Για το ζήτημα του “ντοκυμαντέρ” του ΣΚΑΙ 1821, έχουν ήδη χυθεί πολλοί τόνοι μελάνι. Για το εάν είναι ιστορικά ακριβές, για το ποιόν βολεύει η απόδοση της ιστορικής εκείνης περιόδου του λαού μας, υπό το πρίσμα της ρεπούσειας αντίληψης της ιστορίας και ούτω καθ' εξής. Για το εάν ήταν άγιοι ή όχι οι ήρωες του 1821 και για το εάν ακόμη και αν δεν ήταν άγιοι, εάν αγιοποιήθηκαν μέσω των θυσιών τους, στα μάτια τουλάχιστον των απογόνων τους. Η δήθεν “αντικειμενική” θεώρηση της ιστορίας φαίνεται να πετυχαίνει ακριβώς το αντίθετο από αυτό που ήλπιζε. Αντί να κάνει τους Έλληνες “χλιαρούς” έναντι του γένους τους, προκαλεί ισχυρά αισθήματα αντιδράσεων.
Αυτά όμως έχουν ήδη συζητηθεί. Αυτό που μας ενδιαφέρει στο σημερινό κείμενο, είναι τα απότοκα του συγκεκριμένου ντοκυμαντέρ και ιδιαίτερα η περίπτωση του ανθρώπου, που λόγω της προσωπικής του τάσης για “δημοσιότητα” μετατράπηκε σε επίκεντρο της σύγκρουσης αυτών που είναι υπέρ και αυτών που είναι κατά του ντοκυμαντέρ.
Ο λόγος για τον συγγραφέα Πέτρο Τατσόπουλο. Το πρόσωπο του βρέθηκε στο επίκεντρο, όπως είπαμε μάλλον διότι αυτός επιλέχθηκε ως πρόσωπο από το κανάλι, για να προωθήσει την σειρά στα διάφορα lifestyle έντυπα. Πρέπει να ομολογήσω, ότι και εμένα προσωπικά η πρώτη μου επαφή με το “1821” ήταν μέσω μιας συνέντευξης που έδωσε ο κ. Τατσόπουλος σε ένα περιοδικό ευρείας κυκλοφορίας και στο οποίο έκανε μια περίληψη, του τρόπου με τον οποίο θα αντιμετωπιζόταν η σειρά. Σαφώς και ο κ. Βερέμης έχει πολύ πιο σοβαρό και βαρύνοντα λόγο στο περιεχόμενό της.
Όμως ήταν ο κ. Τατσόπουλος που επέλεξε να την προβάλλει και να την υπερασπιστεί δημοσίως. Ως εκ τούτου, δέχθηκε και τις αντιδράσεις μιας μεγάλης μερίδας του κόσμου. Κάτι λογικό και αναμενόμενο, για όποιον είναι διατεθειμένος να εκτεθεί στην δημόσια σφαίρα.
Αντέδρασε όμως με τον πλέον προκλητικό τρόπο. Αντί να αντιμετωπίσει σιωπηρά, με επιχειρήματα ή ακόμη και με θυμό την όλη κατάσταση επεδόθη - μέσω της προσωπικής του σελίδας σε γνωστή ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης (facebook) σε μια άνευ προηγουμένου αλαζονική, σαρκαστική και γεμάτη προσβολή αντιμετώπιση οποιουδήποτε τολμούσε να του εκφράσει τις αντιρρήσεις του. Αντιθέτως με τα όσα ισχυρίζεται ο ίδιος είναι πλέον κοινό κτήμα όλων, ότι τέτοιες σελίδες κοινωνικής δικτύωσης δεν είναι προσωπικός αλλά δημόσιος χώρος. Το “αστείο” με τον Κολοκοτρώνη δεν ήταν το μοναδικό σφάλμα του κ. Τατσόπουλου.
Προηγήθηκαν πολλά ακόμη. Ασύστολες προσβολές κατά όποιου δεν δέχεται τις θεωρήσεις του κ. Τατσόπουλου, ειρωνικοί διάλογοι ακόμη και με τον κ. Βαλλιανάτο περί ... λιωσίματος φασιστικών κατσαρίδων, όπου τις συναντάει και ούτω καθ' εξής. Οι διάλογοι υπάρχουν εδώ και καιρό στο διαδίκτυο.
Όταν το θέμα πήρε διαστάσεις και ο κ. Τατσόπουλος συγκέντρωσε επάνω του την οργή ολόκληρης της ελληνικής κοινωνίας, αρχικά προσπάθησε να δικαιολογηθεί και μετά να αυτοθυματοποιηθεί, μέσω των καταγγελιών του για “απειλές” και ούτω καθ' εξής. Αυτό μπορεί να χαρακτηρίζει προσωπικά τον κ. Τατσόπουλο ως... φαφλατά, αφού από την μία είναι “κυνηγός” και το φωνάζει δυνατά, ενώ από την άλλη φοβάται και σπεύδει να καταγγείλει τις φοβίες του. Αποτελεί όμως και μια από τις ατραπούς στις οποίες κινείται σήμερα το πολιτικά ορθό σύστημα. Μία κοινωνία ολόκληρη που αντέδρασε μεταβάλλεται σε “εν δυνάμη θύτης” ενός εγκλήματος που ποτέ δεν έχει γίνει. Γιατί αυτό ακριβώς κάνει το σύστημα. Μεταβάλλει όλους αυτούς που αντέδρασαν σε ... πιθανούς εγκληματίες.
Στην προσπάθειά του ο κ. Τατσόπουλος να δείξει ότι έχει “υπερκομματική στήριξη” σε συνέντευξή του, ανέφερε ότι τον πήρε τηλέφωνο για συμπαράσταση ο κ. Αβραμόπουλος. Προφανώς ήθελε να περιθωριοποιήσει ακόμη περισσότερο αυτούς που αντιδρούσαν. Ο – Αρκάς μην το ξεχνάμε - κ. Αβραμόπουλος δέχτηκε σκληρή κριτική, χτες όταν κυκλοφόρησε το θέμα.
Έτσι από το γραφείο του, στάλθηκε το εξής μήνυμα, το οποίο αν μη τι άλλο εκθέτει τον κ. Τατσόπουλο ακόμη παραπάνω: «Πριν από δέκα ημέρες, ο κ. Αβραμόπουλος επικοινώνησε με τον κ. Τατσόπουλο τηλεφωνικά, με σκοπό να ενημερωθεί για κάποιες πτυχές των όσων δημόσια είχαν αναφερθεί σε πρωινή συζήτηση στον τηλεοπτικό σταθμό Σκάι. Στη συζήτηση διευκρινίστηκαν κάποια σημεία, που όπως διεπιστώθη, ήσαν αποτέλεσμα μιας προσωπικής αλληλογραφίας στο facebook και δεν αντανακλούσαν τις ιστορικές και επιστημονικές απόψεις του συγγραφέα. Και εκεί έκλεισε το θέμα».
Τα συμπεράσματα δικά σας!
Δημήτρης Παπαγεωργίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου