. Όπως θα αλλάξουν και οι σχέσεις μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ, επανερχόμενες στη δεκαετία του 1990, όταν οι δυο χώρες ενώθηκαν εναντίον της Συρίας που πρόσφερε καταφύγιο σε τρομοκράτες.
Η απόφαση του ΑΚΡ να πιέσει τις τουρκικές ΜΚΟ ώστε να αποστασιοποιηθούν από τη φετινή δραστηριότητα του στολίσκου της Γάζας, σηματοδοτεί την εκ νέου αναγνώριση από πλευράς Άγκυρας, ότι το Ισραήλ μπορεί να αποτελεί έναν πολύτιμο σύμμαχο σε μια ασταθή περιοχή.
Εκτός από τον επαναπροσδιορισμό των σχέσεων Τουρκίας-Συρίας-Ισραήλ, μια επέμβαση της Τουρκίας θα δημιουργούσε απόσταση μεταξύ Άγκυρας και Τεχεράνης, τερματίζοντας τον μήνα του μέλιτος. Η Άγκυρα στηρίζει το Ιράν από την εποχή του πολέμου του Ιράκ, όταν οι δυο χώρες συμμάχησαν αντιδρώντας εναντίον της αμερικανοκίνητης εκστρατείας. Σήμερα είναι σε κόντρα. Οι πολιτικές τους σε σχέση με τη Συρία είναι διαμετρικά αντίθετες. Σε περίπτωση τουρκικής επέμβασης, ο ανταγωνισμός μεταξύ των δυο χωρών για επιρροή στο Ιράκ θα δυσχεράνει περαιτέρω τις αντιθέσεις τους. Μια τέτοια κίνηση θα χειροτερέψει κατά πολύ τις ήδη τεταμένες σχέσεις των δυο κρατών. Παράλληλα, θα αναπτερώσει τις σχέσεις με την Αμερική, που ακόμη δεν επανήλθαν από την εποχή του ιρακινού πολέμου.
Από το 2003, πολλοί είναι οι Τούρκοι που θεωρούν ότι η Αμερική δεν ενδιαφέρεται πλέον για τη χώρα τους, και πως οι δυο χώρες έχουν αντικρουόμενα συμφέροντα στη Μέση Ανατολή. Τώρα όμως βρίσκονται σε κοινή γραμμή. Και οι δυο χώρες αντιδρούν στη καταστολή των Σύριων διαδηλωτών, και φοβούνται για ένα νέο κύμα προσφύγων. Έτσι, η συριακή κρίση οδηγεί τις ΗΠΑ και την Τουρκία στο να συντονίσουν από κοινού τη πολιτική τους στη Μέση Ανατολή, κάτι που είχε να συμβεί εδώ και δέκα χρόνια.
Μια τουρκική επέμβαση στη Συρία, υποστηριζόμενη από την Αμερική, ώστε να τηρηθεί το δόγμα της «ευθύνης να προστατεύουμε», θα αναθέρμαινε τις σχέσεις της με την Αμερική πέραν κάθε προσδοκίας.
S.A.-Hurriyet
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου