“Ενορχηστρωμένες θύελλες”: Ο ρόλος των ΗΠΑ στις “αλυσιδωτές εκρήξεις” σε Τυνησία, Υεμένη και Αίγυπτο

* Ο γνωστός οικονομολόγος και δημοσιογράφος William Engdahl, σε μια αποκαλυπτική συνέντευξή του στο ρωσικό τηλεοπτικό σταθμό Russia Today, σχολιάζει τις αλυσιδωτές εκρήξεις που συντελούνται αυτές τις μέρες στον αραβικό κόσμο, καταδεικνύει το προφανές παρασκήνιο πίσω από αυτές και προειδοποιεί για την άκρως επικίνδυνη φάση στην οποία είναι πολύ πιθανό να εισέλθει η Ευρώπη.

RT: Τις τελευταίες μέρες, μαζικές διαδηλώσεις, εμπνευσμένες από την εξέγερση στην Τυνησία, μεταδόθηκαν σαν αλυσιδωτές εκρήξεις διαδοχικά στην Αίγυπτο, την Υεμένη και την Αλγερία. Δεν είναι λίγοι αυτοί που έκαναν συγκρίσεις με τις “χρωματιστές επαναστάσεις” που είδαμε να γίνονται σε κάποια μετασοβιετικά καθεστώτα. Έχουμε μαζί μας σήμερα τον οικονομολόγο, συγγραφέα και δημοσιογράφο κ. William Engdahl, σε ζωντανή σύνδεση με την Φρανκφούρτη, για να συζητήσουμε ακριβώς αυτό το θέμα, Είναι ο συγγραφέας του βιβλίου “Κυριαρχία πλήρους φάσματος: η δημοκρατία του ολοκληρωτισμού στη Νέα Διεθνή Τάξη”. Είναι τιμή και χαρά μου που σας φιλοξενώ εδώ, στο Russia Today. Ευχαριστώ πολύ που δεχθήκατε την πρόσκλησή μας. Να αρχίσουμε από το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή χιλιάδες συμμετέχουν σε οργανωμένα συλλαλητήρια, πλήθη ανατρέπουν προέδρους… Πιστεύετε ότι υπάρχει κάποια σχέση με αυτά που συμβαίνουν σήμερα με όσα έγιναν πριν από μερικά χρόνια στη Γεωργία, την Ουκρανία και το Τατζικιστάν;
William Engdahl: Δεν τίθεται θέμα. Αυτό που συνέβη στη Γεωργία με την “Επανάσταση των Ρόδων”, ή στην Ουκρανία με την “Πορτοκαλί Επανάσταση” το 2003 με 2004, ήταν μέρος μιας μακροπρόθεσμης στρατηγικής που ενορχηστρώθηκε από το Πεντάγωνο και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ μέσω διαφόρων ΜΚΟ που χρηματοδοτούνται από τις ΗΠΑ, όπως είναι το Freedom House και το National Endowment for Democracy, με σκοπό τότε τη ανατροπή των κυβερνήσεων και τη δημιουργία στη θέση τους φιλονατοϊκών καθεστώτων σε αυτές τις περιοχές της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, ώστε να περικυκλωθεί κυριολεκτικά η Ρωσία.


Αυτό που είδαμε να εκτυλίσσεται πριν από λίγες ημέρες στη Μέση Ανατολή είναι η “Επανάσταση του Γιασεμιού” στην Τυνησία με τον Μπεν Άλι, τον πρόεδρο εκεί, και τώρα στην Αίγυπτο, με τον Μουμπάρακ, έναν ηγέτη που έχει ξεπεράσει τα 80, χώρες όπου προφανώς τα καθεστώτα δεν είναι ακριβώς το πιο σταθερά που υπάρχουν. Έχουμε, λοιπόν, στο φόντο μια πλήρη κρίση σε εξέλιξη, ενώ παράλληλα καταφθάνει το ΔΝΤ και λέει σε αυτές τις χώρες να καταργήσουν τις κρατικές επιδοτήσεις για την σίτιση των οικονομικά ασθενέστερων πολιτών. Έτσι έχουμε, φυσικά, το εκρηκτικό υπόβαθρο για λαϊκές εξεγέρσεις, ενώ στην καρδιά όλης αυτής της δραστηριότητας βλέπουμε να υπάρχουν αμερικανικές ΜΚΟ με διεθνή δράση, όπως το Freedom House, που εκπαιδεύουν ακτιβιστές στα συνδικάτα και διάφορους άλλους οργανισμούς ώστε να απαιτούν δημοκρατία, να απαιτούν ανθρώπινα δικαιώματα και ούτω καθεξής.
RT: Οπότε, για να γίνουμε πιό σαφείς, μιλάτε για τις ΜΚΟ και άλλες επιρροές. Μας λέτε δηλαδή, ουσιαστικά, ότι, όπως ακριβώς είδαμε και στις “χρωματιστές επαναστάσεις” να υπάρχει σαφώς αμερικανικός “δάκτυλος”, έτσι ακριβώς και σήμερα υπάρχει ένας αμερικανικός “δάκτυλος” πίσω από όσα βλέπουμε να εκτυλίσσονται αυτή τη στιγμή, πίσω από τις ταραχές στην Υεμένη, την Αίγυπτο, την Τυνησία και τις άλλες χώρες της…
Engdahl: Ακριβώς. Αυτό είναι βέβαιο. Δεν έχουμε παρά να πάμε λίγο πίσω, στο 2004, όταν η Κοντολίζα Ράις μιλούσε για τη “Νέα Μέση Ανατολή”, που νωρίτερα ονομαζόταν “Ευρύτερη Μέση Ανατολή”. Αναφέρομαι σε μια μεγάλη στρατηγική που προωθούνταν όχι μόνο από την κυβέρνηση Μπους, αλλά και το αμερικανικό Πεντάγωνο για περισσότερο από δύο δεκαετίες, τρεις δεκαετίες για την ακρίβεια, από την εποχή του Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι στη θέση σύμβουλου του προέδρου Κάρτερ για θέματα ασφαλείας, όταν μίλησε για πρώτη φορά για ένα “μουσουλμανικό τόξο κρίσεων” που θα δημιουργούσε ένα ασφυκτικό κλοιό γύρω από τη Ρωσία (ή μάλλον τη Σοβιετική Ένωση, εκείνη την εποχή). Και πιστεύω ότι σήμερα βλέπουμε, σε ευρύτερη και πιο εντατική κλίμακα, μια επανάληψη αυτής της πολιτικής, αυτό που κάποιοι σήμερα στην Ουάσιγκτον αποκαλούν “διαδικασία δημιουργικής καταστροφής”, ένα απότομο τίναγμα της σκακιέρας προς τα επάνω, που θα δημιουργήσει θραύσματα σε όλη την περιοχή. Τα κομμάτια θα ξαναπέσουν πάνω στην σκακιέρα, αλλά θα είναι ομαδοποιημένα διαφορετικά, σε νέους σχηματισμούς. Επιδιώκουν ένα ανασχηματισμό αξόνων επιρροής που προηγουμένως είχαν προσανατολισμό προς την Δυτική Ευρώπη, προς την Κίνα ή την Κεντρική Ασία.
RT: Συγγνώμη που πρέπει να σας διακόψω, κ. καθηγητά. Δεν έχουμε πολύ χρόνο… Μας λέτε, λοιπόν, ότι αναδιοργανώνουν αυτούς τους άξονες επιρροής. Ωστόσο, όπως είδαμε με αυτές τις “χρωματιστές ανακατατάξεις” στο μετασοβιετικό χώρο, στην πραγματικότητα οι μετατάξεις αυτές δεν υπήρξαν επιτυχείς. Κάνω λάθος; Τι προβλέπετε λοιπόν; Αν δούμε όντως μια αλλαγή καθεστώτων – προφανώς είδαμε ήδη μια τέτοια αλλαγή στην Τυνησία – αλλά αν υπάρξει μια αλλαγή στην Αίγυπτο ή την Υεμένη, θα δούμε μια παρόμοια κρίση; Θα δούμε πολιτικές αναταραχές στις χώρες αυτές στο μέλλον;
Engdahl: Είναι ιδιαίτερα δύσκολο να γίνουν προβλέψεις στη συγκεκριμένη φάση που βρισκόμαστε. Πιστεύω ότι η αστάθεια μπορεί να έχει τρομακτικές εν δυνάμει συνέπειες για την ίδια την Ευρώπη, όπου υπάρχει μεγάλος αριθμός μουσουλμάνων μεταναστών από τη Βόρεια Αφρική, στη Γαλλία και σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Αν όλα αυτά συνεχιστούν – και όλα δείχνουν ότι θα συνεχιστούν – τότε μέσα στις προσεχείς βδομάδες θα εισέλθουμε σε μια εξαιρετικά ταραχώδη φάση, που θα είναι καθοριστική τόσο για την υπόσταση της ίδιας της Ευρώπης όσο και για την πολιτική σταθερότητα που είναι το απαραίτητο υπόβαθρο για την οικονομική ανάπτυξη. Θεωρώ, επομένως, ότι όλα αυτά δεν ωφελούν καμμία χώρα της Δυτικής Ευρώπης. Ωφελούν, πιθανόν, ορισμένα άτομα στην Ουάσιγκτον, τα οποία επιδιώκουν να επωφεληθούν από αυτή την αστάθεια.
RT: Μια τελευταία παρατήρηση πριν κλείσουμε. Αυτές οι επαναστάσεις, καθοδηγούμενες από τους λαούς (και όχι κατ’ ανάγκην πολιτικούς από το συμβατικό πολιτικό φάσμα) και φυσικά από τα κοινωνικά μέσα μαζικής ενημέρωσης (ιστολόγια του διαδικτύου) φαίνεται να επηρεάζουν επίσης όλες αυτές τις εξελίξεις. Είναι όντως έτσι τα πράγματα;
Engdahl: Σαφώς όχι. Εσείς λέτε “καθοδηγούμενες από τους λαούς …” , αλλά αν κοιτάξουμε πιο προσεκτικά, θα δούμε ότι οι αποκαλούμενοι από τα ΜΜΕ “λαοί” που ηγούνται αυτών των κινημάτων είναι ομάδες εκπαιδευμένες και με συγκεκριμένες εντολές. Και είναι εκπαιδευμένες από τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, ακριβώς όπως έγινε με την “Πορτοκαλί Επανάσταση” στην Ουκρανία ή την “Επανάσταση των Ρόδων” με τον Σαακασβίλι στη Γεωργία. Και ξέρετε, δεν πρόκειται για αυθόρμητες εκρήξεις. Δεν ξέρω για τις λεγόμενες “αυτοκατεδαφίσεις” και τι μπορεί να σήμαιναν, αλλά σίγουρα το μεγαλύτερο μέρος αυτών των εκρήξεων φαίνεται να είναι πολύ προσεκτικά ενορχηστρωμένο. Πρόκειται για την εφαρμογή της τεχνικής που τελειοποιήθηκε με βάση την “μη βίαιη επανάσταση” του Τζην Σαρπ στο Albert Einstein Institute στο Καίμπριτζ της Μασαχουσέτης πριν από μερικά χρόνια, καθώς και στο Rand Corporation. Αναφέρομαι σε πολύ εξελιγμένα μοντέλα που δοκιμάστηκαν στο Ιράν πριν από ένα έτος περίπου – χωρίς επιτυχία, καθώς οι Ιρανοί τα έθεσαν υπό έλεγχο – αλλά είναι το ίδιο “αποτύπωμα” που είδαμε στη Σερβία με την απομάκρυνση του Μιλόσεβιτς.
RT: Ας βάλουμε μια τελεία εδώ. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ. Ο καθηγητής William Engdahl, συγγραφέας του βιβλίου “Κυριαρχία πλήρους φάσματος: η δημοκρατία του ολοκληρωτισμού στη Νέα Διεθνή Τάξη”, ήταν μαζί μας ζωντανά από τη Φρανκφούρτη. Σας ευχαριστούμε πολύ για το χρόνο που μας διαθέσατε.
Engdahl: Και εγώ σας ευχαριστώ.





Πηγή: http://kostasxan.blogspot.com/2011/02/blog-post_3032.html