Το
1841 ο Βρετανός πρεσβευτής στην Ελλάδα sir Edmund Lyons δηλώνει: «Μια
πραγματικά ανεξάρτητη Ελλάδα είναι παραλογισμός. Η Ελλάδα μπορεί να
γίνει είτε Ρωσική είτε Αγγλική. Και αφού δεν πρέπει να γίνει ρωσική
είναι ανάγκη να γίνει Αγγλική». Η ενδόμυχη επιθυμία των δανειστών μας,
για την χώρα μας, ήταν να κυριαρχείται από ένα ιδιότυπο ημι-αποικιακό
καθεστώς. Το 1854 οι σύμμαχοί μας, προχωρούν σε μία άνευ προηγουμένου
κατοχή της χώρας,ενώ μέχρι το τέλος του Α! πολέμου, διορίζουν υπουργούς
και ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις. Το 1857 
συγκροτούν μαζί με ρώσους
εκπροσώπους μια επιτροπή Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου που είχε ως στόχο
την εξεύρεση τρόπων για την πληρωμή των ελληνικών δόσεων του δανείου
του 1832. Η επιτροπή αποφασίζει την εκχώρηση των εσόδων του
ελληνικού κράτους από τα κυβερνητικά μονοπώλια, τους φόρους του καπνού,
τα έσοδα φορολόγησης και τους τελωνειακούς δασμούς. Παράλληλα,
καταθέτει προτάσεις και υποδείξεις για την εξυγίανση των δημοσιονομικών
και τον εκσυγχρονισμό της δημόσιας διοίκησης. Από το 1879 ως το 1890 η χώρα δανείζεται αλόγιστα ενώ αναγκάζεται να εκχωρεί σε δάνεια το 40 με 50% των εσόδων της.
Το 1893 ο Τρικούπης αναφωνεί στη βουλή το ιστορικό « Κύριοι, δυστυχώς επτωχεύσαμεν».
Ο Δηλιγιάννης προσπάθησε ανεπιτυχώς να έρθει σε συμφωνία με τους ξένους ομολογιούχους των δανείων για συμβιβασμό. Το 1896 ξεσπάει εξέγερση στην Κρήτη εναντίον της Οθωμανικής διοίκησης. Η Ελλάδα ανέτοιμη από κάθε άποψη υπέστη στρατιωτική πανωλεθρία από τον τουρκικό στρατό τον Μάιο του 1897. Ως αποτέλεσμα της ήττας αναγκάστηκε να πληρώσει πολεμικές αποζημιώσεις 4 εκ. τουρκικών λιρών και να δεχθεί νέο Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο για το διογκωμένο εξωτερικό της χρέος. Η εθνική κυριαρχία της χώρας είχε δεχθεί ένα ισχυρότατο πλήγμα από το οποίο ανένηψε μια δεκαετία αργότερα....
Πηγή
http://klassikoperiptosi.blogspot.com/
