Γράφει ο Νίκος Χριστοδουλόπουλος
Μετά τη συνεχόμενη και ανηλεή «επίθεση» επί των μισθών και συντάξεων, μετά τον βομβαρδισμό με φόρους, χαράτσια, τέλη ειδικά και μη, εισφορές, αυξήσεις τιμολογίων ΔΕΚΟ κλπ, επί των υπηκόων αυτής της χώρας, μετά την συνεχή χρηματοδότηση του τραπεζιτικού συστήματος για τη διάσωσή του, τα μόνα που έμειναν ανέπαφα είναι τα δάνεια των οφειλετών προς τις τράπεζες.
Και δεν αναφέρομαι στους κακοπληρωτές αλλά στους νοικοκύρηδες έλληνες και ελληνίδες που με βάση τις οποιεσδήποτε αποδοχές που είχαν στην προμνημονιακή εποχή, είχαν προγραμματίσει τη ζωή τους κατά τέτοιο τρόπο που ανταποκρίνονταν στις περιστάσεις και ήσαν συνεπείς προς τις υποχρεώσεις τους.
Ήλθε όμως αρχικά το ΠΑΣΟΚ και το ΛΑ.Ο.Σ. που έφεραν το ΜΝΗΜΟΝΙΟ 1 και ακολούθησε και η ΝΔ που έφεραν την ΤΡΟΙΚΑ και επέβαλε, κατά πως λένε, μέτρα οικονομικά. Και από τα μέτρα που επέβαλαν τα μόνα που εφαρμόσθηκαν άμεσα και σε πολλές περιπτώσεις και με αναδρομική ισχύ, ήταν οι περικοπές μισθών και συντάξεων και φόρους, με σκοπό να φθάσουν οι αποδοχές των πάσης φύσεως εργαζομένων είτε στο δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα στα επίπεδα των γειτονικών μας χωρών, (Βουλγαρίας, Σκοπίων, Αλβανίας κλπ) ή Λεττονίας, προκειμένου κατά πως λένε πάλι, να γίνουμε ανταγωνιστικοί. Και αυτό είναι εντελώς απαράδεκτο και λογικό, διότι :
1ον. Δεν ξεκινήσαμε από την ίδια αφετηρία, όσο αφορά στο βιοτικό μας επίπεδο με όλους αυτούς τους λαούς.
2ον. Η δημοκρατία σε αυτά τα κράτη ήταν ανύπαρκτη και σχεδόν οι λαοί ζούσαν μέσα στη μιζέρια και τη φτώχεια και λάμβαναν μέχρι πρότινος κουπόνια αντί μισθού αλλά παρόλα αυτά κατάφεραν να ανεβάσουν το βιοτικό τους επίπεδο και να επιδιώκουν να το ανεβάσουν και άλλο ακόμη.
Σε αντίθεση, εμείς είχαμε ένα κράτος που ξεκίνησε την μεταπολιτευτική του ζωή μετά το καλοκαίρι του 1974, με μηδενικό χρέος, το οποίο επί σειρά ετών και ειδικά μετά το 1981 και την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, εκτοξεύθηκε στα ύψη και κατέστη μη βιώσιμο.
Είχαμε βιομηχανία και αγροτική παραγωγή και κτηνοτροφία αλλά με τις πολιτικές των τελευταίων ετών όχι μόνο τα καταστρέψανε όλα, αλλά έκαναν και τους έλληνες να ψάχνουν να βρουν τρόπο εύκολου πλουτισμού και τεχνητής ευμάρειας που με την ανοχή της πολιτείας, οι τράπεζες τους παρότρυναν για εύκολη και άμεση δανειοδότηση είτε για αγορά κατοικίας με χρηματοδότηση μέχρι και του 100% της εμπορικής αξίας του ακινήτου είτε για καταναλωτικά δάνεια, εορτοδάνεια, διακοποδάνεια, δάνεια για την αγορά πολυτελούς αυτοκινήτου κλπ
Ποιος επενέβη κατά το παρελθόν να βάλει κάποιο φρένο σε όλα αυτά; Απολύτως κανείς. Ούτε καν η Τράπεζα της Ελλάδος, ούτε οι κυβερνήσεις ούτε τα άλλα κόμματα μικρά ή μεγάλα. Κανείς ποτέ δεν κατέθεσε μια ερώτηση στη Βουλή για να μπει ένα φρένο σε όλα αυτά, με αποτέλεσμα να έλθουν και οι δύσκολες μέρες που κατέληξαν στα γνωστά μνημόνια και τα συνεπακόλουθά τους, δηλαδή τις διαδοχικές περικοπές μισθών, δώρων, συντάξεων, επενδυτικών δαπανών, αύξηση του ΦΠΑ, των ειδικών φόρων κατανάλωσης, μείωση αφορολογήτου και δραστικές αλλαγές στο εργασιακό καθεστώς και πολλά άλλα μέτρα πάντα εις βάρος των πολιτών.
Και ενώ όλα γινόντουσαν στην ώρα τους, το κράτος, η κυβέρνηση δηλαδή, δεν έκανε απολύτως τίποτα για να εφαρμόσει αυτά που τα μνημόνια επέβαλλαν. Και συγκεκριμένα σύμφωνα με την έκθεση του ΔΝΤ που δόθηκε στη δημοσιότητα πριν από λίγες ημέρες και με την οποία ενέκρινε μεν το νέο δάνειο, προβαίνει όμως παράλληλα σε διετή απολογισμό του Μνημονίου.
Από εκεί προκύπτει ότι τα μεν «εύκολα» διοικητικά αλλά επώδυνα οικονομικά για τους πολίτες και τις επιχειρήσεις μέτρα, έγιναν κανονικά και στην ώρα τους και πολλές φορές με αναδρομική ισχύ. Αντίθετα, πολλές από τις δύσκολες στην εφαρμογή τους αποφάσεις για τις μεταρρυθμίσεις, αλλά επωφελείς για την ανάπτυξη και την ευημερία του ιδιωτικού τομέα είτε καθυστέρησαν να γίνουν, είτε έγιναν εν μέρει, είτε εκκρεμούν ακόμη για την υλοποίησή τους.
Το ΔΝΤ καταγράφει 15 βασικά πεδία καθυστέρησης:
1. Απελευθέρωση επαγγελμάτων. Ο χρόνος τελείωνε τον Φεβρουάριο του 2011 αλλά ακόμη προωθούνται παρεμβάσεις σε πολλούς κλάδους.
2. One-stop-shops για υφιστάμενες και νέες επιχειρήσεις έως τον Ιούνιο του 2010 που ακόμη ολοκληρώνεται, όπως και το ΓΕΜΗ, το οποίο μεν ιδρύθηκε αλλά ακόμη δεν λειτουργεί πλήρως.
3. Fast-track διαδικασίες για μεγάλες επενδύσεις έως τον Νοέμβριο του 2010. Ο νόμος ψηφίστηκε αλλά σύμφωνα με το ΔΝΤ μέχρι στιγμής μόνο 9 σχέδια έχουν εγκριθεί χωρίς όμως σε κανένα από αυτά να έχουν ολοκληρωθεί οι «γρήγορες» διαδικασίες αδειοδότησης.
4. Ενίσχυση Επιτροπής Ανταγωνισμού. Έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί έως τον Νοέμβριο του 2011 αλλά ακόμη … προωθείται.
5. Απλοποίηση της διαδικασίας αδειοδότησης έως τον Ιούλιο του 2011. Ο νόμος τώρα… προωθείται.
6. Απλοποίηση των περιβαλλοντικών αδειών έως τον Σεπτέμβριο του 2011 που βρίσκονται ακόμη σε εξέλιξη.
7. Νέος Νόμος διαφάνειας της ΕΛΣΤΑΤ έως τον Δεκέμβριο του 2010. Μερική υλοποίηση με καθυστέρηση αναφέρει το ΔΝΤ.
8. Λουκέτο 40 μικρών φορέων του δημοσίου και 10 μεγαλύτερων έως τις 15 Αυγούστου του 2011. Καθυστέρηση έξι μηνών...
9. Απελευθέρωση κρουαζιέρας (cabotage). Έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί τον Αύγουστο του 2010, αλλά μόνο τρεις συμβάσεις υπογράφηκαν το 2011.
10. Απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας έως τον Ιούλιο του 2011. Προωθείται …. Και έχει ο Θεός.
11. Δημοσιοποίηση στην ιστοσελίδα του υπουργείου Οικονομικών σε τακτά διαστήματα από τον Σεπτέμβριο του 2010 των οικονομικών των μεγάλων ελλειμματικών ΔΕΚΟ.
12. Δημοσίευση αναλυτικών στοιχείων από την αρχή Πληρωμών έως τον Δεκέμβριο του 2010 όλων των μισθών του δημοσίου, της δομής τους κλπ. Δεν έχει ολοκληρωθεί η καταγραφή.
13. Παρεμβάσεις στο δικαστικό σύστημα για την καλύτερη είσπραξη οφειλών από φόρους.
14. Στρατηγικό σχέδιο αναδόμησης του φοροεισπρακτικού μηχανισμού έως το τέλος Ιουλίου. Αναβολή.
15. Τριμηνιαίοι στόχοι για την είσπραξη οφειλών και τη διενέργεια φορολογικών ελέγχων. Ο στόχος του Δεκεμβρίου του 2011 χάθηκε και νέοι στόχοι πλέον τέθηκαν στο νέο Μνημόνιο.
Ποιος φταίει λοιπόν για όλα αυτά; Οι πολίτες που τους επιβάλλονται τα μέτρα και δεν μπορούν να αντιδράσουν ή η ηθελημένη ανικανότητα των κυβερνώντων να διαχειρισθούν την κρίση;
Και αφού κατά την περασμένη διετία δεν μπόρεσαν να εφαρμόσουν αυτά που τους επέβαλαν να εφαρμόσουν προκειμένου να βελτιωθεί η οικονομική κατάσταση της χώρας, ποιος μας εγγυάται ότι θα επιτύχουν θετικά αποτελέσματα μετά την επανεκλογή τους;
Οι ίδιοι ήσαν στο τιμόνι της χώρας και την οδήγησαν κατευθείαν στα βράχια είτε μόνοι τους ως ΠΑΣΟΚ είτε με την συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ , ΝΔ και ΛΑΟΣ.
Απλά όλοι τους συναγωνίζονται στις κυβιστήσεις κατά το κοινώς λεγόμενο κωλοτούμπες, προκειμένου να υφαρπάξουν για μια ακόμη φορά την ψήφο των ελληνίδων και των ελλήνων, ευαγγελιζόμενοι την επιτυχία των μέτρων που όμως μέχρι τώρα απέτυχαν παταγωδώς να υλοποιήσουν.
Εν τω μεταξύ τα πάσης φύσεως δάνεια των πολιτών εξακολουθούν να βρίσκονται στο ύψος τους, με τάσεις γεωμετρικά αυξητικές, λόγω της δυσχερούς εκ των περικοπών και μειώσεων των αποδοχών των δανειοληπτών. Και ενώ οι Τράπεζες με συνεχείς κρατικές επιχορηγήσεις διασώζονται, οι ίδιες σε καμιά ενέργεια δεν έχουν προβεί ώστε να ελαφρύνουν τα νοικοκυριά από τη βάσανο των δόσεων, παρά μόνο πιέζουν μέσω εισπρακτικών εταιριών τους πολίτες ακόμη και για χρέη 60, 70 ή 100 ευρώ!!! Ψηφίστηκε ένας νόμος επί Κατσέλη ή κάτι προσπαθούν να κάνουν πάλι τώρα, αλλά στην πραγματικότητα αυτά είναι ημίμετρα.
Χρειάζεται άμεση κρατική επέμβαση, ώστε κατ αναλογία να «κουρευτούν» τα δάνεια όπως έγινε και με το χρέος της Χώρας μας, άσχετα αν μας φορτώθηκε μετά τον επικήδειο, ένα άλλο χρέος μεγαλύτερο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου