Η χαμένη... ευστάθεια της Ντόρας Μπακογιάννη

Το στίγμα της το έδωσε: «Κάνω πολιτική για αυτά που πιστεύω». Με αυτά τα λόγια προς τους δημοσιογράφους, η κ. Μπακογιάννη δικαιολόγησε βγαίνοντας από την αίθουσα της Ολομέλειας της Βουλής την πράξη της να στηρίξει με την ψήφο της τα αποκρουστικά μέτρα που επέβαλλε επί δικαίων και αδίκων ο διεθνής (κερδοσκοπικός) παράγοντας.
Η πράξη της αυτή έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τα όσα ενσαρκώνει το corpus της ελληνικής Δεξιάς. Σε μια εποχή που η υπέρβαση του στυγνού, δήθεν τεχνοκρατικού και απάνθρωπου ορθολογισμού, φαντάζει ως η μόνη λύση για να αποφύγουμε τα χειρότερα και να μπολιάσουμε με ελπίδα την κοινωνία, η κ. Μπακογιάννη κινήθηκε στην αντίθετη κατεύθυνση. Όμως, ο τόπος πληρώνει ακριβώς αυτή τη λογιστική αντίληψη των πραγμάτων και το ανεύθυνο κρυφτό πίσω από τα swaps.
Ο κόσμος βαρέθηκε να ακούει πράγματα που δεν μιλούν πια στην ψυχή του, που δεν τον ενθαρρύνουν, που δεν του δίνουν διέξοδο. Θέλει θάρρος, αντίσταση και γιατί όχι έπος, θέλει όραμα και μια πρόταση εξόδου από την κρίση, που να «παντρεύει» πολιτικές και ουχί να προϊδεάζει για ισοπέδωση των πάντων. Όλες οι εκδηλώσεις των πολιτών αυτό μας δείχνουν.
Αν κανείς παρατηρήσει τι διαβάζουν (όσοι το κάνουν) και τι θέλουν να βλέπουν οι πολίτες στις κινηματογραφικές αίθουσες (θυμηθείτε πόσα εισιτήρια έκοψαν οι «300»), μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του. Υπάρχει και μια έξαρση «ιστορίας» και «μυθολογίας» στην οθόνη και στο γραπτό λόγο (κυρίως στη λογοτεχνία). Φυσικά, αυτά είναι πράγματα που δεν λαμβάνουν υπόψη τους οι κοινωνιολόγοι και τα στελέχη των εταιρειών που πραγματοποιούν σφυγμομετρήσεις. Ο ανορθολογισμός όμως, είναι εδώ και παρών στην ψυχή των ανθρώπων.
Το σθεναρό ΟΧΙ στα αντιλαϊκά μέτρα, σηματοδοτεί μια κοινωνικού χαρακτήρα στροφή στην πολιτική της ΝΔ. Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης προσεγγίζει τον πολίτη που πλήττεται από τη νεοφιλελεύθερη επέλαση, αποκρούοντας για λογαριασμό του τη θεσμοθέτηση της κοινωνικής αδικίας. Η ΝΔ λοιπόν αλλάζει, ακολουθώντας τη ρότα που χάραξε με τη σύμπραξη της βάσης της στις 29 Νοεμβρίου 2009.


Νίκος Χιδίρογλου