Εξαπλώνεται η φωτιά της εξέγερσης στον ισλαμικό κόσμο

Δύο άνθρωποι σκοτώθηκαν και δεκάδες τραυματίστηκαν στη διάρκεια της νύχτας στο Μπαχρέιν, όταν δυνάμεις ασφαλείας προχώρησαν σε ευρεία επιχείρηση για να απομακρύνουν τους διαδηλωτές που είχαν συγκεντρωθεί σε κεντρική πλατεία στην πρωτεύουσα Μανάμα σε μία εξέγερση που δείχνει ότι τώρα που άναψε η φωτιά στον ισλαμικό κόσμο, ότι είναι να καεί, θα καεί... Οι διαδηλωτές συγκρούστηκαν με αστυνομικούς που απάντησαν με πλαστικές σφαίρες και χρήση δακρυγόνων. Σύμφωνα με το Reuters, λίγες ώρες αφού οι διαδηλωτές είχαν αποχωρήσει, περισσότερα από 50 τεθωρακισμένα οχήματα εμφανίστηκαν στο κέντρο της Μανάμα. Αυτόπτες μάρτυρες ανέφεραν, επίσης, ότι άρματα μάχης καθώς και πολλά στρατιωτικά φορτηγά και ασθενοφόρα βρίσκονται παρατεταγμένα σε αυτοκινητόδρομο στο κέντρο της πρωτεύουσας. Η αντιπολίτευση κάνει λόγο για «τρομοκρατική επίθεση», που «στόχο είχε να υπάρξουν νεκροί». Ο σεΐχης Αλί Σαλμάν, επικεφαλής του σιιτικού συνασπισμού Αλ Ουεφάκ που κατέχει τις 18 από τις 40 έδρες του Κοινοβουλίου, δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ότι οι δυνάμεις ασφαλείας επιτέθηκαν «χωρίς να υπάρξει πρόκληση» από τους διαδηλωτές. Τόνισε, επίσης, ότι η επίθεση των δυνάμεων ασφαλείας κατά των διαδηλωτών θα έχει «καταστροφικές συνέπειες για την σταθερότητα του Μπαχρέιν». Σε ανακοίνωση που μεταδόθηκε από το επίσημο πρακτορείο BNA ο εκπρόσωπος Τύπου του υπουργείου Εσωτερικών του Μπαχρέιν, ο στρατηγός Τάρεκ αλ Χάσαν, δήλωσε ότι «οι δυνάμεις ασφαλείας εκκένωσαν την πλατεία του (...) αφού εξάντλησαν όλες τις πιθανότητες διαλόγου» με τους διαδηλωτές. «Εκατοντάδες εγκατέλειψαν από μόνοι τους την πλατεία, ενώ άλλοι αρνήθηκαν να συμμορφωθούν με το νόμο, γεγονός που έκανε απαραίτητη την επέμβαση προκειμένου να διαλυθούν» πρόσθεσε. Οι νεκροί από την έναρξη των ταραχών ανέρχονται σε τέσσερις. Οι κινητοποιήσεις διοργανώθηκαν μέσω του Facebook, όταν νεαροί κάλεσαν σε διαδηλώσεις για να ζητήσουν πολιτικές και κοινωνικές μεταρρυθμίσεις, ακολουθώντας το παράδειγμα της Τυνησίας και της Αιγύπτου. Οι ΗΠΑ κάλεσαν τις αρχές του Μπαχρέιν και τους διαδηλωτές «να μην καταφύγουν στη βία», ενώ και η Βρετανία εξέφρασε την «ανησυχία» της για την κατάσταση στη χώρα. Η σιιτική πλειοψηφία σε αυτό το βασίλειο που κυβερνάται από μία σουνιτική δυναστεία θεωρεί ότι είναι θύμα διακρίσεων στον εργασιακό τομέα, αλλά και στον τομέα κοινωνικών παροχών και των δημόσιων υπηρεσιών. Η φτώχεια, οι χαμηλοί μισθοί και οι διακρίσεις αποτελούν τις κύριες αιτίες των διαμαρτυριών Σε αυτό το µικρό εµιράτο, που δεν έχει τον πετρελαϊκό πλούτο των γειτόνων του, διεκδικεί όµως τον τίτλο του παγκόσµιου ισλαµικού τραπεζικού κέντρου, ενώ αποτελεί και την έδρα του ΠέµπτουΑµερικανικού Στόλου, η σιιτική πλειοψηφία κυβερνάται από τη σουνιτική µειοψηφία, µε επικεφαλής τη βασιλική οικογένεια. Φτώχεια, υψηλή ανεργία και κυβερνητικές προσπάθειες χορήγησης της υπηκοότητας σε αλλοδαπούς σουνίτες ώστε να αλλάξει η δηµογραφική αναλογία συντηρούν τη σιιτική δυσφορία. Η εςξέγερση στο Μπαχρέιν ξεκίνησε τη ∆ευτέρα. Ενας 21χρονος διαδηλωτής, ο Αλί Αµπντουλάντι Μουσάιµα,σκοτώθηκε σε συγκρούσεις µετις δυνάµεις ασφαλείας στοσιιτικό χωριό Ντίγια, στα περίχωρα της Μανάµα. Χθες το πρωί, περίπου 2.000 άνθρωποι θέλησαν να συνοδεύσουν τη σορό του από το νεκροτοµείο µέχρι το σπίτι του, ώστε να προχωρήσει το σιιτικό τελετουργικό. Κατέληξε να σκοτωθεί ακόµα ένας διαδηλωτής, ο Φαντέλ Σαλµάν Ματρούκ. Σε τηλεοπτικό του διάγγελµα, ο βασιλιάς εξέφρασε προσωπικά τα συλλυπητήριά του στις οικογένειες τωνθυµάτων,υποσχέθηκενα διερευνηθούν εις βάθος τα«θλιβερά συµβάντα».Αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό.Ο σιιτικόςσυνασπισµός Ουέφακ, που κατέχει τις18 από τις 40 έδρες του Κοινοβουλίου, ανακοίνωσε πως αναστέλλει τη συµµετοχή του στο σώµα.  Και χιλιάδες σιίτες διαδηλωτές άρχισαν να κατευθύνονται προς το κέντρο της Μανάµα.Φτάνοντας στονκυκλικό κόµβο Περλ (Μαργαριτάρι), βρήκαν τη δική τους «Πλατεία Ταχρίρ». Τονµετονόµασαν σε «Πλατεία του Εθνους», έστησαν σκηνές και δήλωσαν αποφασισµένοι να παραµείνουν έως ότουδικαιωθούν. «Ο λαός θέλει τηνπτώση του καθεστώτος!», φώναζαν. Στην πραγµατικότητα δεν επιθυµούν να ανατρέψουν τη βασιλική οικογένεια, βασικά τους αιτήµατα είναι η αποποµπή του πρωθυπουργού – θείου του βασιλιά – το τέλος των διακρίσεων εις βάρος τους, η απελευθέρωση όλων των πολιτικών κρατουµένων και η τροποποίηση του Συντάγµατος, «ώστε να υπάρξει κυβέρνηση απότον λαό και όχι από την οικογένεια Χαλίφα».