|
|
Ο ένας μετά τον άλλο οι ευρωπαίοι ηγέτες –πλην της Ελλάδας φυσικά- αποκηρύσσουν ένα από τα κύρια δόγματα της παγκοσμιοποίησης αυτό του κρατικού πολυπολιτισμού. Τελευταίο παράδειγμα ο πρόεδρος της Γαλλίας Nicolas Sarkozy ο οποίος δήλωσε πως δεν θέλει τους ανθρώπους –εννοώντας τους μουσουλμάνους- να προσεύχονται επιδεικτικά στους δρόμους.
Το δόγμα του κρατικού πολυπολιτισμού φαίνεται από αρχίσει να ξηλώνεται απ΄άκρου εις άκρον στην Ευρώπη με την καγκελάριο της Γερμανίας να είναι από τις πρώτες φωνές που αρνήθηκαν την επιβολή του συγκεκριμένου δόγματος, όταν είπε «πως η συγκεκριμένη προσέγγιση έχει αποτύχει πλήρως».
Τη σειρά πήρε στη συνέχεια ο Βρετανός πρωθυπουργός David Cameron ο οποίος μεταξύ άλλων είχε δηλώσει «Αποτύχαμε να δημιουργήσουμε ένα όραμα για το μέλλον στην κοινωνία μέσα στο οποίο θα ήθελαν –σ.σ. οι μουσουλμάνοι- να ανήκουν»., ενώ ο Sarkozy είπε επιπρόσθετα «η απάντησή μου είναι ναι, είναι καθαρά μια αποτυχία».
Το μέλος του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου και αντιπρόεδρος του κοινοβουλίου για θέματα εξωτερικής πολιτικής Fiorello Provera δηλώνει και η Ιταλία αντιμετωπίζει το ίδιο πρόβλημα γιατί οι μετανάστες δεν θέλουν να ζήσουν σύμφωνα με τους κανόνες της χώρας. Το δόγμα της ανοχής έχει νόημα συνεχίζει ο Provera μόνο στην περίπτωση αν όλοι ακολουθούν τους ίδιους νόμους και κανόνες: «Οι μετανάστες στην Ιταλία μπορούν να γίνουν κοινωνικά αποδεκτοί μόνο εάν δεχτούν να ακολουθήσουν τους κανόνες, τους νόμους και τις τοπικ΄λες παραδόσεις. Είναι εύκολο να ανεχτείς κάποιον που ακολουθεί τους κανόνες αυτούς. Εάν όμως θέλουν να ζήσουν κάτω από τους δικούς του νόμους στη δική μας χώρα τότε είναι πολύ δύσκολο να γίνουν αποδεκτοί από τους ιταλούς».
Οι ηγέτες των –σοβαρών- κρατών μόλις τώρα αναγνωρίζουν αυτό που διάφοροι ειδικοί στο θέμα της μετανάστευσης λένε εδώ και καιρό, όπως ο Δανός αξιωματούχος υπεύθυνος για θέματα μετανάστευσης Arnold Mengelkoch «Ο πολυπολιτισμός μπορεί να δουλέψει μόνο στην περίπτωση που όσοι έρχονται στη χώρα έχουν δουλειά, έχουν τους δικούς τους οικονομικούς πόρους και νιώθουν υπεύθυνοι για την τοπική τους κοινωνία. Σε αντίθετη περίπτωση είναι απλά άνεργοι που οδηγούνται σε μια παθητική ζωή η οποία στηρίζεται στα κοινωνικά βοηθήματα». Αυτά τουλάχιστον για τη Δανία γιατί στην Ελλάδα ο δρόμος λέγεται εγκληματικότητα και ριζοσπαστικοποίηση σε ότι αφορά τη θρησκευτική τους φύση.
Στη Δανία τουλάχιστον 500.000 μετανάστες οι οποίοι συνιστούν το 10% του συνολικού πληθυσμού της χώρας που ανέρχεται στα 5,557,709 άτομα, και το γεγονός έχει θορυβήσει τη συγκεκριμένη χώρα. Στην Odense για παράδειγμα γενέτειρα του διάσημου Δανού παραμυθά Hans Christian Andersen τα επεισόδια μεταξύ Δανών και Σομαλών και Παλαιστινίων μεταναστών έχουν γίνει πια καθημερινά φέρνοντας την ήσυχη αυτή κοινότητα της Δανίας στα πρόθυρά της αγανάχτησης. Το μέλος του δημοτικού συμβουλίου της πόλης Alex Ahrendtsen είναι πολύ πιο ευθύς στην αντιμετώπιση του προβλήματος: «Εάν πάρουμε τους 200 αυτούς ταραξίες και τους σκορπίσουμε στην πόλη με τη βοήθεια της αστυνομίας και στη συνέχεια τους διώξουμε έξω από τη χώρα τότε δε θα έχουμε προβλήματα».
Αν και στην Ευρώπη έχει ξεκινήσει η αφύπνιση κατά του φασιστικού νεοταξικού δόγματος της εξαναγκαστικής ανοχής και του επιβαλλομένου κρατικού πολυπολιτισμού, στην Ελλάδα η κατάσταση περιγράφεται ως τραγική. Η χώρα κατέχοντας ένα –ακόμη- αρνητικό ρεκόρ με τα 1,8 εκατομμύρια μεταναστών που ζουν στη χώρα, αποτέλεσμα συγκεκριμένης κυβερνητικής γραμμής και προπαγάνδας, και ευρισκόμενη ταυτόχρονα στο χάος της οικονομικής της κρίσης, έχει καταστήσει την ελληνική κοινωνία όμηρο των καιρών. Το δυστυχέστερο όμως όλων είναι πως αυτή η κατάσταση όχι μόνο θα επιδεινωθεί, αντίθετα θα μετατραπεί σε καταλύτη ενάντια στην κοινωνική συνοχή με αποτέλεσμα την εξάρθρωση του παρόντος κοινωνικού ιστού. Και επειδή λύση δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα, εξαιτίας του νέου κοινωνικού μοντέλου που προωθείται από το παρών καθεστώς, καλό θα είναι η ελληνική κοινωνία να προετοιμαστεί τουλάχιστον για τις επιπτώσεις από την μετάλλαξη αυτή, καθώς δεν θα μπορέσει στο τέλος να την αποφύγει.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr |
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου