Συγχαρητήρια στον Σεβασμιότατο π. Σεραφείμ για το πολύπλευρο κοινωνικό και θεάρεστο έργο του, το ενάρετο εν Χριστώ ήθος του, τον τεκμηριωμένο μεστό χριστιανικό του λόγο του, την μαχητικότητά του, την πίστη του, τη υποταγή του στο ύψιστο καθήκον του. Εύλογα αναρωτιέται κανείς σε ποιο βαθμό ο καθένας μας δεν ανταποκρίθηκε με όλες του τις δυνάμεις στο διακόνημά του, και στο ανθρώπινο καθήκον του και πανανθρώπινος αυτός οικουμενικός θεϊκός και συνάμα εθνικός και πατριωτικός λόγος που αγγίζει την οντολογία του ανθρωπίνου προσώπου δεν κυριαρχεί στην καθημερινότητα της ελληνικής κοινωνίας, στην εκπαίδευση, στην πολιτική , όπως θα θα ήταν αναμενόμενο και φυσικό? Από πού απορρέει η απομείωση του πατροπαράδοτου ελληνοχριστιανικού πολιτισμού μας, της μακράς και ένδοξης ιστορίας μας, χαρακτηριστικών που συγκροτούν την ιδιοπροσωπία και το ήθος του έθνους των ελλήνων και η εγκαθίδρυση στη «δημόσια σφαίρα» ενός στείρου από συναίσθημα και ψυχή ατομιστικού και συμφεροντολογικού εξορθολογισμένου λόγου. Τα εφόδια για την ανατροπή της υπάρχουσας πραγματικότητας και για την θριαμβευτική επανάκαμψη του ελληνισμού μας τα παρέχει η ελληνοχριστιανική πολιτισμική μας παράδοση. Είναι ανθρώπινο και εθνικό καθήκον, του καθενός έλληνα και όλων των ελλήνων μαζι ως εθνική συλλογικότητα να ανοικοδομήσουμε τους εαυτούς μας, την κοινωνία μας και την πατρίδα μας, το ελληνικό κράτος. Λαμπρά υποδείγματα προσανατολισμού μας και κατευθυντήριες αρχές για την στάση και τη δράσης μας στην κοινωνία αναδεικνύονται στο λόγο, στο ήθος και στο έργο του Σεβασμιοτάτου.
Συγχαρητήρια στον Σεβασμιότατο π. Σεραφείμ για το πολύπλευρο κοινωνικό και θεάρεστο έργο του, το ενάρετο εν Χριστώ ήθος του, τον τεκμηριωμένο μεστό χριστιανικό του λόγο του, την μαχητικότητά του, την πίστη του, τη υποταγή του στο ύψιστο καθήκον του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύλογα αναρωτιέται κανείς σε ποιο βαθμό ο καθένας μας δεν ανταποκρίθηκε με όλες του τις δυνάμεις στο διακόνημά του, και στο ανθρώπινο καθήκον του και πανανθρώπινος αυτός οικουμενικός θεϊκός και συνάμα εθνικός και πατριωτικός λόγος που αγγίζει την οντολογία του ανθρωπίνου προσώπου δεν κυριαρχεί στην καθημερινότητα της ελληνικής κοινωνίας, στην εκπαίδευση, στην πολιτική , όπως θα θα ήταν αναμενόμενο και φυσικό?
Από πού απορρέει η απομείωση του πατροπαράδοτου ελληνοχριστιανικού πολιτισμού μας, της μακράς και ένδοξης ιστορίας μας, χαρακτηριστικών που συγκροτούν την ιδιοπροσωπία και το ήθος του έθνους των ελλήνων και η εγκαθίδρυση στη «δημόσια σφαίρα» ενός στείρου από συναίσθημα και ψυχή ατομιστικού και συμφεροντολογικού εξορθολογισμένου λόγου.
Τα εφόδια για την ανατροπή της υπάρχουσας πραγματικότητας και για την θριαμβευτική επανάκαμψη του ελληνισμού μας τα παρέχει η ελληνοχριστιανική πολιτισμική μας παράδοση.
Είναι ανθρώπινο και εθνικό καθήκον, του καθενός έλληνα και όλων των ελλήνων μαζι ως εθνική συλλογικότητα να ανοικοδομήσουμε τους εαυτούς μας, την κοινωνία μας και την πατρίδα μας, το ελληνικό κράτος.
Λαμπρά υποδείγματα προσανατολισμού μας και κατευθυντήριες αρχές για την στάση και τη δράσης μας στην κοινωνία αναδεικνύονται στο λόγο, στο ήθος και στο έργο του Σεβασμιοτάτου.