Η εφημερίδα Kansas City Star έχει ένα κύριο άρθρο που παρομοιάζει τη σημαία των αποκεντρωμένων, παραδοσιακών Αμερικάνικων πολιτειών της Συνομοσπονδίας (του Νότου), με το αυτοκρατορικό, κεντρικό και υπερ-μοντερνιστικό ναζιστικό καθεστώς. Από το σύντομο, συγκεχυμένο άρθρο είναι δύσκολο να βγάλει κάποιος νόημα, προφανώς γιατί κάπως έτσι μπερδεμένο είναι και το μυαλό του συγγραφέα του. Ο Εβραίος συγγραφέας, Marvin Goodman, μιλάει για τα ‘συναισθήματά του’ όταν βλέπει το ναζιστικό σύμβολο, λέγοντας ότι γίνεται μέχρι και ‘βίαιος’ με την όψη του. Αλλά δεν εξηγεί πώς οι δύο αυτές εντελώς διαφορετικές κυβερνήσεις (των Νοτίων και του Ναζιστικού καθεστώτος) έμοιαζαν τόσο πολύ μεταξύ τους. Δεν καταφέρνει να κάνει κάποια σύγκριση μεταξύ των Νοτίων και των Ναζί. Απλά μας δηλώνει ότι είναι όμοιοι. Και υποτίθεται ότι, προφανώς, πρέπει να τον πιστέψουμε.
Το θέμα είναι ότι ο Αδόλφος Χίτλερ τόνιζε συνεχώς την ενοποίηση του γερμανικού λαού και μιλούσε εναντίον της τοπικής αυτονομίας και των δικαιωμάτων των κρατών μελών. Από αυτή την άποψη ο Χίτλερ ήταν πολύ πιο κοντά στον Αβραάμ Λίνκολν, παρά στον πρόεδρο της Συνομοσπονδίας, Jefferson Davis. Εισέβαλε στις ξένες χώρες που ήταν γύρω του και να αντιμετώπισε τους κατακτημένους ανθρώπους σαν σκλάβους σε ορισμένες περιπτώσεις. Διέπραξε γενοκτονίες εναντίον ολόκληρων κοινοτήτων ανθρώπων. Αν και προερχόταν από καθολική οικογένεια, είχε αντι-χριστιανική ιδεολογία και αισθήματα και προσπάθησε να αντικαταστήσει την εκκλησία με μία ναζιστική εκκλησία που δίδασκε τις αξίες του.


Είναι επίσης ειρωνικό ότι ένας Εβραίος ισχυρίζεται ότι οι Νότιοι και οι Ναζί έμοιαζαν. Αν ήξερε κάτι παραπάνω από ιστορία θα ήξερε ότι ο Judah Benjamin ήταν ο πρώτος Εβραίος μέλος του υπουργικού συμβουλίου σε μια κυβέρνηση της Βόρειας Αμερικής. Ο Benjamin ήταν ένας από τους κορυφαίους πολιτικούς της Συνομοσπονδίας, κατέχοντας τρεις διαφορετικές θέσεις σε υπουργικό συμβούλιο. Στην πραγματικότητα, ο ανεξάρτητος Νότος είχε μια ακμάζουσα εβραϊκή κοινότητα που είχε γίνει δεκτή, και είχε καλά ενσωματωθεί και δεν αντιμετωπίζονταν καθόλου, όπως οι Εβραίοι στην Ευρώπη υπό το ναζιστικό καθεστώς.

Στην πραγματικότητα, οι ΗΠΑ επιδίδονταν στην σκόπιμη γενοκτονία των Ινδιάνων της Αμερικής, ενώ ο Νότος συμμάχησε με τους Ινδιάνους και τους δέχτηκε στα ανώτερα κλιμάκια του στρατού της συνομοσπονδίας. Οι Βόρειοι Ρεπουμπλικάνοι ήθελαν να διατηρήσουν τη δουλεία έξω από τις βόρειο-δυτικές πολιτείες κυρίως γιατί ήθελαν να κρατήσουν αυτές τις περιοχές ολοκληρωτικά ‘λευκές’.
Η προπαγάνδα τους εκείνης της εποχής, και ακόμη η πλατφόρμα του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος και η ρητορική που χρησιμοποιήθηκε από τον Αβραάμ Λίνκολν το επιβεβαιώνουν. Απλά κοιτάξτε στο πώς συμπεριφέρθηκαν στους μαύρους στις πόλεις των Βορείων και θα καταλάβετε γρήγορα ότι η Ένωση (Βοράς) δεν ήταν μια δύναμη που υπερασπιζόταν την ‘ισότητα’, ήταν φιλική με τους μαύρους και αγωνιζόταν για τη δικαιοσύνη και καλό του κόσμου, όπως η προπαγάνδα τους σήμερα τους απεικονίζει συχνά. Ούτε ήταν ο Νότος ένας σατανικός μπαμπούλας που συμμάχησε με τις δυνάμεις του σκότους και ποθούσε την παγκόσμια κυριαρχία, καθώς ο κ. Γκούντμαν θέλει να μας κάνει να πιστεύουμε.

Τάδε έφη Αβραάμ Λίνκολν! (18 Σεπτεμβρίου 1858, πριν ξεσπάει ο «εμφύλιος πόλεμος»).
ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου